مقدمه
انواع پوشش دیوار های داخلی
دیوار ها بزرگترین بخش ها از چارچوب یک اتاق هستند و پوشانیده شدن آنها از لحاظ قیمت و سلیقه و نوع کار انتخابی بسیار متفاوت است. روشهایی که برای کار بر روی دیوار انتخاب میشود هم میتواند فضای کلی اتاق را تقویت نماید و هم میتواند باعث شکست آن بشود. از نظر تاریخی نیز انسانها به دیوارها و تزئین آن توجه داشتهاند و به انواع مختلف دیوارها را موضوع کار قرار دادهاند. حتی در اکتشاف باستانشناسی مربوط به دوران غارنشینی و سایر ادوار نشانههایی از آراستن و نقاشیهای ابتدایی دیده میشود.
از سال 1920 به بعد دیوارها به شکل ملالآوری ساده شدهاند اما در دورههای اخیر دوباره توجه به دیوارها رونق یافته و انتخابهای بسیاری بوجود آمده است که میتوانند اتمسفر کلی یک اتاق را تغییر بدهند.
گزینه های دکوراسیون دیوار:
تصمیمگیری در مورد انتخاب میان رنگ، گچ، کاغذ، پارچه، آینه و سایر شیوه ها برای دیوارهای یک اتاق یک مسئله است و شناخت وسعت هر کدام از آنها مسئلهای دیگر است. بیشتر انسانها در مورد چگونگی استفاده از تکنیکهای گسترده امروزی به راهنمایی و گرفتن ایده نیاز دارند. چیزی که برای کار روی دیوارها انتخاب میشود چه در مورد شخصیت، حال و هوا و سبک و چه در مورد ابعاد و اندازه ظاهری آن میتواند تفاوتی آشکار ایجاد کند. در حقیقت استفاده هوشمندانه از انواع شیوههای پوشش دیوارهای داخلی میتواند آنرا کوچکتر یا بزرگتر، پهنتر یا باریکتر، سردتر یا گرمتر، روشنتر یا تیرهتر بنظر برساند و هر گونه بدنمایی را بپوشاند. مطمئنا فضای حقیقی نیز میتواند با تغییرات سازهای مربوط به دیوارها تغییر کند. که کار نسبتا سادهای است.
1- انواع رنگ
رنگ ابزاری است که به طرز حیرتآوری تطبیقپذیر است. نه تنها امروز گسترهی وسیعی از رنگها وجود دارند. بلکه عملا میتوان هر گونه سایهای را به رنگ افزود. خواه به روش سعی و خطا در خانه، خواه به وسیله کامپیوتر در یک فروشگاه رنگ. رنگ در پرداختها و بافتهای متنوع و انواع پوششی و محافظتی مختلف وجود دارد. به علاوه، نه تنها میتوان از آن به روش سنتی استفاده کرد، بلکه میتوان برای شبیهسازی سطوح گرانبهاتر نیز از آن بهره برد.
رنگ اساسا شامل یک رنگدانه میشود که در نوعی مادهی چسبی بخش شده است، به همراه یک حلال که قابلیت کار روی رنگ را بیشتر میکند و هنگامی که رنگ خشک میشود، بخار میشود. برخی از رنگها همچنین شامل رزینها و سیلیکاها میشوند تا برخی از ویژگیهای خاص را ایجاد کنند، مانند خشک شوندگی سریع یا ضد زنگ گیاهی بودن، اثرات بافتی یا پرداختهای خاص که تنها توسط یک نقاش دکوراسیون ماهر قابل دستیابی هستند. برای مثال، در حال حاضر، انواعی در دسترساند که پارچه، مخمل، چرم، نمای مرطوب، زنگار مس و یا رنگهای عتیقه و کهنه را شبیهسازی میکنند.
