شبنم همیشه همان قطره های آب نیست که دم صبح روی برگ گلها می نشیند. گاهی یک قطره فلز ذوب شده هم شبنم حساب می شود؛ البته اگر شما در سیاره زهره زندگی کنید. شبنم های تشکیل شده در سیاره زهره از جنس فلزات سنگین است.
تحقیقات جدید نشان می دهد ارتفاعات سیاره زهره با شبنمی از جنس فلزات سنگین پوشیده شده است.
دمای سطح سیاره زهره در حالت طبیعی به اندازه ای است که فلز سرب در آن ذوب می شود.
این فلزات مذاب تبخیر می شوند و در ارتفاعات سیاره که دما کمتر است به صورت شبنم روی کوهها می نشینند. دانشمندان عقیده دارند براق بودن سطح زهره هم دقیقا به دلیل وجود شبنم همین فلزات سنگین است.
سیاره زهره صبح زود و غروبها مثل نقطه درخشانی در آسمان دیده می شود و در بسیاری از فرهنگها از آن به عنوان الهه زیبایی یاد می شود؛ اما در واقع این سیاره به علت فاصله کم با خورشید دارای محیطی بسیار خشن و غیرقابل سکونت است که قطعا به زیبایی الهه زیبایی نیست.
سیاره زهره با ابعادی شبیه کره زمین ، پس از سیاره عطارد نزدیکترین سیاره به خورشید است و دمای سطح آن به طور میانگین حدود 467 درجه سانتی گراد تخمین زده می شود. (الکی نیست که فلز آنجا ذوب می شود.) جو زهره بسیار فشرده و ضخیم و بیشتر از دی اکسید کربن تشکیل شده است که حبس شدن پرتوهای خورشید در آن ، باعث بالارفتن دمای این سیاره می شود.
ضخامت زیاد جو این سیاره باعث شده است فشار جو در سطح سیاره زهره 90 برابر بیشتر از فشار جو در سطح زمین باشد. با توجه به جو غلیظ و ابرهای کدر این سیاره تنها راه بررسی سطح زهره استفاده از امواج رادار است.
تا به حال چند کاوشگر بدون سرنشین برای مطالعه سطح سیاره با امواج رادار به فضا پرتاب شده اند که مهمترین آنها کاوشگر ماژلان بود. ماژلان از سال 1990 تا 1994 میلادی در مدار سیاره زهره قرار داشت.
دانشمندان با استفاده از تصاویری که ماژلان از سطح زهره تهیه کرد برای اولین بار موفق شدند جزییات سطح این سیاره را ببینند. تصاویر نشان می داد سطح زهره از دهانه های آتشفشان و شکلهایی که با سردشدن مواد مذاب تشکیل می شد، پوشیده شده است.
علاوه بر این ستاره شناسان متوجه شدند بعضی ارتفاعات زهره دارای درخشندگی بیشتری است و سطح براق آنها امواج رادار را بخوبی منعکس می کند.
از آن زمان تحقیقات زیادی برای کشف دلیل درخشندگی این مناطق انجام شد. محاسبات دقیق دانشمندان نشان داد درخشندگی سطح زهره احتمالا به دلیل وجود لایه نازکی از فلز سرب در این مناطق است.
نظریه حاضر در این زمینه این است که فلزاتی از قبیل سرب به علت دمای بالای مناطق کم ارتفاع این سیاره ذوب می شوند و بخار این فلزات وارد جو سیاره می شود.
این بخارها در ارتفاعاتی که دما کمتر است دوباره فشرده شده و لایه نازکی از آن روی زمین را می پوشاند. این لایه در نهایت باعث برق زدن سطح سیاره زهره می شود