گل داودی نام نوعی گل و بوته آن است که بومی آسیا و شمال شرقی اروپا است که حدود ۳۰ گونه از آن وجود دارد. بوته آن چندساله است.
گلهای داوودی
تاریخچه داوودی های امروزی هیبرید پیچیده ای هستند که اگر از بزر انها به منظور تکثیر استفاده شود گلهایی با اشکال مختلف خواهیم داشت . رویش گاه اصلی اغلب گونه های امروزی چین می باشد که از ان جمله می توان chrysanthemum یک داوودی زرد کم پر ، c.morifolium (به رنگ های قرمز کبود ) و Chas an daisy (ناشناخته) نام برد . این گونه ی ناشناخته نخستین بار در سال 1843 توسط رابرت فر چون به انگلستان وارد شد و به نظر می رسد این یکی از والدین داوودی pompon باشد . حتی قبل از این تاریخ در انگلستان و المان اعمال هیبرید سازی روی داوودی انجام می گرفت . در امریکا از سال 1889 هیبریداسیون را بر روی داوودی اغاز کرد . او خود بیش از 500 کولتیوار را نام گذاری کرد که هنوز هم در گروه داوودی های امروزی دیده میشوند . تولید هیبرید تجاری جهت اصلاح داوودی هایی هنوز هم در امریکا،اسیا و اروپا ادامه دارد . انتخاب انها نه فقط بر مبنای شکل و رنگ گلها بلکه از لحاظ قدرت گلدهی در تمام فصول سال و کیفیت گلها پس از چیدن انجام می گیرد .
2) طبقه بندی
الف) شکل های مختلف گل اذین : داوودی گل اذین مرکب دارد و گلهای ان بر روی نهنج قرار دارند . مجموعه گلها بر روی دمگلی طویل قرار گرفته و خوشه ای ایجاد می کنند . هر گل اذین منفرد دارای دو نوع گل می باشد . گلهایی که به طرف بیرونی نهنج واقع شده گلهای ماده و گلهایی که در وسط نهنج قرار گرفته دوجنسی و بارو رند . نهنج مسطح و یا محدب می باشد که به وسیله گریبانی متشکل از برا کته ها پوشیده شده است . گل اذین ها بر مبنای شکل و فرم مناسب برای کشت در باغ یا گلخانه طبقه بندی می شوند
1- گل اذین کم پر 2- گل اذین شقایقی 3- گل اذین منگوله ای 4- گل اذین زینتی
2- ازدیاد
گیاهان با ریشه دار کردن قلمه های سر ساقه ی جوان که تازه از =ای مادر بیرون امده ازدیاد می گردند این قلمه های رویش را بیشتر از گیاهان رشد یافته تحت شرایط روز بلند بر می گزینند تا از تشکیل جوانه گل در انها جلوگیری کنند . طول قلمه های انتهایی که از پای مادر بریده شده 1-8 سانتیمتر است که می توانند به طور مستقیم در محیط کشت بیشه زار قرار گیرند ولی در تولید انبوه ، قلمه ها را در کارتونهایی که پوششی از پلی اتیلن دارند قرار می دهند تا در طول این زمان و جایگزین شدن در محیط کشت ، اب خود را از دست ندهد . برخی از قلمه های کولتیوار را نمی توان در زمستان به طور موفقیت امیزی نگهداری کرد . برای تحریک ریشه زایی قلمه ها ، ته قلمه ها را به ایندول بوتیریک اسید 1/0 تا 2/0 در صد آغشته می سازند دمای گلخانه باید بین 15 تا 18 درجه سانتیگراد و دمای محیط کشت ریشه زایی نیز باید بین 18-21 درجه سانتیگراد باشد . در محیط کشت با این شرایط معمولا 500-600 قلمه را در یک مترمربع قرار می دهند که ان هم خود بستگی به اندازه برگ های اولیه کولتیوار دارد . معمولا تا قبل از ریشه دار