بیشتر رنگها پایه آبی و یا پایه روغنی هستند. هر دو دسته با پرداختهایی متنوع به کار میروند که به طور تدریجی از مات تا درخشان و با تفاوتهای کم به اشکال مختلف با عناوین مات یا یکنواخت، نازک، جلادار، ابریشمین، نیمه شفاف یا کاملا شفاف، طبقهبندی میشوند. رنگهای پایه روغنی به علت کم روح بودنشان امروزه کمتر رایج هستند. رنگهای پایه آبی مخلوطی از رزینها (معمولا وینیل یا اکریلیک) در یک مخلوط معلق آبی (سوسپانسیون) هستند. امروزه اکریلیکهای پیشرفته و الیاف وینیل، به همراه آسترها و یا زیر لایههای اکریلیک به همراه لاکها و لعاب های اکریلیک، پرداختهایی به دست میدهند که مانند پرداختهایی که از رنگهای پایه روغن به دست میآید، حرفهای هستند.
مزایای اصلی رنگ های پایه آبی بر رنگهای پایه روغنی این است که رنگهای پایه آبی سریعتر خشک میشوند. بویی از خود به جا نمیگذارند و میتوانند بدون تدارک خاص و بدون نیاز به پوشش شسته شوند. این رنگها در مقابل فرسودگی مقاومت کمتری دارند و پاک کردن آنها با مالش مشکلتر است و جذابیت کمتری نیز دارند. اگرچه، همهی این معایب با ورود دوغابهای رنگی و لاکهای جدید مرتفع شدهاند. این مواد میتوانند در مرحلهی بعد (و یا حتی روی دیوارهای امولسیون موجود یا قسمتهای چوبی با پوشش وینیل ابریشمی)، به کار برده شوند تا عمقی نیمه شفاف و همچنین ماندگاری را حتی به هموارترین سطوح اضافه نمایند.
الف) رنگ های ضد چکه
هر دو نوع پایهی آبی و پایهی روغنی در نمونههای ضد چکه موجود میباشند که این مدلها نیازی به رقیق کردن یا به هم زدن ندارند. بدین ترتیب میتوان آنها را فورا از طرف قلع اندود به دیوار یا سقف منتقل نمود. سطوحی که با امولسیون جامد و به وسیلهی غلطک کار شدهاند، واقعا بدون چکه هستند بنابراین خصوصا برای سقفها مفید هستند.
ب) رنگهای آکریلیک
آکریلیکها به خوبی سطح را میپوشانند و سریع خشک میشوند و نسبت به رنگهای پایه روغنی بوی کمتری دارند.
پ) لعاب های پلاستیکی (اپوکسی)
این مواد، پرداختی شیشهای و سخت دارند که در مقابل ناپاکی و خراشیدگی مقاوم هستند و میتوان آنها را روی کاشیهای سرامیکی (و همچنین آجرکاری، فلز، فایبرگلاس و چینی) به کار برد. بنابراین، این رنگها برای رنگآمیزی دیوارهای کاشی کاری شدهی یک آشپزخانه یا حمام که موافق با سلیقهی شما نیست، ایدهآلاند. اما، این مواد نیاز به اجرای با دقت و زمان خشک شدن طولانی دارند.، بنابراین دستورات روی ظرف حاوی آن را به دقت اجرا کنید.
ت) لعابهای دارای بافت
این نوع لعاب هنگامی که خشک میشود، از هم باز میشود تا پرداختی شکافدار ارائه دهد. بنابراین این مواد برای رنگآمیزی قاب بندهای چوبی (و همچنین مبلمان چوبی و پایههای لامپ) مفید میباشند، هر چند یک پرداخت قدیمی دقیقتر، با روشهای دیگری به دست خواهد آمد.
