بیس بال نوعی ورزش گروهی است که با چوب و توپ توسط ۹ بازیکن در یک زمین چمن بازی میشود. و در قرن نوزدهم از ورزش انگلیسی کریکت ریشه گرفته است. ونیز از بازیهای متعددی که با چوب و توپ بازی می شدند اشتقاق پیدا کرده‌است. از جمله این بازی ها می توان به ورزش قدیمی راوندر که در امریکای شمالی بازی میشد، ورزش انگلیسی کریکت و ورزش بسیار قدیمی رومانیایی اُینا نام برد.
نخستین مسابقه ورزش مدرن بیس بال که در اسناد نوشتاری گزارش شده‌است، به مسابقه‌ای در ۴ ژوئن ۱۸۳۸ در بیچ ویل،انتاریو، کانادا مربوط میشود.
در سال 1845 "الکساندر کارت رایت" قوانین این بازی را به صورت فرمولی در آورد که تمام تیمهای ملزم به رعایت آن قوانین در طول بازی بودند که بسیاری از آن قوانین در بازی بیس بال امروزی نیز رعایت میشود. اگرچه بسیاری از مردم از زمانهای دوربر این باورند که این بازی توسط "ابنر دابل دی" اختراع شده است اما پدر واقعی بیس بال "الکساندر کارت رایت" است.
بیس بال در دهه ۱۸۶۰ حالت نیمه‌حرفه‌ای پیداکرد. نخستین تیم کاملا حرفه‌ای بیس بال در ایالات متحده، تیم سینسیناتی رد استاکینگز بود که در ۱۸۶۹ تشکیل‌شد.
اولین مسابقه ثبت شده بیس بال در سال 1846 اتفاق افتاد . در سال 1857 اولین اجلاس تیمهای غیر حرفه ای به منظور بحث در مورد قوانین و موارد دیگر برگزار شد. در سال 1871 نیز اولین گیگ حرفه ای بیس بال در ایالات متحده امریکا شروع به کار کرد. در حال حاضر 86 کشور دنیا دارای فدراسیون بیس بال هستند و 19 کشور در آسیا در این زمینه فعالیت میکنند.
2-در ایران
مسابقه بیس بال برای اولین بار در سال 1320 در تهران توسط دانش آموزان دانشسرای تربیت بدنی در منظریه تهران انجام شد. استاد داود نصیری مربی تیم مذکور بوده است و ایشان بیس بال را در اردوهای دانشسرای تربیت بدنی که در تابستان تشکیل میشد بصورت خصوصی برای دانشجویان تدریس میکردند که آنها با این رشته آشنایی پیدا کنند و سپس در سال 1314 آقای GIPSON از آمریکا به ایران بعنواه مشاور سازمان تربیت بدنی آمد و در اردوگاه تابستانی منظریه دو رشته ورزشی را پایه گذاری کردند که یکی نجات غریق و دیگری بیس بال بود ودر حالی
که فعالیتها ادامه داشت اما ترقی و پیشرفتی در کار نبود تا اینکه دانشسرای تربیت بدنی در سال 1317 آغاز بکار نمود و بیس بال در اردوگاه منظریه هر سال برای دانشجویان تعلیم داده میشد و در همین راستا در اولین سفارش لوازم ورزشی به خارج توسط سازمان تربیت بدنی ، لوازم کامل بیس بال به ایران آورده شد. که متاسفانه به علت عدم استقبال و متروک ماندن وسایل ، امکان استفاده مجدد از آن نبوده است . البته بر اساس تحقیقات بعمل آمده ، این رشته از سالهای بسیار دور در اکثر نقاط ایران بشکل بازیهای بومی و محلی با نامهای مختلف انجام میشده است که شباهتی با بیس بال امروزی داشته ، و کارشناسان معتقدند که در واقع بیس بال از این ورزش قدیمی ایرانی گرفته شده سپس کمیته بیس بال فعالیت خود را از سال 1368 آغاز نمود .اما در سال 1372 بود که به عنوان فدراسیون بیس بال َرسما فعالیت خود را ادامه داد. اولین رئیس فدراسیون آقای بهرام افشار زاده بودند و پس از ایشان آقای محمد باقر ذوالفقاریان بعنوان رئیس فعالیت نمودند. از بهمن سال 82 آقای دکتر عبدا.. رمضانزاده ، سخنگوی هیئت دولت وقت در این سمت فعالیت نمودند.
رشته های تحت پوشش فدراسیون در آغاز: بیس بال ، سافت بال، کریکت و چوگو بودند که از سال 1379 و با پیوستن ورزش چوگو به فدراسیون ورزشهای همگانی ، رشته راگبی جایگزین این رشته گردید.
