سرطان در کمین کیست؟
امروزه برای انواع سرطان، روشهای درمانی متعددی وجود دارد. اما چه کسی می خواهد به سرطان مبتلا شود؟ حتی با وجود پیشرفتهای پزشکی در سالهای اخیر همه می خواهند از خطر بیماریها در امان باشند تا اینکه با صرف هزینه زیاد از شرشان خلاص شوند. یکی از مهمترین راهها اصلاح سبک زندگی است. نمی توانیم هر طور می خواهیم زندگی کنیم و از عوارض تغذیه نادرست و استرس زیاد و زندگی کم تحرک دور بمانیم.
اولین اقدام، قبول این واقعیت است که سبک زندگی خاصی که به طور کامل و صد درصد به دور از سرطان باشد وجود ندارد، لیکن می توان تصمیماتی اتخاذ کرد که در صورت عمل به آنها احتمال ابتلا به سرطان، به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و محدود شود. این تصمیمات بیشتر بر پایه احتمالات بوده و اغلب افراد برای درک صحیح از آن با مشکل مواجهاند.
مهاجرت سرطانها
میزان شیوع انواع سرطانها در مناطق گوناگون جهان با یکدیگر متفاوت است اما دیده شده که اگر گروهی از یک کشور به جای دیگری مهاجرت کرده و به جمعیت کشور جدید اضافه شوند، این میزان در آنها تغییر می یابد.
در قرن بیستم تعداد قابل توجهی از ژاپنیها به آمریکا مهاجرت کردند، با مطالعات گوناگون روشن شد که میزان شیوع سرطان در نسلهای اول و دوم زنهای ژاپنی به مرور زمان در آمریکا تغییر یافت. بیشتر این مطالعات متوجه سرطان پستان در نزد خانمها بود زیرا میزان شیوع این سرطان در ژاپن کم و در آمریکا بالاست. جالب این است که نسل دوم زنانی که در آمریکا به دنیا آمده و همان جا بزرگ شدهاند، میزان شیوع بالاتری از سرطان پستان را در خود نشان دادهاند، به طوری که با میزان شیوع همین سرطان در جمعیت زنان آمریکایی سفیدپوست تقریباً برابری می کند. جالبتر اینکه شیوع سرطان معده در این گروه روند معکوس داشته و کمتر شده است و هر چه مدت زندگی زنان ژاپنی و اولاد آنها در آمریکا بیشتر می شود، این شیوع کمتر می شود.
خطر شغلی
احتمالاً در کشورهای توسعه یافته درصد کوچکی از سرطانها با شغل فرد مرتبط است. در عین حال این موضوع از اهمیت ویژهای برخوردار است، چون مهر تأییدی بر ارتباط سرطان با عوامل محیطی است. افزایش شیوع سرطان مثانه در کارگران صنایع رنگرزی و لاستیک سازی دیده شده که به واسطه ارتباط این کارگران با عوامل شیمیایی مورد استفاده در شرکتهای یاد شده بود. این عوامل خطرزا شامل گروهی از مواد شیمیایی به نام "آمینهای آروماتیک" هستند. در یک مورد نشان داده شد که استفاده از یک ماده شیمیایی خاص سبب ایجاد سرطان مثانه در تمامی 19 کارگر یک کارخانه شده است. از جمله مواد بسیار خطرناک آزبستوز (آزبستوز عبارت است از التهاب ریه ها به علت استنشاق ذرات آزبست. این یک اختلال مزمن است اما مسری نیست. آزبستوز ممکن است منجر به سرطان ریه شود، آزبستوز شاید مهمترین بیماری ریوی ناشی از کار باشد. ) است که در بعضی کارخانهها مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده عامل ایجاد نوعی سرطان نادر ریه به نام مزوتلیوماست. این ماده در معادن آزبستوز و در شغلهای مرتبط با آن به مقدار زیاد وجود دارد.
