تحقیق مقاله بیماری هاى مختلف و حرکات درمانى آن

بیماریهاى مختلف و حرکات درمانى آن

گرفتگی عضلات و درمان آن:

برای اینکه بدن را در فرم و شکل خودش داشته باشیم و آنگونه که بدان تمایل داریم، شایسته است که مدام به تمرینات ورزش های خود ادامه دهیم. سرعت بخشیدن به تمرینات و یا کسب قدرت بیشتر در کوتاه ترین مدت، چندان اهمیتی ندارد، باید بدنتان را به طور منظم به کار وادارید و تنها مناسبتی که می بایستی بدان بپردازید، کاهش دادن وزن بدنتان بوده و سپس با کاهش وزن و از بین بردن چربیهای اضافی شروع به پرورش عضلات بکنید.

تا بیست سال پیش بینش بسیاری از معلمان و ورزشکاران نسبت به ورزش پرورش اندام منتهی و توأم با خطا و اشتباه بود. در قدیم رسم براین بود که برای پرورش اندام لازم است که اضافه وزن داشته و مثل غول غذا بخورد تا بتوان با جسم حجیم قادر به برداشتن چیزهای زیادی شد. در واقع  پرورش اندام برای پهلوانی به درد می خورد و کسی که قدرت بیشتری داشت به آن پهلوان گفته و هیکل وی را پرورش  یافته می دانستند. بنابراین داشتن عضلات بزرگ و بدنی درشت و زمخت به عنوان ورزش پرورش اندام محسوب می گردید. از این رو بسیاری از ورزشکاران ورزش پرورش اندام فقط به داشتن زور زیاد و عضلات قوی اهمیت می دادند. اما امروزه ورزش پرورش اندام به صورتی پیشرفت کرده که نشان می دهد بدن علاوه از داشتن مشکل و حالتی بسیار مناسب و جالب، قادر خواهد بود در ورزشهای سنگین وزن و برداشتن وزنه های زیاد دخیل باشد. در واقع ورزشکار پرورش اندام اگر بتواند بدن خود را پرورش دهد و عضلات بستر و قوی داشته باشد، هم قادر خواهد بود مثل یک ژیمناستیک کار به راحتی و چندین دقیقه از  بارفیکس آویزان گردد و خود را نگه دارد و حتی بالا بکشد و هم مثل یک رزمی کار قادر خواهد بود با یک ضربه بسیاری از افراد را بر زمین  ولو سازد. همچنین مثل کشتی گیر از پس تمامی فن های حریف برآید.

ورزش پرورش اندام باعث می شود که تمامی عضلات موجود در بدنتان به حرکت درآیند. این حالت تنها در چنین ورزشی میسر است. و دیگر ورزشها قادر به کار گرفتن تمامی عضلات نیستند. به طور مثال اگر ورزش تنیس را در نظر بگیریم، در طول تمرینات ورزشی تنها بعد از مدتی رانهایتان پرورش یافته و ورزیده خواهد شد و اثری از ورزیده شدن و عضله بستن شانه ها، پشت بدن و سینه و شکمتان نخواهید دید. اگر ورزش قایقرانی را در نظر بگیرید، در آن ورزش نیز علیرغم اینکه بازوها و سینه هایتان مدام در تحرک هستند، از حالت ورزیدگی خاصی برخوردار خواهند شد و برعکس نیم تنه پایین بدنتان از توازن با بالاتنه خارج خواهد شد. به عبارت دیگر تمامی ورزشها در جهتی خاص و برطبق موارد خاص خودش به بدن تحرک لازم را میدهد.

ورزش پرورش اندام ورزشی است که بدن از همه جهات به خاطر داشتن و احراز موقعیت مناسب به فعالیت افتاده و چنان ورزیده می شود که توازن و تعادل خاصی میان آنها پدید می آید. ورزشهای گلف، شمشیرسازی، فوتبال، کشتی وزنه برداری، ژیمناستیک، تنیس و غیره ورزشهایی هستند که علیرغم اعطای سلامتی به بدن آدمی، از توازن عضلات فاقد بوده و اگر هم قسمتی از بدن پیشرفت بکند، قسمتهای دیگر در توازن با آن نیست. بنابراین باید گفت که در پرورش اندام بدن شما علاوه از کسب حالت مقاومت و توانایی به شرایط ارتجاعی و کششی خاصی نیز می رسد.

