سولایس یک محیط عملیاتی بسیار قوی می باشد که در برگیرنده سیستم عامل چند پردازنده ای چند کاربردی (sun os)sun می باشد . سولاریس یک سیستم عامل شبکه است که در سیستم های pc وابسته به اینتل و همچنین سیستم هایی با پردازنده دارای ساختار معماری ultra SPARC , SPARC اجراء می گردد . این سیستم ها می توانند دارای حداکثر CPU64 باشند که به طور همزمان در سیستم سرور E10000 در حال کار می باشند . با این حال ، هنگامی که مدیران این سیستم ها در مورد « sun » صحبت می کنند ، بیشتر سیستم های کامپیوتری وابسته به معماری SPARC و یا محیط عملیاتی سولاریس مورد نظرشان می باشد .
ممکن است که بخواهید بدانید سولاریس چه کارهایی می تواند انجام دهد ، از کجا آمده است و چرا شما باید ( یا نباید ) از آن استفاده کنید ممکن است بعضی از مدیران شبکه در مورد این مسئله نگرانی به خرج دهند که مجبور باشند از سخت افزار خاصی به خاطر این سیستم عامل استفاده کنند و یا به این آمار توجه داشته باشند که اغلب گزارش شده که 80 درصد کامپیوترهای دنیا دارای سیستم عاملی از مایکروسافت می باشند ولی از آنجایی که یک سیستم سولاریس متوسط می تواند login های واسطه کاربری گرافیکی (GUI) را برای صدها کاربر پشتیبانی کند ، مقایسه آن با سیستم عاملهای تک کاربری ، همانند بعضی از نسخه های ویندوز مایکروسافت ، کاملاً بی معنی می باشد . ممکن است شیوه های مختلف به خوبی هزینه خرید یک E10000 را در بعضی از سازمانها کاهش دهند ، اما گر شما فقط به پشتیبانی از نام دامنه و یا مدیریت فایل های سیستمی متمرکز احتیاج داشته باشید ، در این حالت ممکن است ویندوز مایکروسافت مناسب باشد .
سولاریس سیستم عامل شبه یونیکس مهم و نمایانی در بازار امروزه می باشد سیستم های sun سخت افزار مطلوبی برای کاربردهایی با قابلیت دسترسی بالا ، همانند سیستم های پایگاه داده و سرورهای وب هستند و همچنین برای انجام وظایفی که دارای محاسبات فشرده و سنگین می باشند ، همانند مدل سازی و شبیه سازی ، به کار می روند . شبکه های غیر همسان و غیر همجنس را که از سیستم های لینوکس و ویندوز مایکروسافت تشکیل شده اند مخصوصاً همانند فایل سرورها ، به خوبی با هم در یکجا جمع آوری می کنند برای مثال ، سیستم فایلی شبکه (NFS) ، و سیستم اطلاعاتی شبکه (NIS) از کلاینت های لینوکس پشتیبانی می کنند . در حالی که کلاینت های ویندوز مایکروسافت توسط شبکه های بلوک پیام سرور (SMB) و کنترل دامنه اولیه وابسته به سامبا ، مورد پشتیبانی قرار می گیرند از آنجایی که سولاریس به طور گسترده ای در مدل کلاینت / سرور کار می کند . معمولاً کلاینت هایی که از چندین سیستم عامل مختلف تشکیل می گردند ، مورد پشتیبانی قرار می گیرند .
سولاریس 8 ، که اخیراً از مجموعه sun به بازار آمده ، در یک خط طولانی تولید ، آخرین تولیدی است که قابلیت های افزایش یافته کارآیی و اطمینان را در هر یک از مراحل با خود به همراه دارد . نو آوریهای اخیر در سولاریس شامل پشتیبانی از هسته های مرکزی 64 بیتی ، کلاستربندی ، ماه کامل ، با قابلیت دسترسی بالا ، و پذیرفتن CDE ( محیط رومیزی مشترک ) می باشد ، که استاندارد بوده و دسک تاپ وابسته به X11 ، توسط اکثر فروشندگان یونیکس ، در سالهای اخیر به کار گرفته شده است .