رفتار پرخطر جنسی
رفتار پرخطر جنسی با بیشتر مسائل زندگی مرتبط است. سرطان نیز از این موضوع مستثنا نیست. به طور مثال درباره سرطان دهانه رحم این ارتباط به طور مستقیم وجود دارد و درباره لنفوم و سارکوم کاپوزی به طور غیرمستقیم و با واسطه درباره بیماران مبتلا به ایدز، این ارتباط به اثبات رسیده است. ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی در ایجاد سرطان دهانه رحم نقش دارد. قابل ذکر است که به طور اولیه خصوصیات سرطان زایی این ویروس در ژنهایی مشاهده می شود که در معرض ابتلا به این سرطان قرار دارند. بنابراین به نظر می رسد که می توان سرطان دهانه رحم را به عنوان یک بیماری که از راه جنسی قابل انتقال است در نظر گرفت و این در شرایطی است که مردان به عنوان ناقلان اولیه بیماری بهحساب می آیند. در سالهای اخیر بحثهای فراوانی درباره احتمال سرطانزا بودن قرصهای ضد حاملگی شده است. گر چه به نظر می رسد که در ابتدا مدارکی دال بر این خطر ارائه دادهاند اما این فرضیه توسط مطالعات جدید حمایت نشده است. بنابراین در حال حاضر مجبوریم بپذیریم که احتمال ابتلا به سرطان در زنان مصرف کننده این گونه قرصها بیشتر نیست.
تغذیه به وسیله شیر مادر
مسئله تغذیه نوزاد از طریق پستان مادر ، موضوع جالبی است. مطالعات قبلی نشان دادهاند که زنهای بچهداری که بچههای خود را از طریق پستان تغذیه کردهاند، کمتر به سرطان پستان مبتلا می شوند. به عبارت دیگر، هر چه یک خانم مدت زمانی طولانیتری از طریق پستان خود شیر دهد، از حفاظتی بیشتر در برابر سرطان این عضو برخوردار می شود.
درمان جایگزین با هورمون
در درمان جایگزین با هورمون (HRT)، از هورمون استروژن برای جبران کاهش ترشح استروژن که به طور طبیعی در دوران یائسگی در زنان اتفاق می افتد، استفاده می کنند. این کاهش در میزان ترشح استروژن به طور مستقیم موجب کاهش تراکم استخوان ها می شود. افزایش میزان استروژن با هورمون درمانی (HRT) خطر ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می دهد و استحکام استخوان ها را بیشتر می کند.
این درمان در بیشترخانمها بسیار مفید بوده، لیکن نگرانیهایی را به وجود آورده است که به واسطه احتمال افزایش خطر سرطان در مصرف کنندگان است. این مطلب در حال تحقیق و مطالعه است و به نظر می رسد که خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد اما باید دانست که احتمال ایجاد سرطان تخمدان و دهانه رحم با استفاده از اینگونه هورمونها افزایش نمی یابد و مشابه زنانی است که هورمون دریافت نمی کنند. همچنین مدارکی دال بر افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم در خانمهایی که فرآوردههای هورمونی از نوع استروژن تنها مصرف می کنند، وجود دارد. این مسائل نشان می دهد که سبک زندگی می تواند در پیشگیری و یا ایجاد سرطان نقش اساسی را داشته باشد. سالم زندگی کنید تا به سرطان مبتلا نشوید.
مردان؛ قربانیان اصلی سرطان پوست
در یک گزارش جدید اعلام شد که نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان پوست در بین مردان، طی 30 سال اخیر دو برابر افزایش یافته است.
به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، محققان می گویند؛ بسیاری از مردان فراموش می کنند از کرم های ضدآفتاب استفاده کنند یا این وظیفه را در مواقع پیک نیک و تفریحات در فضای باز به زنان محول می کنند. این بدان معنی است که نرخ ابتلا به این سرطان در مردان با سرعت بیشتر رو به افزایش است.
طبق آمار مرکز تحقیقات سرطان انگلیس، تنها در این کشور نرخ تلفات مردان در دهه 1970 کمتر از 400 مورد از هر 100 هزار نفر بوده در حالی که این رقم در حال حاضر به 1100 قربانی از هر 100 هزار نفر بر اثر ابتلا به این بیماری رسیده است.
در حالی که در زنان شمار قربانیان سرطان پوست با روند کندی افزایش داشته است.
این تحقیقات هم چنین نشان داده است که شمار قربانیان در افراد بالای 60 و 70 سال بیشتر است.
به گزارش تلگراف، پیشگیری، اولین گام مهم برای متوقف کردن این روند رو به گسترش و نجات جان انسان ها است.
محققان توصیه می کنند به منظور متوقف ساختن این افزایش سریع تلفات سرطان ملانوم، مردان باید بیش از همیشه نسبت به خطرات تماس زیاد با نور خورشید آگاه شوند.
عوامل سرطانزا
مطالعات انجامشده روی جمعیتهای مهاجر، با روش زندگی و عادات غذایی متفاوت نشان داده است که اکثر سرطانهای تحت تاثیر عوامل اتیولوژیک، محیطی هستند و در این میان، عوامل مداخلهگری نظیر سن از اهمیت بهسزایی برخوردارند.