* لزوم نرمش

نرمش عاملی است که بدن را برای تحرک و آمادگی لازم وامی دارد تا تحرکات مختلف به خود را نشان  دهد. حدود یک قرن پیش 90% کارهای روزمره را به وسیله نیروی ماهیچه ای و یا عضلانی انجام می دادیم. کار کردن بادست، پیاده روی برای طی مسافت، نوشتن برای تحریر و تألیف کتاب و... از جمله فعالیتهایی بودند که تماماً از طریق نیروی ماهیچه ای انجام می گرفتند. از این رو انسانهای قدیم نسبت به امروز بسیار سرزنده و سالم بودند و علیرغم  فقدان امکانات بهداشتی لازم و درمان بسیاری از بیماریها، کمتر مریض می شدند و از توانایی جسمانی و روانی بیشتری برخوردار بودند. اما امروزه بروز ماشین آلات و حاکم شدن سیستم مکانیزه در تمامی موارد زندگی و شئونات مترتب برآن باعث گردیده که انسان تنبل بار بیاید و به جای اینکه تلاشی سخت در رسیدن به اهدافش مبذول دارد، همه چیز را به ماشین و کامپیوتر می سپارد و از این رو دارای بدن و روحی خمود و کسل شده می شود و شده است. باید اعتراف کنم که شرایط کنونی بعضاً مرا نیز دچار اشتباه کرده و برای خرید از سوپر مارکتی که در چند قدمی است، با اتومبیل به آنجا عزیمت می نمایم و بسی زشت و برای سلامتی زیان بار است.

عضلات بدن اگر در معرض ورزش قرار نگیرند و به زور به تحرک نیایند، به سرعت تحرک و شکل خودشان را از دست داده و از حالت پایداری خارج می گردند. به خاطر همین لازم است که جهت حفظ ظاهر  و سلامتی بدنمان روزانه اگر نرمش نیز نمی توانیم بکنیم، و یا فرصت آنرا نداریم، لااقل کارهای روزمره را به وسیله نیروی ماهیچه ای انجام دهیم تا بدنمان از بین نرود. پیاده روی، برداشتن چیزهای سنگین و یا حمل چیزهای سنگین، برداشتن کودک به هنگام پیاده روی و... از جمله اعمالی است که باعث می شود عضلات بدنمان فرسوده نشود. بدن انسان حدود شش صد عضله دارد که از میلیون ها بافت و لیف ها شکل گرفته اند. مادر طول روز و شاید در تمام عمر از بسیاری از این عضلات غافل هستیم و آنها را نمی شناسیم. ماهیچه هایی که مارا قادر می سازند تا بند انگشتان خود را باز و بسته کنیم، مچ دستمان را حرکت دهیم، پلکهایمان را بر هم بزنیم و ... از جمله عضلاتی هستند که در بدن ما وجود دارند لازم است که آنها را پرورش دهیم که اگر غیر این باشد، سریعاً حالت و کارایی خودشان را از دست می دهند. در واقع عضلات عواملی هستند که باعث می شوند قادر بشویم که اندام خود را حرکت دهیم.

به طور فرض اگر ماهیچه های مری نبود، لقمه ها نمی توانستند از گلوی ما پایین بروند. حرکت عضلات مری باعث می شوند که غذا به راحتی قورت داده شوند. اگر عضلات نای وجود نداشتند، نمی توانستیم نفس کشیده و آن را بیرون بدهیم. و اگر عضلات قلب نبودند، جریان خون در بدن اتفاق نمی افتاد و یا اگر عضلات دیگر بدن کار نمی کردند ویا نبودند ما قادر به انجام هیچ کاری نبودیم. بدین ترتیب مشخص می شود که عضلات نقش اساسی را در بدن دارند و بدون آنها امکان هیچ کنش یا واکنشی وجود نداشت. برخی از افراد می دانند که در زندگی روزمره کدامین عضلات آنها به فعالیت می افتند. با این حال باز کارهایی را انجام می دهند که از قدرت و توان آن ماهیچه ها خارج است. ضمناً شما نیز عده ای از افراد را دیده اید که وقتی برای اولین بار و یا هراز چندگاهی به بالای کوه می روند، در وسط راه دست بر کمر نهاده و یا زانوهایش گذاشته و می گویند: «آه، پاهایم». اینگونه افراد از جمله افرادی هستند که وجود عضلات خاص و کارایی آنها را در زندگی روزمره می دانند ولی غافل از آن هستند که چنان عضلاتی را پرورش دهند. ولی وقتی به ناگاه تحت فشار می گذارند، عضلات واکنش نشان داده و به درد می آیند. لذا برای جلوگیری از این احساس و پرورش عضلات، لازم است که روزانه برخی از عضلاتی را که شاید گاهگاهی آنها را تحت فشار بگذاریم، به کار ورزشی واداشته و آنها را ورزیده تر سازیم.

برخی از افراد نیز هستند که حتی نام عضلات خودشان را نیز نمی دانند. اما باید  این افراد واقف به این باشند که اگر عضلات بدنشان را به تحرک و نرمش وادار نسازند، به زودی فرتوت و شکسته شده و سلامتی خودشان را تحت مخاطره خواهند گذاشت.  افرادی که نرمش نمی کنند و یا از عضلات خود غافل هستند، زودتر خسته شده و همیشه احساس ضعف و بیماری می نمایند. اینگونه افراد قدرت حرکت و جابجایی چیزها را نداشته و بسیار ضعیف و ناتوان به نظر می رسند. این نوع افرد علیرغم اینکه بدنشان را تحت مخاطره قرار می دهند که روح و ذهنشان را نیز به مخاطره می افکنند. زیرا با احساس کسالت و بیماری آمادگی روحی خود را نیز از دست داده و انسانهای افسرده و کم حوصله و بی اراده به بار می آیند. در قسمتهای آینده آموزش خواهم داد که چگونه می توان بخشی از بدن و  یا عضله ای خاص را پرورش داد تا دچار مشکل نشد. برای این منظور نرمش های ساده بدنی را برای روزانه  توصیه کرده و پیشنهاد می نمایم که همیشه نرمش کنید و اگر ورزشکار نیز نیستید، لااقل بدین ترتیب شکل عضلات خود را حفظ کنید، بدن شما از فرم و شکل خاص خود خارج نشده و شما را در تمام امور روزمره عاجز نسازد.

