هپاتیت
هپاتیت به معنی التهاب کبد است و 5 نوع ویروس هپاتیت D ، C ،B ،A و E شایع ترین و مهمترین علت این بیماری به شمار می روند .
هپاتیت های ویروسی شایع ترین علت بیماری های مزمن کبدی و سرطان کبد شناخته شده اند و سازمان بهداشت جهانی سرطان و سیروز کبدی ناشی از هپاتیت B را نهمین علت مرگ و میر در تمامی دنیا معرفی کرده است .
ویروسهای هپاتیت نوع B وC مهمترین و خطرناکترین نوع هپاتیتهای ویروسی را ایجاد می کنند ودرست مانند ویروس ایدز ، اعتیاد تزریقی و انتقال فرآورده های خونی آلوده ، مهمترین راه انتقال آنها به شمار می روند و معتادان تزریقی ، باز هم به عنوان گروه پر خطری شناخته می شوند که بیش از افراد عادی جامعه در معرض آلودگی با این نوع ویروسها قرار دارند .
در خصوص بیماری هپاتیت نوع B که 2 میلیون نفر را در ایران مبتلا نموده است ، 3 درصد جمعیت کشور را پوشش می دهد .
هپاتیت و ورزش
دو پرسش جالب که برای ورزشکاران ( به خصوص ورزشکارانی که در سطح قهرمانی فعالیت می کنند ) مطرح می شود این است : ( کدام بیماری ها در رزش منتقل می شود و در کدام ورزش احتمال سرایت بیشتر است ؟)
احتمال ابتلا در ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی مهچون کشتی ، راگبی ، فوتبال ( به خصوص فوتبال آمریکایی )بالا میرود. ورزشکارانی که ناگزیر به هر نوع تماس ، به خصوص تماس های پوستی هستند در صورت داشتن خراش . زخم و یا هر منفض باز بر روی پوست این احتمال را دو چندان می نمایند. همچنین استفاده از وسایل بهداشتی مشترک – حتی صابون مشترک – نیز از عوامل خطر محسوب می گردد. اگر چه نوشیدن مایعات از وسایل مشترک مثل بطری ها آب به معنی به دردسر افتادن نیست اما به نظر می افتد استفاده از بطری های آب مشترک ، کلید پخش بیماری است .
احتمال انتقال بیماری در افرادی که در ورزش های خانگی شرکت میکنند به اندازه دیگر ورزشکاران ( کشتی گیران ، بسکتبالیستها و ورزش های گروهی و آبی ) است . خصوصاً اگر محل مسابقات ، تمرین و حتی خوابگاه ورزشکاران مرطوب باشد چرا که رطوبت موقعیت مناسبی برای انتقال ویروس از فردی به فرد دیگر می باشد . جای تعجب نیست که متخصصین سلامتی پیشنهاد می کنند اکثر ورزشگاهها واکسینه شوند .
البته احتمال انتقال در ورزش های غیر تماس همچن شطرنج کمتر می باشد بهمین جهت کودکانی که مبتلا به هپاتیت هستند و یا بهبود یافتگان این مرض ، در مدارس از ورزشهای تماسی به شدت نهی شده و اجازه شرکت در ورزشهای غیر تماسی را دارند .
گزارشی از کشور ژاپن نشان می دهد پس از صدمه و خونریزی یک کشتی گیر ، 5 کشتی گیر هم تیمی با او هپاتیت Bعفونی شدند و این یکی از گزارشاتی است که به طور مشخص خبر در گیر شدن با ویروس هپاتیت را در طی فعالیتهای ورزشی نشان می دهد .
حرف آخر : اگر شما آگاه باشید که باید از تماس دهانی با وسایل نوشیدنی و عمومی و همچنین استفاده از وسایل مشترک اجتناب کنید و علاوه بر این از هر نوع تماس پوستی با بیماران عمومی نیز پرهیز کنید ، احتمال خطر در طی فعالیتهای ورزشی به شدت پایین می آید. شما همچنین می توانید ریسک ابتلا به هپاتیت را به وسیله استفاده از واکسن هپاتیت B به حداقل برسانید .
آسم انسداد متغیر و برگشت‌پذیر راه‌های هوایی است که با التهاب و افزایش واکنش راه‌های هوایی در مقابل محرک‌ها همراه میشود. یکی از چهره‌های بالینی این بیماری، آسم ایجاد شده به‌دنبال فعالیت فیزیکی و ورزش می‌باشد.
آسم ناشی از ورزش یکی از شایع‌ترین مشکلات طبی در ورزشکاران است و بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای موفق، مبتلا به آسم یا آسم ورزشی بوده‌اند و مطالعات نشان داده نسبت موفقیت آنها کمتر از افراد غیرمبتلا نمی‌باشد. از طرف دیگر درصد قابل توجهی از ورزشکاران بدون هیچگونه سابقه‌ای از بیماری آسم، در حین فعالیت ورزشی دچار علائم تنفسی شبیه به بیماران آسمی می‌گردند. از آنجا که این اختلال منحصر به مبتلایان آسم نیست و در قسمتی از افراد طبیعی هم مشاهده می‌گردد، بسیاری از پزشکان استفاده از واژه برونکواسپاسم ناشی از ورزش را مناسب‌تر می‌دانند.به‌طور کلی از لحاظ بالینی در 90-50% بیماران مبتلا به آسم، آسم ورزشی دیده میشود. ازطرف دیگر 10 تا 20 درصد بیمارانی که آسم ورزشی ثابت شده داشته‌اند، هیچگونه سابقه‌ای از بیماری آسم نمی‌دهند. این شیوع درجمعیت عادی کمتر از افراد ورزشکار می‌باشد. شیوع آسم ورزشی در سایر بیماری‌های آلرژیک بیش از جمعیت عادی می‌باشد.