تعیین اینکه کدام عامل محیطی بیشترین سهم را در بروز سرطان به خود اختصاص میدهد، مشخص است. سرطانزاهای ساده در غذا (از جمله غذاهایی که به دنبال گرم کردن، پروتئینهایی تولید میکنند) میتوانند با آسیب به DNA سلولی، موجبات بروز سرطان را فراهم کنند. به بیان سادهتر، باید گفت مهمترین تاثیر رژیم غذایی روی خطر بروز سرطان از طریق وزن بدن اعمال میشود.
وزن بیش از حد، چاقی و بیتحرکی نیز از دیگر عوامل مهم هستند.
افزایش تجمع چربی در بدن، به خصوص افزایش اندازه دور مچ دست، عامل مهم پیشبینیکننده شیوع سرطان روده در میان زنان و مردان محسوب میشود. همینطور، افزایش وزن بیش از 10 کیلوگرم که میتواند با افزایش احتمال ابتلا به لنفوم و سرطان پستان پس از یائسگی همراه باشد.
از طرفی، انجام فعالیت بدنی منظم همراه با کاهش وزن، باعث کاهش شیوع سرطان میشود.
یکی دیگر از عوامل خطرساز سرطان، مصرف الکل است که زمینهساز بروز سرطانهای کبد، مری، حفره دهان، حنجره و پستان است.
عوامل غذایی از قبیل مصرف زیاد چربی حیوانی نیز با افزایش احتمال بروز سرطانهایی نظیر سرطان پستان، روده (کولون) و پروستات همراه است.
مطالعات متعددی توانستهاند نشان دهند که افزایش مصرف چربی با افزایش بروز سرطان پستان همراه است؛ سرطانی که شایعترین سرطان در زنان است. البته ارتباط افزایش مصرف چربی و افزایش خطر سرطان پروستات و کولون نیز در بعضی مطالعات نشان داده شده است.
سایر سرطانهایی که با مصرف زیاد چربی حیوانی مرتبط هستند، عبارتند از: سرطان رحم ، سرطان تخمدان و سرطان ریه (اگرچه مطالعات آیندهنگر هنوز آن را تایید نکردهاند).
از آنجا که میوهها و سبزیجات حاوی مقادیر زیادی ویتامین C ، فولات (اسید فولیک)، کاروتن ، پتاسیم و فیبر هستند، به نظر میرسد مصرف این مواد با کاهش بروز انواع سرطان همراه باشد.
البته در برخی مطالعات انجامشده بین کاهش بروز انواع سرطان، به خصوص کولون و معده و پستان و ریه با افزایش مصرف سبزی و میوهجات، ارتباط چندان زیادی یافت نشده است. در واقع، اطلاعات بهدستآمده از مطالعات آیندهنگر نشان دادهاند که ارتباط چشمگیری بین مصرف زیاد سبزی و میوه با سرطان وجود ندارد؛ اگرچه افزایش مصرف فولات، خواص پیشگیرانه دارد.
در هر صورت، به دلیل وجود شواهد مستدل و علمی مبنی بر کاهش بروز خطر فشار خون بالا ، بیماری قلبی و سکته با افزایش مصرف سبزیجات و میوه، مصرف این مواد برای هرچه سالمتر کردن رژیم غذایی توصیه میشود.
علائم سرطان مثانه چیست؟
بیمار)
آقای 65 ساله ای هستم که از حدود 20 سال پیش سیگار میکشم. اخیراً متوجه لکههای خون در ادرار خود شدهام. از 2 ماه قبل هم، اکثر اوقات دردهای ناخوشایندی در پاهایم داشتم.
پزشک پس از انجام آزمایشات مختلف، تشخیص تومور مثانه را برایم دادهاند. لطفاً مرا راهنمایی کنید.
سرطان مثانه چیست؟
سرطان مثانه، دومین سرطان شایع دستگاه ادراری میباشد که از کل سرطانهای موجود، حدود 7 درصد از سرطانهای مردان و همچنین 2 درصد از سرطانهای زنان را تشکیل میدهد. 65 سالگی سن متوسط ابتلا به این نوع سرطان میباشد.
علت ایجادکننده سرطان مثانه کدام است؟
علت ایجاد کننده سرطان مثانه در 35- 15درصد از مردان تماسهای شغلی میباشد.
همچنین در 6-1 درصد زنان نیز تماسهای شغلی باعث بوجود آمدن سرطان مثانه میشود.