مزایای استفاده از سولاریس مقدم بر دیگر سیستم عامل ها ، عموماً در یک محیط متقارن چند پردازنده ای (SMP) و یا چند کاربری آشکار و مشخص می گردد . اگر چه ویندوز مایکروسافت CPU های چند گانه را پشتیبانی می کند ، ولی سولاریس کارکرد حداکثر CPU64 را به طور همزمان ، با اجراء و کارایی تقریباً خطی ( کارایی یکسان تمامی CPU ها ) ، پشتیبانی می کند . تعداد دیگری از سیستم عاملها ، بیشتر ظرفیت پردازش را از CPU ی دوم ، سوم یا چهارم به بعد ، به جای اینکه به اجرای عملیات اختصاص دهند صرف انجام زمان بندی می کنند .
بعلاوه ، سولاریس به ویژه برای پشتیبانی از صدها کاربر محاوره ای در یک سیستم واحد مناسب می باشد که بدان معنا می باشد که هر کاربر می تواند ، با استفاده از یک دسک تاپ که در حال اجراء بر روی سرور مرکزی است . وارد گردد . اگر چه ویندوز مایکروسافت تولیدات خوب و زیادی را همانند PCAnywhere که اجازه می دهد کاربران ، یک دسک تاپ را از راه دور اجراء کنند ، ارائه می دهد ، ولی این تولیدات عموماً تنها اجازه می دهند تا تنها یک برنامه را در یک زمان اجراء نماید در مورد پشتیبانی از کاربرانی که به طور همزمان وارد شده اند ، فشار کمی به سولاریس وارد می آید . این یک دلیل اصلی است که چرا سیستم های سولاریس در سطح انجام عملیات حرفه ای ، مورد مطلوب می باشند .
اغلب من از مسئولان شبکه شنیده ام که لینوکس تمام این کارها را انجام می دهد و حتی بیشتر از این ، این درست است که لینوکس از SMP پشتیبانی می کند ، و همچنین درست است که لینوکس یک سیستم چند کاربری می باشد ، با این وجود شما باید سرمایه گذاریی را که یک شرکت هم د سخت افزار و هم در نرم افزار انجام می دهد تا مزایای اصلی سولاریس را به عنوان یک پلات فرم بدست آورد ، در نظر داشته باشید ، سولاریس 100 درصد تحت ملک و مدیریت sun Microsytems می باشد . لینوکس توسط لینوس توروالدز توسعه پیدا کرده و پشتیبانی بازرگانی آن توسط تعدادی از فروشندگان متفاوت ، از جمله SUSE(http://www.suse.com),(http://www.redhat.com) فراهم می گردد ، با این وجود اگر چه شما می توانید مبالغ و هزینه های مورد نیاز برای پشتیبانی را به این سازمانها بپردازید ، همانطور که می توانید این هزینه ها را به sun بپردازید ، اما متوجه باشید که این سازمانها « مالک » سورس کد سیستم عاملی که از آن پشتیبانی می کنند نمی باشند ، در حالی که sun سورس کد سیستم عامل خود را دارا می باشد در این صورت سولاریس دارای اشتراک بیشستری با ویندوز مایکروسافت می باشد ، آن یک پلات فرم اختصاصی می باشد که 100 درصد توسط سازمان اداره کننده آن مورد تملک و پشتیبانی می باشد .
با این همه ، sun این عقیده را که نرم افزار سیستم عامل باید برای اهداف آموزشی و برای توسعه دندگان مجانی باشد ، پشتیبانی نمی کند به همین علت است که آنها برنامه های باینری و سورس سولاریس را دارا می باشند ، که در آن کاربران می توانند چندید CD کامل ، نرم افزار سولاریس را تنها با 75 دلار آمریکا دریافت کنند و یا آنها را به طور مجانی دان لود کنند . این یک نسخه ارزشمند نمی باشند ، این نسخه همان نسخه ای است که یک کاربر سیستم حرفه ای ، آن را بر روی E10000 خود نصب کرده و استفاده خواهد کرد . بهره گیری از برنامه های مجانی سولاریس ، بسیاری از مسئولان را از شکلهایی که در مورد لینوکس دارند ، به طرف مزایای استفاده از تولیدات پشتیبانی شده و توسعه یافته توسط sun جذب می کند .