هم اکنون فدراسیون دارای 20 هیئت شامل تهران،اصفهان،بوشهر،کرمان،قم،سمنان،آذربایجان غربی،خراسان رضوی،خوزستان،گیلان،سیستان و بلوچستان،زنجان،هرمزگان،گلستان،فارس،اردبیل،خراسان شمالی،آذربایجان شرقی وکرمانشاه و کرج میباشد. تاکنون این فدراسیون موفق به برگزاری 10 دوره مسابقات بیس بال قهرمانی کشور، 7 دوره مسابقات بیس بال قهرمانی باشگاههای کشور،7 دوره مسابقات سافت بال قهرمانی مردان کشور، 1 دوره مسابقات سافت بال بانوان قهرمانی کشور ، 9 دوره مسابقات کریکت قهرمانی کشور و 3 دوره مسابقات راگبی قهرمانی کشور شده است.ضمن اینکه در سال 1383 از سوی ریاست محترم فدراسیون سال آموزش نهاده شده و موفق به برگزاری کلاسهای گوناگون آموزش مربیگری، داوری در مقاطع و رشته های مختلف و همچنین کلاسهای آموزشی و کارگاههای مختلف آموزشی جهت بانوان و آقایان علاقمند در سطح کشور گردید. زمین بیس بال در تهران زمین شماره 4 مجموعه ورزشی آزادی است.ضمناً تیم ملی بیس بال ایران دو بار در مسابقات بیس بال کاپ آسیا در سالهای 1999 و 2006 حضور یافته است.
لیگ برتر بیسبال امریکا
ام ال بی یا لیگ برتر بیسبال امریکا (Major League Baseball) مهمترین لیگ حرفه ای بیسبال در امریکای شمالی است که که هم‌اکنون با بیست‌و‌نه تیم آمریکایی و یک تیم کانادایی برگزار میشود. این مسابقات در ۱۸۷۶ آغاز شد. ام‌ال‌بی اولین لیگ ورزشی واقعی در ایالات متحده بود و تا سال ۱۹۷۲ بیشترین تماشاگران تلویزیونی را داشت. در این سال تعداد تماشاچیان ان اف ال (لیگ فوتبال امریکایی) از این مسابقات بیشتر شد. از ۱۹۷۲ به‌بعد نیز ام‌ال‌بی همواره پس از ان‌اف‌ال دومین لیگ پربیننده در امریکای شمالی بوده است.
در سال ۲۰۰۷ میانگین تماشاگران هر بازی این مسابقات بیش از سی‌و‌دو هزار نفر بود و مجموع تماشاگران ۲۴۳۱ مسابقه آن به بیش از هفتاد‌و‌نه و نیم میلیون نفر رسید. و با فاصله‌ای زیاد پربیینده ترین لیگ ورزشی دنیا لقب گرفت. این درحالیست که هفده لیگ کوچکتر بیسبال این کشور هم بیش از چهل میلیون تماشاگر در سال دارند.
این ورزش در بسیاری از نقاط دنیا به‌ویژه امریکای شمالی و مرکزی و شرق آسیا بسیار پرطرفدار است.
بیسبال ورزش ملی یا پرطرفدار ترین ورزش ایالات متحده امریکا، کوبا، پورتوریکو، دومینیکن، پاناما، نیکاراگوا، ونزوئلا در قاره امریکا و همچنین ژاپن، کره جنوبی و تایوان در آسیا است.
بیسبال در آسیا
ژاپن یکی از اولین کشورهایی بود که بیسبال به آن راه‌یافت. بیسبال خیلی زود مهمترین ورزش گروهی ژاپن شد. در سال ۱۹۳۶نیپون بیسبال لیگ شروع به‌کار کرد. ۸۶۴ مسابقه این لیگ در سال ۲۰۰۶ بیش از بیست میلیون و چهارصد هزار تماشاگر داشت و چهارمین لیگ پرتماشاگر دنیا بود
ژاپنی‌ها و امریکایی‌ها این ورزش را به دیگر کشورهای شرق آسیا هم بردند و بیسبال به‌سرعت ورزش گروهی اول کره جنوبی و تایوان شد. لیگ حرفه‌ای بیسبال در کره‌جنوبی از ۱۹۸۲ و در تایوان از ۱۹۹۰ شکل گرفت.چین و اسراییل هم دو کشور آسیایی دیگری هستند که به ترتیب در ۲۰۰۳ و 2۰۰۷ لیگ حرفه‌ای بیسبال را تشکیل دادند.
بیسبال در سال ۱۹۹۴ وارد بازیهای آسیایی هم شد. ژاپنی‌ها این رشته را در تقویم مسابقات هیروشیما قرار دادند، سه دوره اول این مسابقات با قهرمانی تیم ملی ژاپن به پایان رسید، اما در آخرین دوره مسابقات در سال ۲۰۰۶ تیم ملی بیسبال تایوان با شکست پنج تیم دیگر شرکت کننده (ژاپن، کره‌جنوبی، چین، تایلند، فیلیپین) به قهرمانی رسید.
بیسبال در المپیک
ازالمپیک ۱۹۹۶ آتلانتا دو رشته ورزشی بیسبال و سافت بال در تقویم المپیک قرار گرفتند و مقررشد تا مسابقات سافت‌بال در گروه بانوان و بیسبال در گروه آقایان برگزار شود.
اما در جلسه سال ۲۰۰۵ کمیته بین المللی المپیک در سنگاپور برای تعیین میزبانی المپیک ۲۰۱۲ این دو رشته اولین قربانیان سیاست کاهش و جلوگیری از گسترش تعداد ورزش‌کاران و مسابقات و رشته‌های ورزشی المپیک شده و از برنامه مسابقات المپیک لندن حذف شدند. در المپیک‌های بعدی برای برگزاری مسابقات این دو رشته ورزشی رأی‌گیری به‌عمل خواهد آمد.