پمپ گاز ها:
1. پمپ گازهای LPG : گاز مایع که گازهای پروپان و بوتان با درصدهای متفاوت همراه مقدار کمی گازهای سریع الاشتعال که بعنوان کاتالیزور به آن افزوده می شود طی مراحلی مخلوط و توسط پمپ های فشار مثبت در جایگاه های عرضه گاز مایع به مخازن وسایل نقلیه تزریق می گردد.
محصولات نفتی: 1- گاز های سوختی
2- بنزین سوپر 3- بنزین معمولی 7-4/1 درجه حرارت آتش گیری 4- نفت سفید 5- گازوئیل 6- مازوت (نفت سیاه) 7- قیر
احتراق کامل:
احتراق ناقص:
گاز شهری:
گاز کپسولیCPG :
حریق گاز ها: در محیط پخش شده: (خطر) خاموش کننده: پودری - - در محیط پخش شده و شعله ور شده: (بی خطر)
حریق مایعات نفتی: محلول در آب: الکل – استر – آب اکسیژنه ، غیرمعمول در آب: ترکیبات نفتی مثل بنزین نفت – گازوئیل
(خاموش کننده ها: پودر – در محیط بسته ، کف ، آب فقط برای خنک کردن بکار می رود.)
وزن مخصوص مواد نفتی کمتر از آب بوده در نتیجه باعث سرریز شدن و گسترش حریق می گردد. برای اینکه ماده ای دچار احتراق بشود حتماً در اثر بالا رفتن درجه حرارت ... باید تولید بخارات قابل اشتعال نماید.
محصولات نفتی:
امروزه صدها نوع مواد مورد استفاده در صنعت و زندگی روزمره انسانها از فرآورده‌های پتروشیمی و ساخته شده از نفت تأمین می‌گردد. اما همین مواد و فرآورده ها به صورت یک آلاینده عمده و یک خطر جدی در سوانح و حوادث غیرمترقبه انسان و محیط زیست را از وجهی دیگر مورد تعرض قرار داده که هنوز تمامی ابعاد آن شناخته شده نیست.
بدیهی است وقتی نیست به این گونه مواد شیمیایی و آثار و عوارض آن شناخت وجود نداشته باشد تولیدکننده، مصرف کننده و نیروهای امدادی در هنگام حوادث در قبال آن دچار نوعی بی باکی و جسارت کورکورانه و ناخودآگاه می شود و متأسفانه زمانی متوجه خطرات این مواد می گردند که ممکن است مصموم یا مصدوم شده و کار از کار گذشته باشد.
در کشور ما شهروندان، کارگران صنایع و آتش نشانان در قبال حوادث ناشی از مواد و محصولات نفتی بشدت آسیب پذیرند شناخت مشکلات و معضلات موجود در تأمین ایمن در قبال مواد شیمیایی و همچنین پیشگیری از وقوع حوادث ناشی از مواد شیمیایی و محصولات نفتی بسیار ضروری است.
آتشنشانان و نجات گران همیشه در آخر خط بلا هستند آنجا که همه باز می مانند از آتشنشانان درخواست کمک می گردد. حوادث ناشی از محصولات نفتی یکی از موارد بسیار خطرناک برای آتشنشانان تلقی می شود چون بار تمامی کمبودها و نارسایی ها را در سخت ترین شرایط بر عهده آنان قرار می دهد. فقدان کانون و ضابطه نبود تجهیزات و امکانات عدم شناسایی مواد و خطرات آنها و متعاقباً عدم آگاهی از چگونگی مقابله و خنثی سازی در یک شرایط بحرانی و در زمانی اندک بر روش آتشنشانان و نجات گران قرار می گیرد و همه از آنان توقع معجزه و کارآیی دارند و البته اگر در عملیات ناموفق بمانند تمام مقصران کوچک و بزرگ یار همه تقصیرات و کوتاهی‌های خود و دیگران را بر دوش آنان می نهند.
از این رو درصدد برآمدیم تا مقداری در مورد ماهیت، سیکل تولید، مصارف و چگونگی مقابله با حوادث ناشی از این محصولات اطلاعات جمع آوری نماییم.
محصولات نفتی به چند دسته تقسیم می شود.
در اینجا به آن دسته از محصولات نفتی که از آنها در واکنشهای گرمازا استفاده می گردد، می پردازیم.
محصولات نفتی قابل اشتعال به چند دسته تقسیم می گردد.
1- محصولات نفتی که بصورت گاز مورد استفاده قرار می گیرد.
هر گازی می تواند خطرناک باشد حتی هوای فشرده داخل سیلندرها زیرا اگر حرارت به سیلندر برسد فشار داخل آن بالا رفته و ممکن است آنرا منفجر نماید.
گازها بر اساس خواص شیمیایی به دو دسته تقسیم می گردد.
(1) گازهای قابل اشتعال: متان، اتان، پروپان، بوتان استیلن و ...
(2) گازهای غیرقابل اشتعال: نیتروژن، آرگون، هلیوم،
گازهای قابل اشتعال را از نظر وزن مخصوص به 2 دسته تقسیم می کنند:
(الف) گازهایی که از هوا سنگین تر باشند. مانند: بوتان و پروپان ترکیبی.
گازهای قابل اشتعال عبارتند از: هیدروکربنهای سیر شد یا سیر نشده که از نفت مشتق می گردد. هیدروکربنهای سیر شده
مانند: متان ، اتان ، پروپان ، یوکان هیدروکربنهای سیر نشده مانند: اتیلن ، پروپیلن
گازی که برای سوخت منازل به کار می رود و بوسیله سیلندر با نامهای مختلف از قبیل بوتان، ایران گاز، پرس گاز و ... حمل و نقل می‌گردد چنانچه توأم با احتیاط های لازم مصرف و حمل و نقل نشود خطرناک بوده و در صورت تنفس باعث بیهوشی می گردد.
در صورت اختلاط با هوا با سیستمهای معین با شعله حرکت جرقه کلید برق جرقه حاصل از کنتاکت یخچال برقی یا جرقه هر وسیله برقی دیگر مشتعل و منفجر و باعث وارد آمدن زیانهای جانی و مالی می‌گردد این گاز مخلوطی از پروپان و بوتان است که درصد اختلاط آن در فصول مختلف متفاوت است.