همچنین sun به خاطر پشتیبانی اش از پلاتفرم های اینتل برای سولاریس ، شروع به جذب مدیر مسئولان لینوکس نیز کرده است . هم اکنون چندین مورد از تولیدات سولاریس برای اینتل ساخته شده اند و sunشروع به پشتیبانی این پلات فرم در آینده کرده است . در ضمن ، مدیر مسئولان ویندوز مایکروسافت که در گذشته از استفاده از یونیکس ، به خاطر نگرانیهای موجود در مورد سخت افزار اختصاصی ، خودداری کرده بودند ، هم اکنون می توانند سولاریس را بر روی کامپیوتر شخصی دلخواه خود نصب کنند . بعلاوه ، سولاریس به طور کامل بوت شدن های دوگانه را بر روی این پلات فرمها ، مورد پشتیبانی قرار می دهد . بدین صورت که یک اداره کننده روند بوت در کامپیوتر ، همانند LILD یا Boor Manager می تواند مورد استفاده قرار بگیرد تا در یک کامپیوتر ، با هر یک از سیستم عاملهای سولاریس و یا ویندوز مایکروسافت ، و یا لینوکس بوت گردد ، یعنی با وجود سولاریس و یک برنامه اداره کننده بوت ، می توان سیستم عاملهای دیگری را نیز بر روی یک کامپیوتر نصب کرد .
قابلیت دیگری که تحت پوشش سولاریس قرار داد ، اختصاص و توسعه زبان برنامه سازی جاوا بوده است ، که به سرعت تا حدی رشد کرده است که حدود 10 درصد بازار جهانی مهندسی نرم افزار را در اختیار خود قرار گرفته است . این یک رشد شگفت انگیز می باشد چرا که تنها در حدود 5 سال است که جاوا به طور کامل به بازار آمده است ایده اصلی ای که در جاوا نهفته است ، این است که انتخاب سیستم عاملها باید به عنوان مقوله جداگانه ای از طراحی نرم افزار و پیاده سازی آن باشد این بدان معنا است که نباید مفاهیم اصلی توسعه شی گرایی به خاطر اینکه یک زبان خاصی در قالب استاندارد خود در یک پلات فرم خاص در دسترس نمی باشد ، قربانی گردند بنابراین جاوا موضوع کامپایل و اجراء شدن بر روی هر گونه پلات فرم را در وحله اول قرار می دهد برای مثال ، کدهای باینری ایجاد شده بر روی سیستم های ویندوز مایکروسافت ، می توانند بدون اینکه لازم باشد تا دوباره کامپایل گردند به یک سرور بکارگیرنده سولاریس انتقال داده شوند : که باید از بایت کد بین پلاتفرمی ایجاد شده توسط sun تشکر کرد . همچنین جاوا متدهای شبکه بندی بین پلاتفرمی و ایجاد GUI را با هم ترکیب و یکی می کند ، به این معنی که یک ابزار مونیتورینگ شبکه که در سولاریس نوشته شده ، باید دقیقا به همان صورت بر روی یک سیستم با ویندوز مایکروسافت و یا لینوکس اجراء گردد . این موضوع به این معنا است که انتخاب به کارگیری پلاتفرم ، می تواند با انجام مطالعات و آزمایشهای موضوعی اداره گردد ، تا اینکه بحثهای نامعقول و غیر منطقی صورت بگیرد که کدام سیستم عامل بهترین است .
به طور خلاصه ، سولاریس در بعضی از قابلیتهای کلیدی با دیگر سیستم عاملها مشترک می باشد . اما در مورد پشتیبانی از سیستم های SMP سیستم عامل بین پلاتفرمی و پشتیبانی از توسعه دهنده و توانایی sun برای کنترل سیستم عامل خود برتری کامل دارد و تنها برای کاربران آموزشی و توسعه دهندگان ، بدون هزینه می باشد . پذیرفتن پلاتفرم سخت افزار اینتل ، یکی از جاذبه های کلیدی برای مدیر مسئولان استفاده کننده از ویندوز مایکروسافت و لینوکس می باشد .
یکی دیگر از مزایای اخیر بدست آوردن مجموعه استار آفیس استار دیویژن می باشد این تولید در حال رقابت با مجموعه آفیس میکروسافت می باشد ، با این وجود برای تمامی موارد بازرگانی و غیر بازرگانی ، بدون هزینه و مجانی می باشد . این مجموعه یک محیط مجتمع را برای انجام پردازش لغت ، سند سازی ، ارائه و کاربردهای پایگاه داده ای فراهم می آورد و در چندین زبان اروپایی مختلف ، موجود می باشد . این بدان معناست که کاربران سیستم های SPARC می توانند داده را به طور یکپارچه و دست نخورده با کاربران پلاتفرم های ویندوز مایکروسافت و لینوکس ، به اشتراک بگذارند چرا که استار آفیس برای هر سه مورد موجود می باشد .