افرادی که شغلشان به عنوان مثال در ارتباط با صنایع چرم میباشد یا کارگرانی که با موادی مثل رنگ، بنزین، مواد چاپ و مواد شیمیایی سر و کار دارند، بیشتر در معرض خطر میباشند.
یکی دیگر از علتهای ایجاد کننده سرطان مثانه استفاده از داروهایی مانند سیکلوفسفامید و شیرین کنندههای مصنوعی است. عفونت و سنگ مثانه نیز خطر بدخیمی مثانه را افزایش میدهند. قابل ذکر است که سیگار عامل 50 درصد تومورهای مثانه میباشد.
علایم سرطان مثانه کدام است؟
شایعترین علامت سرطان مثانه وجود خون در ادرار(هماچوری) میباشد که در 90- 85 درصد موارد دیده میشود. همچنین درد مشترک (متاستاز) در پهلو و درد استخوانی (ناشی از انتشار استخوانی) از سایر علایم این بیماریاند.
راههای تشخیص سرطان مثانه کدام است؟
راههای تشخیص سرطان مثانه در ابتدا آزمایشات روتین از لحاظ وجود خون در ادرار و سیتولوژی ادرار از لحاظ وجود سلولهای بدخیم در ادرار است در ادامه انجام سیستوسکوپی و گرفتن بیوپسی (نمونهبرداری) از تومور جهت تایید نهایی تشخیص انجام میشود.
برای تشخیص هماچوری ناشی از تومور مثانه انجام IVP انتخابی است.
راههای پیشگیری از ابتلا به سرطان مثانه کدام است؟
برای پیشگیری کردن از ابتلا به سرطان مثانه لازم است از کشیدن سیگار خودداری کرد، چون کشیدن سیگار عامل ایجاد کننده نیمی از سرطانهای مثانه میباشد.
افراد باید شغلهایی را انتخاب کنند که باعث تشدید یا به وجود آمدن سرطان مثانه نشود. به طور مثال کارگران صنایع لاستیک سازی و صنایع شیمیایی و نفت بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان مثانه میباشند.
هفتسنگ بنای سرطان پوست
در آمریکا سرطان پوست جزو شایعترین سرطانها به شمار میرود و میزان مرگ و میر نوعی از آن به نام "ملانوما" در دهههای اخیر تا 50 درصد در بین زنان زیر 39 سال، بالا رفته است.
همه ی افراد در برابر این نوع از سرطان آسیبپذیرند، حتی اگر نشانه شناختهشدهای مثل پوست روشن، سابقه خانوادگی یا آفتابسوختگی نداشته باشند.
محققان عوامل متعددی را نام میبرند که میتوانند احتمال بروز سرطان پوست را افزایش دهند. برای محافظت از خودتان این عوامل خطر را بشناسید و برای پیشگیری از این سرطان اقدام کنید.
1- پزشک، پوست شما را معاینه نمیکند.
در تحقیقی که از پزشکان آمریکایی به عمل آمد، مشخص شد 68 درصد آنها، به دلیل کمبود وقت، به طور منظم، پوست بدن بیمارانشان را معاینه نمی کنند. وقتی که ملانوما هنوز به اندازه یک خال کوچک است، شانس درمان آن تا حدود 90 درصد افزایش مییابد. طبق مطالعهای که اخیرا انجام شده، پزشکان چهار برابر بیشتر از افراد عادی توانایی تشخیص ملانوما را در این مرحله دارند.
* چه باید کرد: زمانی که برای معاینه ی خودتان به پزشک مراجعه میکنید، از او بخواهید تمام خالهای غیرعادی شما را بررسی کند. هیچ دستورالعمل استانداردی درباره اینکه شما باید هر چند وقت یک بار آزمایش پوست انجام دهید وجود ندارد، ولی اگر طبق تشخیص پزشک متخصص پوست احتمال خطر در شما زیاد است، باید سالی یک بار این آزمایش را انجام دهید. این نکته را هم به خاطر بسپارید که تمام سرطانهای پوست لزوما ملانوما نیستند.
در هر صورت اگر روی پوستتان لکه یا خال مشکوکی ظاهر شد، حتما به پزشک مراجعه کنید.
2- خیلی کم آفتاب میگیرید.