ث) گچ آب چسب (Distemper) یا دوغاب (White wash)
این رنگ قدیمی و ابتدایی که از گل سفید- که به عنوان گچ سفید شناخته میشود- که در آب و چسب حل شده به همراه رنگ دانههای اضافه شده به شکل جالب توجهی دوباره رایج شده است. این نوع، مدتی طولانی است که در خانههای قدیمی کاربرد دارد، زیرا به دیوارها اجازه میدهد تا نفس بکشند. یعنی اجازه میدهد رطوبت دیوارهای نمدار از میانش عبور کند. اما دلیل احیای اخیر، گسترهی رنگهای لطیف و ملایم و ظاهر زیبا و پودری آن است (همچنین، اگر از یک چسب خوب ساخته شود، پودری نیست که به آسانی ریخته شود). به علاوه، تنها یک لایهی پوشاننده موردنیاز است. و هنگامی که خشک میشود بسیار روشنتر از چیزی خواهد بود که در هنگام اجرا نظر میرسد، بنابراین هنگامی که در حال رنگآمیزی آن هستید، اجازه دهید تا یک نمونه از آن ابتدا خشک شود، شاید نیاز به رنگدانههای بیشتری داشته باشید. (اگر عجله دارید، میتوانید به فرآیند خشک کردن با یک مو خشککن سرعت ببخشید). هنگامی که رنگ به دست آمده راضی کننده بود، آن را با یک برس بزرگ و پهن و با حرکتهای عمودی عادی، تنها در یک جهت و تا جای ممکن به طور یکنواخت، برس بزنید.
یک مشکل این است که، اگر چه میتوانید لایه های پوششی مختلف را بارها روی هم به کار گیرید، اما هر گاه که میخواهید از رنگهای سنتی (یعنی ترکیبی) استفاده کنید، باید همهی سطح را هاشور بزنید. ایراد دیگر این است که قابل شست و شو نیست و نمیتوان آن را با لاک صیقلی نمود. اگر چه برخی از نمونهها شامل مقداری روغن بذر کتان هستند تا به رفع این ایراد کمک کنند. به همین ترتیب، رنگ پنیری- که آمریکاییها آن را به عنوان رنگ شیری میشناسند- شبیه به گچ آب چسب است ولی در مقابل آب مقاومت بیشتری دارد و با دوامتر است.
ج) رنگ شویهها
یک رنگ شویه با استفاده از یک اسفنج و یا قلمموی مخصوص دکورسازی بر روی رنگ زیرین مات حتی بر روی امولسیون موجود روی دیوارها و یا وسایل چوبی، به کار گرفته میشود تا یک پرداخت جذاب با ریزهکاریهای بسیار بیشتر نسبت به رنگهای معمولی ایجاد کند.
رنگشویهها معمولا در بازار موجود هستند و یا شما میتوانید از نوعی رنگ (که با عنوان رنگزن عمومی شناخته میشود) آنها را ایجاد کنید. و یا با آمیختن مقدار کمی از گواش و یا رنگ اکریلیک با آب و افزودن کمی از این مخلوط به امولسیون ملایم سفید که با آب (به نسبت سه قسمت آب و یک قسمت رنگ) رقیق شده است تهیه کنید.
چ) پرداختهای رنگ سنتی
در قرنهای پیش، رنگهای ساختمانی به صورت مجزا مخلوط میشدند و نه توسط یک نقاش بر روی پالت رنگش. از آن جا که آسیاب کردن رنگها به اندازهی کافی صورت نمیگرفت کیفیت دیوارها معمولا نامسطح و بافتدار میشد. متخصصان دکوراسیون پرداختهای رنگی ویژهی بسیاری را بر روی دیوارها و همچنین تجهیزات چوبی به کار میگرفتند، اوایل تکنیکها در بردارندهی مواد گرانقیمتتری از قبیل چوب درختان برگ ریز کمیاب و یا مرمر بودند به راستی پرداختهای نامناسبی بودند، اما به زودی از آنها برای جلوهی تزیین خاصی که به دست میدادند استفاده شد.
امروزه این تکنیکهای مشابه از اقبال دوبارهای برخوردار شدهاند و همچنان در دستهی پرداختهای تزیینی (مانند کشیده کردن، نقطه چین کردن، شابلون زدن و مانند آن)، و یا یک پرداخت بدلی (که مواد دیگری مثل مرمر، لاک لاکپشت، سنگ لاجورد، انواع چوب، مالاکیت و عاج) را جایگزین میکند قرار میگیرند.
فارغ از این که شما خودتان بخواهید امتحان کنید و یا پرداختهای گوناگون انجام دهید اطلاع از روشهای اصلی مفید خواهد بود.