Unix, SunOS, Solaris
سیستم عامل SunOS گونه ای از سیستم عامل یونیکس می باشد که در اصل در لابراتورهای بل ، در سال 1969 توسط کی تامسون در زمانی تولید شد که کامپیوتر های مین فریم نمایان و مورد استفاده بودند و سیستم های کوچکتر و ضعیف تر ( همانند DEC PDP-7 ) تازگی داشتند اکثر کرنل ها در طول دهه 1960 با استفاده از زبان اسمبلی یا کدهای ماشین ( باینری ) نوشته شده بودند ، بنابراین ایجاد و توسعه یک زبان سطح بالا برای نوشتن کرنل ها ( زبان C ) ، یکی از ایده های نو آورانه یونیکس بود این سطح تجرد و چکیده سازی از سخت افزار بدین معنی بود که کرنل ها می توانستند بدون اینکه لازم باشد تا دوباره از اول و به طور کامل بازنویسی شوند ، به دیگر پلاتفرم های سخت افزاری انتقال داده شوند . امروزه همچنان سنت نوشتن کرنل ها به زبان C ادامه دارد به طور مثال کرنل لینوکس به زبان C نوشته می شود به طور آشکارا ، یک کرنل ، یک محیط عملیاتی کامل نمی باشد ، بسیاری از برنامه های کاربردی دیگر ، همانند ویژوال ادیتور (Vi) بعداً به آنچه اضافه شدند که کاربران یونیکس آنها را به عنوان ابزارهای استاندارد یونیکس می شناسند در سالهای بعدی ، ابزارهایی همانند زبان استخراج و گزارش واقعی (Perl) و کامپایلر GNU GCC به این جعبه افزار اضافه شدند .
دو گونه مختلف از سیستم های یونیکس وجود دارند : نسخه بازرگانی ( سیستم V ، تولید شده توسط AT&T ) و نسخه برکلی (BCD) انشعاب و دوگانگی پس از زمانی رخ داد که به دانشگاهها ( همانند دانشگاه کالیفرنیا ) اجازه و گواهینامه سیستم عامل یونیکس اعطا شد ، که بعداً از آن به عنوان پایه ای برای پیشرفتها و نو آوریهای بیشتر استفاده گردید پس از اینکه AT&T متوجه شد که ممکن است یونیکس دارای خواص هوشمند باشد ، شروع به محدود کردن دوره های گواهینامه و قرار دادن شهریه نمود . گروه بر کلی با بازنویسی کامل سیستم عامل به این مورد پاسخ داد ، به طوری که سیستم عامل جدید هیچ کد اختصاصی نداشت و شامل نوآوریهای کلیدیی همانند حافظه مجازی و سیستم فایلی سریع بود . با این وجود ، در همین حین که دو کد پایه ای نوشته شده از یکدیگر جدا می شدند ، بعضی از تفاوتهای موجود در سبک کد نویسی و اختیار فرمانها ، منجربه به وجود آمدن اسکریپت های شل شد که نمی شد آنها را بدون اصلاح و بازبینی های اساسی ، از یک سیستم به سیستم دیگر منتقل کرد . اگر چه تولیدات BSD هنوز در شکلهای NetBSD و FreeBSD موجود می باشند ولی اکثر سیستم های تجاری یونیکس به یونیکس AT&T وابسته می باشند .
تنها استثناء موجود برای این قانون ، سولاریس می باشد ، که زندگی خود را با عنوان یک یونیکس با سبک BSD آغاز کرد ، اما به آهستگی به استاندارد سیستم V تبدیل شده است این موضوع به این خاطر می باشد که پدران ایجاد کننده sun ، از جمله بیل جوی ، در پیشرفت توزیع BSD سودمند و مفید بودند ، همچنین این موضوع یکی از دلایلی است که sun در سالهای اولیه پشتیبانی بیشتری را برای خود کسب کرد ، چرا که آنها متوجه شدند که باید با توسعه دهندگانشان در ارتباط باشند و همچنین اینکه رشد پلاتفرمهای آنان ذاتا از توسعه دهندگان برگرفته شده بود .
در سالهای بعدی sun تلاش کرده است تا سولاریس را با دیگر سیستم های یونیکس بیشتر سازگار ) کند ، به طوری که محیط دسک تاپ (CDE) را بر تولید open windows مقدم قرار دهد ، و برای رسیدن به یک محیط نرم افزاری آزاد رایج (COSE) با HP.IBM و دیگر چرخانندگان بازار کار کند .