دکتر ماریان بیرویک، پروفسور دانشگاه نیومکزیکو، میگوید: "آفتاب کم میتواند خطر سرطان را در شما افزایش دهد، حتی خیلی بیشتر از یک کشاورز یا کارگر ساختمان که هر روز در معرض نور خورشید است، زیرا پوست قادر نیست خود را با شرایط متغیر وفق دهد، یعنی اگر شما تا به حال فقط از آفتاب کم زمستانی بهره بردهاید، پوستتان دیگر مکانیسمی برای محافظت از آفتاب تند ندارد و یک آفتاب سوختگی جزیی یا برنزه کردن پوست در آفتاب ملایم هم میتواند آسیبرسان باشد."
* چه باید کرد: زمانی که در معرض آفتاب هستید، از ضدآفتاب با SPF حداقل 15 استفاده کنید. کلاه لبه پهن روی سرتان بگذارید و لباس آستین بلند بپوشید. از سولاریوم دوری کنید. نور فرابنفش مصنوعی ضمن اینکه به پوست آسیب میرساند و شما را در معرض سرطان قرار میدهد، باعث میشود پوست نتواند در برابر آفتاب واقعی نیز از خود محافظت کند.
3- پوستی تیره دارید.
هر چند در بین مردم اینطور جا افتاده است که پوستهای روشن خیلی بیشتر از دیگران در معرض خطر سرطان هستند و افراد دارای پوست تیره یا سیاهپوستها معمولا کمتر سرطان میگیرند، ولی وقتی بیماری به سراغ کسی آید و دیر تشخیص داده شود، معمولا دیگر کاری از دست کسی ساخته نیست. دکتر گلاستر، پروفسور دانشگاه سینسیناتی، معتقد است: "به دلیل همین باور غلط بسیاری از کسانی که پوستشان آسیب دیده، زمانی مراجعه میکنند که بیماریشان در مراحل پیشرفته است."
* چه باید کرد: در بین افراد با پوستهای تیره، اغلب ملانوما جایی ظاهر میشود که کمتر در معرض آفتاب بوده است. توصیه ی دکتر گلاستر به افراد دارای پوست تیره این است که از زدن ضدآفتاب غفلت نکنند و هرگاه بین انگشتان پا، کف دست و پا و زیر ناخنهایشان، خال یا رگههای تیرهای مشاهده کردند، حتما به پزشکشان مراجعه کنند.
4- پوست تان را بررسی نمی کنید.
فقط کمتر از نیمی از افراد به بروز خالهای مشکوک اهمیت میدهند و همیشه پوستشان را بررسی میکنند، در حالی که تنها یک بررسی چند لحظهای میتواند جان بسیاری را از مرگ نجات دهد. تحقیقات نشان میدهد احتمال ابتلا به ملانومای کشنده، در بین کسانی که مرتب پوستشان را چک میکنند تا 34 دردصد کاهش می یابد.
* چه باید کرد: با یک آینه دستی جاهایی از بدن را که احتمال بروز خال یا لکه در آن بیشتر است، نگاه کنید. میتوانید برای آسان تر شدن کار، از یک آینه تمام قد کمک بگیرید.
در خانمها 20 درصد از سرطانهای پوست، از پشت پا شروع میشود، پس باید این ناحیه از بدن را خوب بررسی کنند. اگر جزو افراد پرخطر محسوب میشوید، هر ماه یک بار تمامی پوست بدنتان را بررسی کنید.
5- هر روز صبح ضدآفتاب میزنید و حمام آفتاب می گیرید.
با اینکه ضدآفتاب خیلی چیز خوبی است، اما خانمهایی که مقدار زیادی ضدآفتاب به پوستشان میمالند و کل روز را حمام آفتاب میگیرند، 39 درصد بیش از سایرین در معرض پرتوهای مضر خورشید هستند و حتی ممکن است بیشتر از کسانی که از ضدآفتاب استفاده نمیکنند، آسیب ببینند. به همین دلیل بعضی از تحقیقات درباره ضدآفتابها، آنها را در زمره عوامل پرخطر در بروز ملانوما قرار میدهد. محققان میگویند: ضد آفتاب شاید جلوی آفتاب سوختگی را بگیرد، ولی قادر به محافظت از پوست در برابر طیف کامل پرتوهای فرابنفش و اشعههای زیانآور خورشید نیست.
* چه باید کرد: نیم ساعت پیش از بیرون رفتن از خانه، ضدآفتاب بزنید و هر دو ساعت یک بار آن را تجدید کنید. با 30 گرم (حدود 2 قاشق غذاخوری) ضدآفتاب میتوانید کل پوستتان را محافظت کنید و سعی کنید بیش از حد، در آفتاب نمانید.
6- رژیم غذایی مناسبی ندارید.