علمی:Colisa lalia
سایر نامها: گورامی آبی پودری، گورامی قرمز ( در ایران: گورامی دارف )
خانواده:Belontiidae
خاستگاه:گنگ، جومنا و براهماپوترا
طول ماهی بالغ:2 اینچ ( 5 سانتیمتر)
رفتار اجتماعی :صلح جو
طول عمر:4 سال
سطح شنا:سطوح بالایی و میانی
حداقل اندازه مخزن:5 گالن ( تقریبا 19 لیتر )
وضعیت تغذیه:همه چیزخوار، جلبک و خزه می خورد
تولید مثل:تخم ریزی در لانه هایی از حباب
سختی نگهداری: متوسط
PH: 6 تا 7.5
سختی آب: 4 تا 10 dGH
دمای آب: 72 تا 82 درجه فارنهایت ( 22 تا 28 درجه سانتیگراد )
توضیحات : نام رایح این ماهی نامی است کاملا مناسب، چرا که این ماهی بیش از دو اینچ ( پنج سانتیمتر ) رشد نمی کند. ماهی نر اندکی بزرگتر از ماهی ماده است و به علاوه رنگ ماهی نر، نارنجی-قرمز درخشان با راه راههای آبی فیروزه ای است که تا باله ها ادامه می یابند. باله پشتی ماهی نر تیزتر از باله پشتی ماهی ماده می باشد. رنگ ماهی ماده آبی-خاکستری نقره ای کدر باقی می ماند و هرگز به شفافیت رنگ ماهیهای نر نمی رسد. رنگهای ترکیبی زیادی هم در این نوع از ماهیها دیده می شود. مثلا : آبی/ آبی پودری، نئون، رنگین کمان و سرخ. در ماهیهای آبی پودری، آبی رنگ غالب می باشد که البته روی بدن این ماهیها کمی رنگ قرمز هم دیده می شود. در ماهیهای به رنگ نئون، رنگ آبی نسبت به حالت معمول شفافتر است. ماهیهای رنگین کمانی، رنگ نارنجی-قرمز درخشان به همراه نوارهای آبی رنگی دارند که با برق سبز-طلایی فلزی همراه می باشند. ماهیهای قرمز اغلب قرمز یکپارچه با باله های آبی رنگ می باشند .
شرایط زیست و نحوه مراقبت: گورامی کوتوله در زادگاه اصلیش هند، بنگال غربی، آسام و بنگلادش در آبهایی با پوشش گیاهی متراکم یافت می شود. این ماهیها اکثرا با سایر انواع ماهیهای کولیسا یافت می شوند. در جلگه های رودخانه های شمالی هند این ماهیها یکی از فراوانترین انواع ماهیها هستند و در بسیاری از فروشگاهها به صورت خشک شده و یا به عنوان یک وعده غذایی سرو می شوند. گورامیهای کوتوله به خاطر طبیعت صلح جویشان بسیار مناسب آکواریومهای کوچک می باشند همانطور که برای آکواریومهای اجتماعی هم مناسب هستند. این ماهیها نباید با ماهیهای خیلی بزرگ و یا ماهیهای خشن نگهداری شوند. باید مقدار زیادی گیاه برایشان فراهم شود که مقداری از آنها باید گیاهان شناوری باشند که بخشی از سطح آکواریوم را بپوشانند. مقدار بهینه PHبرای این ماهیها محدوده خنثی می باشد و سختی آب باید 4 تا 10 dGH باشد. بهترین دمای آب هم 77 درجه فارنهایت ( 25 درجه سانتیگراد ) است. گورامیهای کوتوله ممکن است چنانچه در برابر شلوغی و سر و صدا قرار بگیرند بترسند و باید در یک جای ساکت نگهداری شوند.