نرمش شکم به حالت زانوی خمیده:

این بهترین نرمش برای کوچک کردن شکم و تقویت عضلات شکم به شمار می رود. این نرمش باعث می شود که عضلات بالای شکم و زیر معده تقویت شوند. در حالی که به پشت بر زمین خوابیده اید، سعی کنید پاهایتان را در زیر کاناپه یا صندلی یا چیزی که بتواند پاهایتان را بگیرد قرار دهید. زانوهایتان را به اندازه 45 درجه زاویه دهید و دستان را به کمر زده و مدام ورزش شکم را انجام دهید. یعنی بخوابید و بلند شوید. اگر بتوانید این نرمش را به درستی انجام دهید، تأثیرات سریع آن را احساس خواهید کرد زیرا عضلات شکم خیلی نرم تر و کشیده تر از سایر عضلات هستند و سریع تر شکل می گیرند.

لازم به ذکر است که نیازی به آن نیست که حتماً زمان خوابیدن، پشت بدنتان به زمین بخورد.  شما می توانید از سه چهارم حرکت برگشتی نیز به حالت نشسته برگردید. یعنی سعی کنید بدن شما حالت راحت به خود نگیرد. زمانی که از زمین بلند می شوید و خود را بالا می کشید، نفس پس بدهید، و زمانی که به پشت می خواهید بخوابید و قرارگیرید، نفس بکشید. این کار را از شمارش کم شروع کرده و به مرور زمان می توانید تا 200 بار نیز تکرار کنید. این نرمش چندان خستگی آور نبوده و تنها پشت شما درد خواهد کرد که اهمیتی ندارد.

شکم رفتن به حالت زانوهای تمام خمیده

این نرمش باعث می شود که تمامی عضلات بدن گرم شوند و از طرفی موجب سوخته شدن چربی های زیر ناف و قسمت تحتانی شکم می شود. این حرکت در واقع حرکت چاقویی نیز نامیده می شود. ابتدا به روی زمین دراز بکشید، دستهایتان را زیر بالش خود بگیرید و سرتان را بالا قرار دهید، به طوری که چانه تان به سینه تان بخورد. سپس پاهایتان را کاملاً به سمت خود خم کنید. در حالی که پاهایتان را به سمت سینه کشیده نفس بدهید و درحالی که دراز می کنید، نفس بکشید. این کار را به دفعات تکرار کنید تا چربی های زیر شکم شما سوخته شوند. این نرمش نیز راحت است و در حالی که سرتان را بالا نگه داشته اید و پاهایتان را بالا می کشید،‌تنها عضلات کمر و شکم و همچنین پشت گردن فعالیت می نمایند. این نرمش نیز نیازی به شمارش نداشته و تا می توانید تکرار کنید.

تقویت عضلات پشت ساق پا

شاید بسیاری از مردم از وجود ماهیچه های ساق پا احساس ناراحتی نموده و تصور نمایند که از زیبایی پای انسان می کاهد و مخصوصاً خانم ها نسبت به این موضوع حساسیت دارند.

کاملاً آشکار است که این عضله علیرغم کوچکی خود وظیفه بسیار سنگینی دارد و تمامی حرکات پا را بر دوش خود می کشد و وظیفه اش سنگین تر از عضلات ران انسان است. اگر ببینید که کسی دارای عضلات ران بسیار بزرگی است ولی ساق پاهایی ضعیف هستند، از او ایراد نمی گیرید؟ مسلماً آن را نامتوازن می بینید. اما تقویت این ماهیچه ها بسیار سخت است. زیرا لیف و بافت این ماهیچه بسیار سخت بوده و به مشکل حالت می گیرد. این حرکت را می توانید بدین صورت انجام دهید. ابتدا یک عدد صندلی را در مقابل خود قرار دهید و دستهایتان را روی آن بگذارید. کتابی نسبتاً ضخیم را زیر پایتان قرار داده و ابتدای کف پا و انگشتان خود را سوار بر کتاب کنید. سپس یکی از پاهایتان را از ناحیه زانو خم کرده و به آرامی پاشنه پایتان را از زمین بلند کنید  و دوباره به آرامی به زمین بگذارید. این کار را به دفعات برای هر دو پای خود به مقدار مساوی تکرار کنید. فراموش نکنید که گرفتن از صندلی نبایستی کامل باشد و صندلی تنها به خاطر این است که تعادل خود را از دست ندهید و دستتان  به نرمی در تماس با صندلی باشد. این نرمش را تا زمانی که عضلات پای پشت ساق پا درد نگرفته و احساس گرفتگی نکرده اید، ادامه دهید.