شدن کامل قلمه ها در روز کمی اب را همچون غبار روی قلمه می پاشند . برخی از باغبان ها این مقدار اب غبار مانند از ساعت 10 صبح تا 3 بعد از ظهر افزایش می دهند زیرا شدت نور در این دوره به حد اکثر می رسد 20 روز قبل از برداشت قلمه های ریشه دار شده از محیط کشت ، این نوع اب پاشیدن را قطع کنید انها به شرایط لختی که در پیش دارن عادت کنند . بر حسب نوع کولتیوار به کار گرفته شده و فصل کار معمولا ریشه زایی در طی 10 الی 20 روز تکمیل می شوند . قلمه های ریشه دار 5/1-2 سانتیمتر بسیار متناسب به نظر می رسند ولی اگر طول ریشه بلند تر شوند جا به جا کردن مشکل می گردد . تقریبا تمام مخلوط شناخته شده ای که از قابلیت زه کشی و تهویه در سطح بالایی بر خور دارند می توانند به عنوان محیط کشت به کار روند و فقط باید سمی نباشند. ولی مرسوم ترین و شاید بهترین انها مخلوط پرلایت به اضافه پیت موس است و به علت اینکه سهل الوصول می باشد خیلی معمول و رایج شده است و این مخلوط در موقع جا به جایی از ریشه جدا نمیشوندوبهانمیچسبد. گلدهیدر تمام طول سال نخستین بار پیشنهاد گلدهی در تمام طول سال توسط post در سال 1947 ارائه شد . ولی برای پیش رسی گل آزمایشاتی توسط پرفسور Laurie با پارچه ای سیاه صورت گرفت ، سپس افرادی دیگر در این مورد تلاشهایی از خود نشان دادند . در حال حاضر برنامه گلدهی واریته های مختلفی از داودی در دسترس تولید کنند گان قرار دارد . برای ارائه کاری با کیفیت مطلوب تولید کنند گان این گل باید معیارها و اصولی ضروری به شرح زیر رعایت کنند :
1) قلمه های رویش ریشه دار در بستر کشتی که از خاک خوبی برخوردار باشد کاشته و از همان نخستین روز با کود مایع به تغذیه انها بپردازد . در اب و هوای خیلی روشن باید گیاهان را سایه داد تا از میزان پز مردگی کاسته شود .
2) قلمه های ریشه دار بر حسب اینکه چند شاخه یا تک شاخه باید عمل اید با فواصل بوته معین کشت کنید .
3) پس از استقرار گیاه در زمین انها را برای شاخه دهی بیشتر سر بر داری کنید و سپس بر حسب تعداد شاخه مورد نظر به هرس انها بپردازد . برخی از گیاهان سر بر داری نمی شوند که به عنوان تک شاخه به انها اشاره شد .
4) پس از رسیدن گیاه به ارتفاع مورد نظر در هر دو مورد یعنی بوته های سر بر داری شده و بوته های تک ساقه ای انها را در شرایط روز کوتاه دهید تا گلدهی در انها تحریک گردد . تا این لحظه کلیه مراحل ذکر شده در شرایط روز بلند به اجرا در اید .
5) اگر طول روز به حد اقل یعنی به 12 ساعت برسد این مدت زمان را تا انجا ادامه دهید که گلها ظاهر گردند.
6) اگر از گیاه تنها توقع یک گل را دارید باید یک جوانه ی قوی در راس ساقه گذاشته و جوانه های گل جانبی ان را حذف کنید و عمل حذف جوانه ها باید پس از اینکه 28 روز کوتاه گذشت و جوانه ها قابل کندن بود عمل جوانه گیری انجام می شود . معمولا این عمل را دوبار به فاصله یک هفته انجام دهید .
7) موقعی که شدت نور زیاد است باید غنچه هایی را که رنگ انداخته اند به وسیله پارچه یا مواد دیگری سایه دارد تا گلها نسوزند .