تحقیق مقاله اطلاعات ایمنی ارتقاء یافته برای طراحی بزرگراه ها

خلاصه:

فرآهم آوردن ایمنی رانندگان هدف اولیه طرح‌های بزرگراهها می باشد و انتظار می رود که ایمنی در طرح ها و سیاست ها و استانداردهای سازمان ها ، انعکاس یافته باشد. ایمنی از جمله فاکتورهای مهم در بیشتر تصمیم گیری ها از جمله طرح های جایگزین می باشد. هرچند محدود بودن کیفیت داده های ایمنی و ناکافی بودن مدیریت داده ها و سیستم های اطلاعاتی، تاثیر و کارایی تلاش های پیشین جهت در نظرگرفتن ایمنی بزرگراهها در تصمیمات مربوط به طراحی، را محدود نموده است.

در پروژه 13-17 NCHRP نیاز به اطلاعات ایمنی ارتقاء یافته برای استفاده در تصمیم گیری های مربوط به طراحی بزرگراه بررسی شده است. خلاصه نتایج تحقیق نشان می دهد که می بایست کیفیت و کمیت داده های ایمنی و ابزارهای موجود طراحان ارتقاء یابد.

کارهای مورد نظر در پروژه و اهداف آن در زیر آمده است:

شناسایی آیتم های اطلاعاتی مورد نظر. از تاریخچه تحقیقات صورت گرفته تاکنون، تماس با طراحان، و سایر منابع نیاز کابران به اطلاعات (شامل اسناد و دسترسی آن) جهت پشتیبانی پروژه و تصمیمات و سیاستهای مرتبط با ایمنی طراحی بزرگراهها استفاده شد. نیاز کاربران به اطلاعات مورد نیاز و موارد مرتبط با کسب و مدیریت این اطلاعات شناسایی شد.

تشکیل گروه مشاور: گروهی جهت دادن مشاوره تدر خصوص روش های موجود و تکنولوژی های جدید و ارائه بازخورد پیشنهادات در خصوص ارتقاء نحوه جمع آوری، ذخیره سازی، دسترسی و استفاده از داده های طراحی و ایمنی راه، تشکیل شد.

بازبینی جدی الزامات گزارش تصادفات به صورت هماهنگ: بازبینی هایی جهت به کارگیری الزامات مرتبط با گزارش تصادفات انجام شد. سایر روش های استفاده از اطلاعات ایمنی برای پشتیبانی طراحی راه، در نظر گرفته شد.

 بازبینی تکنولوژی های جدید: تکنولوژی های جدیدی که قابلیت ارتقاء جمع آوری و مدیریت اطلاعت ایمنی را داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند.

 ارائه طرح های مفهومی : مجموعه ای از طرح های مفهومی برای سیستمی که بتواند جمع آوری ذخیره و استفاده از داده های ایمنی در طراحی ها را ارتقاء دهد، ارائه شدند.

 گزارش موقت : با دنبال کردن مراحل 1 تا 5، طرح های مفهومی ارائه شدند. در این حین، اگر به بازبینی مجدد نیاز باشد، انجام خواهد شد و در میان طرح ها، آن طرحی ها قابلیت و امکان اجرای بیشتری داشته باشد شناسایی می گردد.

 ارائه جزئیات اساسی برای طرح های گزینش شده : جزئیات مربوط به طرح های مفهومی گزینش شده ارائه می گردند (شامل آنالیز تاثیر برروی سیستم ها و چیدمان کنونی) و همچنین موارد مربوطه به کارگیری آنها نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت.

 تهیه گزارش نهایی: در آخر گزارش جهت مستند نمودن تلاش ها و تشویق سازمانها برای استفاده از سیستم ها و برنامه های مربوط به ارتقاء اطلاعات ایمنی در طراحی های راه، ارائه می گردد.

در بازبینی تاریخچه به چندین نکته مهم اشاره می شود تا اصل موضوعات روشن گردد. در اینجا سؤالات مهمی که مورد بررسی قرار می گیرند، به صورت خلاصه آمده است.

 جهت تولید اطلاعات برای استفاده و پشتیبانی در تصمیمات طراحی، در چه نقاطی از روند طراحی به داده هایی ایمنی نیاز است؟

 چه داده های ایمنی برای انعکاس بهتر ایمنی در روند طراحی مطلوب و مفید خواهد بود؟

 مسائل و راه حل های بالقوه مرتبط با جمع آوری و مدیریت داده های مورد نظر، کدام ها هستند؟

 مسائل و راه حل های بالقوه مرتبط با ارائه هرچه موثرتر اطلاعات مورد نظر به طراحان، کدام ها هستند؟

چگونه این مسائل، به خصوص از طریق به کارگیری تکنولوژی ها جدید و راهبردهای مربوط به فاکتورهای سازمانی و چیدمانی دخیل، حل خواهند شد؟

در این بخش به هر کدام از این سوالات به صورت خلاصه جواب داده می شود.