تغذیه: در طبیعت گورامیها حشرات کوچک و لاروهای سطح آب را می خورند و از جلبکهایی که بر روی سایر گیاهان می رویند تغذیه می کنند ولی در اسارت این ماهیها غذاهای پولکی، غذاهای خشک منجمد، غذاهای منجمد و قرصهای سبزی می خورند. برای فراهم کردن سلامتی مناسب، این ماهیها باید به صورت دوره ای، از غذاهای زنده نظیر کرمها هم تغذیه شوند. همچنین برای زوجهای در حال تولید مثل هم باید از غذاهای زنده استفاده شود.
تولید مثل: پایین آوردن سطح آب تا 6 الی 8 اینچ ( 15 الی 20 سانتیمتر ) و بالا بردن دمای آب تا 20 الی 30 درجه سانتیگراد زمینه ساز تولید مثل خواهد شد. پوشش گیاهی واجب است چرا که ماهیهای نر برای ساخت لانه از مصالح گیاهی استفاده می کنند که آنها را با استفاده از حبابها به هم می چسبانند. این لانه ها با جزئیات خیلی زیاد و بسیار محکم ساخته می شوند که عرضشان به چندین اینچ ( یا سانتیمتر ) و عمقشان به یک اینچ ( دو و نیم سانتیمتر ) می رسد. Limnophila aquatica،Riccia fluitans ، Ceratopteris thalictroideو Vesicularia dubyanaانتخابهای مناسبی برای مخزن زایشگاه می باشند. الیاف زغال هم می تواند به عنوان مصالح ساختمانی به کار رود.
به محض آماده شدن لانه ماهی نر شروع به خواستگاری از ماهی ماده می نماید که این موضوع اغلب در بعد از ظهر یا غروب اتفاق می افتد. ماهی نر قصد خود را با شنا کردن در اطراف ماهی ماده در حالیکه باله هایش را کاملا گشوده است، می رساند و تلاش میکند که ماهی ماده را به لانه اش بکشاند و خواستگاریش را در آنجا ادامه دهد. چنانچه ماهی ماده این خواستگاری را بپذیرد شروع می کند به شنای دایره وار در زیر لانه حبابی. هنگامی که ماده آماده تولید مثل می شود پشت یا دم ماهی نر را با دهانش لمس می کند. با این علامت ماهی نر ماهی ماده را بغل کرده، ابتدا به پهلو و سپس به پشت می چرخاند. در این لحظه ماهی ماده تقریبا شصت تخم رها می کند که به سرعت توسط ماهی نر بارور می شوند بیشتر تخمها به سمت بالا داخل لانه حبابی شناور می شوند. تخمهای سرگردان توسط ماهی نر جمع آوری می شوند و به لانه حمل می شوند. وقتی که تمام تخمها در لانه جمع آوری شدند، این زوج دوباره شروع به جفت گیری می کنند. چنانچه بیش از یک ماهی ماده در مخزن زایشگاه باشد، ماهی نر می تواند با همه این ماهیها جفت گیری کند. این تولید مثل بین دو تا چهار ساعت طول می کشد و بین 300 تا 800 تخم تولید می شود. با تمام شدن تخم ریزی ماهی نر برای اطمینان از اینکه تخمها در لانه باقی می مانند، یک لایه نازک از حباب در ریر تخمها ایجاد می کند. در چنین زمانی، ماهی ماده باید از مخزن خارج شود.
از این به بعد ماهی نر به تنهایی مسوولیت تخمها را بر عهده می گیرد و به شدت از لانه و محدوده اطرافش محافظت می کند. بعد از دوازده تا بیست و چهار ساعت نوزادان از تخم خارج می شوند، ولی همچنان در حفاظ حبابها به رشدشان ادامه می دهند. پس از سه روز بچه ها به حدی از رشد می رسند که بتوانند آزادانه شنا کنند. وقتی ماهیهای کوچک از لانه حبابی خارج می شوند ماهی نر باید از مخزن خارج شود چرا که در غیر اینصورت ماهی نر آنها را خواهد خورد. ماهیهای کوچک باید در هفته اول با غذاهای خیلی ریز نظیر infusoria، rotifer، یا غذاهای تجارتی که ویژه بچه ماهیها تولید می شوند، تغذیه شوند. پس از آن می توان آنها را با میگوی پخته و غذای خشک پودر شده تغذیه نمود
گورامی مرواریدی.
