تمرینات مقاومتی یک روش تمرینی معروف است که برای بهبود عملکرد ورزشی و همچنین تقلیل اثرات سوء ناشی از افزایش سن بر روی قدرت و حجم عضلانی مورد استفاده قرار می گیرد. اگرچه تاثیرات سودمند تمرینات مقاومتی بر ریخت و عملکرد عضلات ثابت شده ولی اثرات آن بر روی ریخت بطن چپ(LV) در پرده ای از ابهام قرار دارد. بعضی از محققین مشخص کرده اند که تمرینات مقاومتی باعث تغییرات اجباری در ضخامت و حجم دیواره بطن چپ و تغییر در ابعاد داخلی LV که هایپرتروفی کانسنتریک نامیده می شود می گردد. دسته دیگری از تحقیقات گزارش کرده اند که تمرینات مقاومتی باعث تغییرات ثانویه اجباری در ریخت LV و هایپرتروفی کانسنتریک نمی شود.اختلاف نظر بین یافته های تحقیقی ممکن است به دلیل، نوع ورزشکاران مقاومتی شرکت کننده در تحقیق( بدنسازها، وزنه برداران، وزنه برداران قدرتی)، مصرف استروئید های آنابولیکی ، انجام مانور والسالوا در حین تمرین و نوع تمرینی که این ورزشکاران انجام داده اند باشد. یک سری از تحقیقات گزارش کردند ورزشکارانی که استروئید های آنابولیکی مصرف کرده بودند، ابعاد حفره دیاستولیک LV ، ضخامت دیواره بین بطنی، ضخامت دیواره خلفی بطن و حجم LV بزرگتری در مقایسه با ورزشکارانی که از استروئید های آنابولیکی استفاده نکرده بودند برخوردارند. یکی دیگر از دلایل اختلاف نظر بین نتایج تحقیقات مربوط به سازگاری های ریخت شناختی زود هنگام LV بعد از شروع تمرینات مقاومتی است که با ادامه تمرینات، افزایش در اندازه LV ناشی از تمرینات مقاومتی کاهش می یابد.
در نهایت این طور استنباط می شود که افزایش حجم LV ، یک سازگاری اجباری همراه با تمرینات مقاومتی سنگین نیست و علاوه بر این مشخص شده که تغییر شکل هندسی LV بعد از تمرینات مقاومتی، بیشتر هایپرتروفی کانسنتریک در مقایسه با اکسنتریک است. احتمال این هم وجود دارد که بعضی از ورزشکاران تمرین کننده مقاومتی، به طور ژنتیکی، مستعد LV بزرگتر بوده که با تمرینات مقاومتی شدید ترکیب شده و منتهی به افزایش حجم LV می گردد.