ارتباط خوب و بد
ارتباط به نظر موضوع ساده ای است و همه ما خود را در آن متخصص میدانیم به هر صورت از زمان کودکی تا به حال حرف زده ایم و معمولا گفت و گو کردن امری طبیعی تلقی میشود خیلی ساده دهانتان را باز میکنید و کلمات پشت سر هم از آن خارج میشود . وقتی شاد هستید و خود را به کسی نزدیک احساس میکنید ،ارتباط برقرار کردن کار دشواری به نظر نمیرسد. هم شما احساس خوبی دارید و هم آنها و همه چیز به ظاهر خوب و بی کم و کاست است. اما در شرایط اختلاف، وقتی تضادی مطرح میشود آنوقت است که باید مهارت کلامی خود را مورد قضاوت قرار دهید. در حالت عصبانیت چگونه گفت و گو میکنید و یا به جای آن با اشخاصی که از شما عصبانی هستند چگونه حرف میزنید؟ با انتقاد چه میکنید؟ وقتی طرف شما غیر منطقی است و به حرفهای شما گوش نمیدهد چه میگویید؟ در شرایط احساس رنجش چگونه ارتباط برقرار میکنید؟
کلید صمیمیت، دوستی و موفقیت در کسب و کار بستگی به این دارد که با اختلافات خود چگونه روبرو میشوید. اشخاص در این زمینه با دشواری زیادی روبرو هستند. اغلب زوجها از طرز برقراری ارتباط موثر بی اطلاعند. دوستان با هم آنطور که باید حرف نمیزنند. اعضای خانواده هم اغلب آنطور که شاید و باید مسائل خود را حل و فصل نمیکنند.
حتی روانپزشکان که به ظاهر متخصص هستند در ارتباط با هم دشواری دارند.آیا مایلید که در کار برقراری ارتباط از مهارت بیشتری برخوردار باشید؟ در این صورت باید ابتدا ارتباط بد و خوب را تعریف کنیم. هر ارتباط خوب از دو خصوصیت برخوردار است: احساسات خود را آشکارا ابراز میکنید و به طرف مقابل هم امکان میدهید تا احساسات خود را ابراز نماید طرز فکر و احساستان را در میان میگذارید و سعی میکنید که احساس و اندیشه طرف مقابل خود را درک کنید طبق این تعریف، نقطه نظرها و احساسات هر دو طرف مهم و ارزشمندند.
درست به همان گونه که ارتباط خوب به مفهوم ابراز وجود و گوش دادن است، ارتباط بد آنچنان ارتباطی است که شخص از طرح آشکار احساسات خودداری میکند و به سخنان طرف مقابل گوش نمیدهد.
بحث و جدل و حالت تدافعی گرفتن نشانه های ارتباط بد هستند. ممکن است بدون درک احساسات طرف مقابل، در مقام ضدیت با او حرف بزنید. ممکن است این پیام را فرافکن بکنید که: "به حرف تو علاقه ندارم. تنها میخواهم حرف خودم را زده باشم و اصرار دارم که تو آن را ازمن بپذیری."
نشانه دیگر ارتباط بد انکار احساسات و به نمایش گذاشتن غیر مستقیم آنهاست. ممکن است نیش دار و طعنه آمیز حرف بزنید . این حالت را اصطلاحا "پرخاشگری انفعالی" مینامند. پرخاشگری پویا هم ارتباط خوبی نیست. فهرست خصوصیات ارتباط بد، در حکم راهنمایی است که هنگام ارتباط باید از آن پرهیز کنید.
ویژگیهای ارتباط بد
حقیقت: اصرار میکنید که حق با شماست و طرف دیگر اشتباه میکند
سرزنش: تقصیر را به گردن طرف مقابل می اندازید
شهادت: مدعی هستید که یک قربانی بی گناهید
تحقیر: طرف مقابل را به صرف اینکه مطابق میل شما کار نمیکند سرزنش میکنید
توقع: بی آنکه خواسته خویش را مطرح کنید خود را شایسته برخورد بهتر میدانید
درماندگی: تسلیم میشوید . روزنه امیدی نمیبینید
انکار: عصبی و رنجیده خاطر هستید و اندوه خود را انکار میکنید و حال آنکه وضع ظاهر شما درست خلاف آن را نشان میدهد
پرخاشگری انفعالی: یا حرفی نمیزنید یا لحن طنز و تمسخر دارید. در اتاق را به هم میکوبید و خارج میشوید
سرزنش خویشتن: به جای برخورد با مسئله،طوری رفتار میکنید که انگار آدم بد وحشتناکی هستید
کمک کردن: به جای توجه به افسردگی، رنجش یا خشم طرف مقابل میخواهید با حل مساله به او کمک کنید
طعنه: کلمات یا لحن صدای شما از خصومت یا تنش حکایت دارند که نمیخواهید آنرا آشکارا بازگو کنید
قربانی کردن دیگران: معتقدید که گرفتاری از ناحیه طرف مقابل شماست و تقصیری متوجه شما نیست
حالت تدافعی: هرگونه تقصیر خود را کتمان میکنید و مدعی میشوید که کار شما بی اشکال است
یک ارتباط خوب هم از دو خصوصیت برخوردار است که عبارتند از:
احساسات خود را مستقیما ابراز میکنید و به احساسات طرف مقابل هم توجه می کنید.
راهنمای برقراری ارتباط سالم با دیگران و دوست یابی :
۱- راز دوستی در تفاوت قائل شدن میان دوستان است . صداقت را به چاپلوسی و صمیمیت را به لبخندهای تصنعی ترجیح بده.
۲- راز دوستی آن است که برای یافتن دوستان صمیمی باید اول خودت یک دوست باشی.
۳- راز دوستی در توقع نداشتن از دیگری است نسبت به دیگران آزاده رفتار کن
۴- راز دوستی در قسمت کردن شادی ها با دیگران است