تحقیق مقاله نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

مقدمه :

نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران (به انگلیسی: Islamic Republic of Iran Air Force) به اختصار IRIAF یکی از قوای سه‌گانه ارتش جمهوری اسلامی ایران است که مسئولیت حفاظت از مرز های هوایی و پشتیبانی نیروهای رزمی دیگر اجا را دارد. این نیرو ابتدا با نام نیروی هوایی شاهنشاهی ایران در ماه اوت ۱۹۵۵ رسمآ توسط محمدرضاشاه بنیاد شد. پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ نام این نیرو به صورت فعلی تغییر پیدا کرد.

مقدمات تشکیل نیروی هوایی

بررسی خاطرات افسران قدیمی، بیانگر این موضوع است که قوای (نیروی) زمینی ایران، درسال 1298ش یعنی اواخر حکومت قاجاریه ،برای اولین بار از حمایت دوفروند هواپیمای انگلیسی ،در حالی که خلبانان آنها نیز انگلیسی بودند، برخوردار شده است. و آن زمانی بوده که بلشویک های روسی با حمایت ازمیرزا کوچیک خان ،در صدد تجزیه گیلان بر آمدند و انگلیسی ها که از این امر و پیشروی نیروهای روسی به سمت تهران و ...جنوب بیمناک بودند،تصمیم گرفتند که با دو فروند هواپیما نیروی ده هزار نفری دولت مرکزی ایران رادر سرکوب دشمن حمایت کنند.

سپس با وقوع کودتای سوم اسفند 1299شمسی به دست رضا خان سردار سپه و تشکیل قشون متحدالشکل ،رضاخان به فکر خریداری چند فروند هواپیما برای پشتیبانی نیروی زمینی خود افتاد و در پی آن ،در سال 1301شمسی،یک هواپیمای روسی در آسمان تهران دیده شد که قطعات این هواپیما را با صندوق به تهران آورده ودر زمین های قاجار به هم وصل کرده بودند. در ادامه ،رضاخان تصمیم گرفت که در سازمان قشون متحدالشکل خود،در شعبه تنسیقات دایره عملیات،دفتری هم به نام دفتر هواپیمایی پیش‌بینی گردد و به این ترتیب،برای نخستین بار در ارتش ایران، نام هواپیمایی جزو سازمان در آمد و در حقیقت ،هسته مرکزی نیروی هواییی ایران تشکیل شد.

در دفتر هواپیمایی،تشکیلات یک نیروی هوایی که بتواند پشتیبان عملیات نیروی زمینی در اجرای طرح های خود باشد ،طرح ریزی گردید و برای عملی شدن این طرح ،دولت ایران توسط سفیر خود در واشنگتن برای خرید چند دستگاه هواپیما و تاسیس یک اداره هواپیمایی و تعلیم عده ای ،با دولت آمریکا در26 دی ماه 1301شمسی، وارد مذاکره شده اند. اما مذاکره با این دولت نتیجه ای نداشت و دولت ایران ناگزیر شد که نخستین هواپیما را در همان سال از شرکت یونکرس آلمان خریداری کند و در سال بعد نیز تیپ گیلان و مازندران ،دو هواپیمای دیگر از همان نوع به نام های گیلان و مازندران خریده و به تهران فرستادند و چند ماه بعد هم چهار هواپیما از نوع دوها ویلاند ،از روسیه خریداری شد . به این ترتیب در اواخر سال 1302ش ،نیروی هوایی ایران دارای هفت فروند هواپیما بود که خلبانان و مکانیسین‌های آنها نیز آلمانی و روسی بودند.

در ادامه،با توجه به گسترش نیروی هوایی،در مرداد ماه 1303ش نخستین هیات دانشجویی ایران مرکب از ده نفر برای فراگیری فن خلبانی به روسیه رفتند و بعلاوه یک نفر از افسرانی هم که در خرداد ماه همان سال برای تحصیل در رشته های مختلف مربوط به ارتش ،فرانسه رفته بود ،در رشته هواپیمایی مشغول به آموزش شد.