نام علمی : Trichogaster leeri نام : گورامی مرواریدی ( Pearl gourami ). بومی منطقه : مالزی، سوماترا و جزایر بورنئو. نامهای دیگر : Trichopodus leeri, Osphromcnus trichopterus, Trichopus lecri دیگر گونه های این تیره : سیلور گرامی، گورامی گازبی، گورامی دوخال، گورامی آبی، گورامی زرد، .... اندازه جنس نر: طول نهایی ۱۲۰ میلیمتر اندازه جنس ماده : طول نهایی کمتر از ۱۲۰ میلیمتر PH : 5.6 to 5.8 سختی آب : dGH 30 5 دمای مورد نیاز : ۲۴ تا ۲۸ درجه سانتی گراد در میان ماهیها نگهداری از گورامی مرواریدی کم درد سر تر و راحت تر از بقیه است. این ماهی می تواند اختلاف زیاد PH را تحمل کند. دارای اندام تنفسی اضافی(۱) است که به او کمک می کند اکسیژن مورد نیازش را به طور مستقیم از محیط بیرون آب کسب کند. این ماهی متعلق به رودخانه های کم عمق با جریان آرام در مناطق نزدیک به خط استوا ست. اغلب در سطوح میانی و بالایی آب شنا می کند. دمای مناسب برای این ماهی حدود ۲۴ تا ۲۸ درجه سانتی گراد است. _رژیم غذایی: این ماهی زمانی که به صورت آزاد زندگی می کند از لارو پشه، کرمهای خونی، بی مهرگان آبزی و جلبکها و گیاهان آبی تغذیه می کند. گاهی هم در رفتاری شبیه به Archer fish به شکار حشراتی که نزدیک سطح آب هستند می پردازد. در آکواریوم از غذاهای پولکی استفاده کرده و گاهی به خوردن میگوی زنده آب شور و غذاهای منجمد مانند کرمهای خونی علاقه نشان می دهد. _ بیماری ها: به طور تقریب تمام گورامی های مرواریدی در مزارع رشد و پرورش یافته اند و مشکل یا بیماری خاصی ندارند. گورامی های وحشی که از رودخانه ها جمع آوری می شوند، ممکن است مشکل عفونت آبشش داشته باشند. در این صورت باید درمانهای گسترده انگلی در مورد آنها به کار رود. _ رفتار ماهی: ماهی آرام و صلح جویی است. گاهی از ماهیهای بزرگتر و ستیزه جو مانند سیچلاید آمریکای مرکزی و ماهیهای بزرگ آبهای شیرین می ترسد. در فصل تخمریزی گورامی مرواریدی نر گاهی به درگیری و زدن ضربه یا باله سینه ای خود می پردازد. _ تفاوت بین ماهی نرو ماده ( ویژگیهای جنسی ): باله پشتی گورامی مرواریدی نر و نوک تیزتر از باله پشتی گورامی مرواریدی ماده است. لبه های باله مخرجی گورامی ماده فاقد کشیدگی است. بین باله مخرجی و دمی ماهی نر فاصله وجود دارد. گلو وشکم ماهی نر بالغ نارنجی رنگ می شود درحالی که گلو و شکم گورامی ماده نقره ای رنگ باقی می ماند. _ تولید مثل: گورامی مرواریدی نر در لابلای گیاهان شناور یک لانه حبابی می سازد و اگر گیاه شناوری موجود نباشد درگوشه های آکواریوم به تولید لانه حبابی می پردازد. چند شاخه گیاه شناور به روند لانه سازی کمک می کند. شکم گورامی مرواریدی ماده، قبل از تخم ریزی به طور قابل توجهی بزرگتر می شود. در دوره قبل از تخم ریزی به طور قابل توجهی بزرگتر می شود. _ تولید مثل در آکواریوم: در دوره قبل از تخم ریزی در یک آکواریوم کوچک باید چندین مخفیگاه وجود داشته باشد. توصیه می شود عمق آب در آکواریومی که در آن تخم ریزی انجام می شود کمتر از ۱۵ سانتی متر باشد و دراین هنگام از فیلتر اسفنجی هواده استفاده شود. زمانی که لانه آماده شد. گورامی نر به تحریک گورامی ماده می پردازد و او را وادار می کندکه به سمت لانه برود. اگر گورامی ماده برای تخم ریزی آماده باشد به سمت لانه رفته و آنجا منتظر می ماند. در این زمان ماهی نر به دور ماهی ماده حلقه می زند، درحالی که به آرامی دور یکدیگر می چرخند و می غلتند تخمها و اسپرمها در آب رها می شوند. تخمهای شناور به سمت سطح آب می روند و تخمهایی که پراکنده شده اند توسط ماهی نر جمع شده و به لانه برده می شوند. پس از تخم ریزی بهتر است با دقت گورامی ماده را از آکواریوم خارج می کنند تا از آزار ماهی نر که به تنهایی وظایف والدین را انجام می دهد، در امان بماند. پس از گذشت ۲۴ ساعت بیش از ۵۰۰ لارو از تخمها خارج می شود ( لاروها ۲۴ ساعت پس از لقاح از تخمها خارج می شوند ) و بعد از ۴ روز کیسه زرده آنها جذب می شود. در این مرحله توصیه می شود که ماهی نر را از آکواریوم خارج شود زیرا ممکن است غریزه نگهداری از لاروها در او کاهش یابد و از بچه ماهیها به جای غذا استفاده نماید. بچه ماهیها بسیار کوچک هستند و به غذای مایع مخصوص بچه ماهیها نیاز دارند. غذاهایی از قبیل: غذاهای فشرده بسیار کوچک بچه ماهی،( 2infusoria (، روتیفرهای زنده(۳). پس از یک هفته بچه ماهیها باید به قدری بزرگ شده باشند که بتوانند از غذای پودری بچه ماهی و بچه میگوی آب شور تغذیه کنند. در آکواریوم های مخصوص پرورش بچه ماهی آب آکواریوم را به مقدار کم در حدود یک پنجم در روز تعویض می کنند. عمل تعویض آب و استفاده از فیلتر اسفنجی باعث کاهش مواد زائد و نیتراتها درآب آکواریوم می شود. به منظور جلوگیری از خروج بچه ماهیها در هنگام تعویض آب از جورابهای ساق بلند زنانه و یا پارچه های پنبه ای استفاده می کنند به نحوی که جلوی لوله سیفون را بگیرند و مانع از مکیده شدن بچه ماهیها شوند. این امر که در ماه اول دمای آب جدید باید به دمای آب تعویض شده نزدیک باشد از اهمیت بسزایی برخوردار است زیرا ثبات دمای آب باعث کاهش استرس بچه ماهی ماهیها می شود، بخصوص زمانی که اندام تنفسی تکمیلی آنها ( لابرینت ) درحال رشد وتکامل است. _ زیستگاه های بومی: گورامی مرواریدی رنگین ترین عضو گونه Trichogaster بوده و منطقه زیستی آن جنوب شرقی آسیا است. ۱) وجه مشخصه ماهی گورامی وجود یک دستگاه تنفس به نام لابرینت است که در حفره آبششی دو طرف قرار دارد. وطیفه این دستگاه کمک به کار آبششهای تکامل نیافته این ماهیها در هنگام تنفس است به طوری که آنها را قادر می سازد تا هوای اضافی مورد نیاز خود را از سطح آب تنفس نمایند. چنانچه مانع تنفس ماهیها به این روش شوند، خفه خواهند شد. ۲) Infusoria : گروهی از موجودات ریز آبی (اعم از گیاه یا جانور ) که در مواد آلی تجزیه شده و در آبهای راکد موجودند. ۳) رونیفر های زنده: طبقه ای از جانوران ریز سلولی آبزی هستند که دارای یکی دو حلقه مژه مانند می باشند. این جانوران دارای حرکات دورانی بوده و در آبهای راکد فراوانند.