روند طراحی

از طریق بازبینی تاریخچه، مصاحبه با مهندسین طراح ایالتی، مشورت با گروه پروژه و گروه مشاور، و دانش تیم تحقیقی، دیدگاهی کلی نسبت به انواع تصمیمات طراحی که نیازمند اطلاعات ایمنی هستند، ارائه شد. در یک آژانس راه به طور معمول سه فعالیت صورت می پذیرد. برنامه ریزی سیستم، طراحی پروژه، و مدیریت سیستم (شکل 1-S). این پروژه اساسا بر روی فعالیتهای دخیل در طراحی پروژه، متمرکز است، ولی دو فعالیت دیگر را نیز در نظر می گیرد.

برای سه فعالیت عنوان شده، به طور کلی دو نوع اطلاعات تایمنی مطلوب است:

اطلاعاتی جهت شناسایی وجود و نوع مشکلات در یک موقعیت ومحل.

اطلاعاتی جهت پیش بینی تاثیرات نهایی یک تصمیم مربوط به طراحی برروی ایمنی، یافته های این پروژه بر اساس نوع اطلاعات مورد نیاز کاربران متفاوت می باشد. رابطه بین داده ها، اطلاعات و کاربران به صورت مفصل ارائه می گردد. می بایست در ارزیابی راهبردها جهت ارتقاء اطلاعات یک گروه کاربر خاص، تاثیرات بالقوه بر روی گروهی از کاربران احتمالی داده ها در نظر گرفته شود.

یک جنبه مهم در استفاده از اطلاعات ایمنی، مراحل آنالیز و هدف از آن می باشد. در شکل 1-s نشان داده می شود که آژانس های راه و حمل و نقلی می توانند از داده های ایمنی برای دامنه ای وسیع از فعالیتها شامل مسائل قانونی و مدیریتی، برنامه ریزی و سیاست طراحی، برنامه ریزی پروژه و طراحی مخصوص پروژه، استفاده نمایند. در هر مرحله از آنالیز، انواع مختلف داده ها مورد نیاز می باشد. تهیه برنامه برای این بهبود این موارد شامل اجرای ایمنی به عنوان یک معیار اصلی می باشد. به علاوه، برنامه ریزی، طراحی، طرح مشکل، شناسایی اهداف و نیازهای پروژه (به ویژه ارزیابی محیطی یا تاثیر آن) و سایر توسعه ها و ارزیابی همگی نیازمند استفاده مناسب از داده های ایمنی می باشند. ارزیابی جزئیات طرح شامل استثنائات طرح با ارائه طرحی با استاندارد پائین تر، انجام می شود. این فعالیتها نیازمند مراضه ای وسیع از دادها جهت ایجاد اطلاعات مورد نظر می باشد. یک دیکشنری داده برای خلاصه کردن داده های مورد نیاز شناسائی شده در این تحقیق، ارائه شد.

ابزاهای آنالیز و داده های موجود کنونی توانایی فراهم آوردن وسایل مورد نیاز طرح برای در نظرگرفتن این اطلاعات را ندارند. در نتیجه در تصمیمات طراحی همیشه کمبود و یا نبود ایمنی احساس می شود. تحقیقی که بر روی این پروژه انجام شد بر روی همین مسائل و شناسایی شده بود. این ترازش این مسائل را ارائه و راهبردهای آنها را نیز عنوان می کند.

مسائل مرتبط با ایمنی اطلاعات ایمنی

به دلیل کیفیت بد داده ها، اطلاعات مناسب ایمنی را نمی توان سریع بدست آورد و ابزارهای آنالیزی مناسب نیز در اختیار طراحان نمی باشد و همه این موارد موجب می شود تا ایمنی به خوبی در تصمیمات طراحی مورد توجه قرار نگیرد، علی رغم اینکه طراحان خواهان رعایت آن می باشند. مشکلاتی که این طراحان در رابطه با بدست آوردن و استفاده از داده های ایمنی با آن روبه رو هستند منجر به نادیده گرفته شدن آنها می شود. رابطه بین سطح اطمینان از مقادیر کمی و نتایج تصمیمات طراحی در شکل 2-S آمده است.

طراحان بیشتر تمایل دارند به عواملی که از اطمینان بالاتر برخوردار هستند، بهای بیشتری دهند. این عوامل شامل تخمین هزینه های ساخت و تاثیرات مقدار حریم راه می شود. البته در تصمیم گیری ها به نظر عموم نیز توجه می شود. اغلب یک طراح اطلاعات تصادفات (مثلا موقعیت، عوامل محیطی و دلایل) را به سه گروه ناقص، گمشده یا اشتباه تقسیم می کند و معمولا وقت ومنابع لازم را برای تصحیح اشتباهات در اختیار ندارد و می بایست با همین اطلاعات به کار ادامه دهد. بنابراین در پیش بینی یا تعیین چگونگی تاثیر گزینه ها بر روی ایمنی، از اطمینان کافی برخوردار نیست و ناگزیر ایمنی تبدیل به یک فاکتور ثانوی در تصمیم گیری ها می شود. مسائل مربوط به این در بخش های بعدی مورد بحث قرار می گیرند.

(نمودار و تصاویر در فایل اصلی موجود است)