در اواخر سال 1303ش نیز یک شرکت آلمانی به نام یونکرس،شعبه ای در ایران دایر کرد و چند هواپیما برای حمل و نقل مسافر در خطوط تهران، مشهد ،شیراز ،انزلی وبوشهر به کار انداخت که ارتش ایران به تدریج برای سرکوب اغتشاشات داخلی،گاهی اوقات هواپیماها و خلبانان این شرکت را به صورت روزمزد به کار می گرفت.

در سال 1304ش،دولت ایران بیست فروند هواپیمای دیگر از فرانسه ،آلمان و روسیه خریداری کرد ودر همین زمان ،سرهنگ خلبان ایرانی که در خارج از ایران بود، ماموریت یافت که با یکی از هواپیماهای تازه خریداری شده، از فرانسه به سوی تهران پرواز کند واو نیز با آن هواپیما ،از فرودگاه نظامی ویلا کوپولی پرواز کرد وپس از نشستن درچند شهر مسیر خود،بالاخره در فرودگاه قلعه مرغی تهران فرود آمد.

در سال 1305،پس از بازگشت افسران ایران از روسیه که برای تعلیمات هوایی وپرواز در سال 1303اعزام شده بودند ،اداره هواپیمایی با دوقسمت ص و فنی وجمعا با بیست فروند هواپیما تشکیل گردید . این هواپیماها علاوه بر اینکه شماره های مخصوصی داشتند ،به اسامی مختلفی مانند عقاب ،تیهو ، کرکس،شاهین ،هما،قرقی، کبک و بلبل نیز خوانده می شدند.

در سال بعد،پس از اینکه افسران تعلیم دیده جدیداز فرانسه به ایران باز گشتند،چند فروند هواپیمای دیگر نیز خریداری شدو سازمان هواپیمایی به دو صورت گردان هواپیمایی ویک گروه تعلیماتی درآمد .سپس دسته دوم و سوم محصلان ایرانی نیز از فرانسه بازگشتند و چون کادر مربی و افسری هوایی بالنسبه سرو صورتی گرفته بود ،رسما اداره ایی به نام اداره هواپیمایی در قلعه مرغی تشکیل شد.از این پس ،به توسعه سازمان هواپیمایی ایران توجه بیشتری شد و دانشجویان وافسران دیگری به مدارس و آموزشگاه های خلبانی وفنی کشورها ی روسیه و فرانسه فرستاده شدند.

با گذشت ده سال از تاسیس نیروی هوایی ایران نخستین فعالیتهای ایران در زمینه نیروی هوایی و فراهم شدن زمینه های فعالیت در این بخش،ضرورت تاسیس یک آموزشگاه فنی(مدرسه مکانیسین)احساس گردید و به این منظور قرار شد که بیست نفر مکانیسین هوایی از کشورهلند برای تعلیم در مدرسه فنی که در مهر ماه افتتاح می‌شد،استخدام شوند. اما این امر به دلایلی به تعویق افتاد و سرانجام در شهریور ماه 1311،مدرسه خلبانی تاسیس گردید . چهار نفر افسر هوایی نیز از کشور سوئد برای تعلیم فن خلبانی استخدام شدند که به مرور تعداد آنها بیشتر شد و با فعالیت آنان در این زمینه و گسترش این امر،یک دانشکده فنی هوایی هم جهت آموزش عده‌‌ای افسر فنی در دوشان تپه تهران ایجاد گردید.

به این ترتیب در سال 1311 شمسی،سازمان هواپیمایی ایران عبارت بود از: یک گروه آموزشی ،یک گردان شکاری و یک گردان بمباران و اکتشافی که تابع ارکان حزب قشون بودند وبا وجود این تشکیلات ، با طرح جدیدی ارکان جنگ هوایی از نیروی زمینی جدا شد و سازمان مستقل هواپیمایی ، مرکب از یک هنگ ، فرماندهی وستاد هنگ (مرکب از 3رکن و یک دفتر ستاد)تشکیل گردید