حشرات، قارچ، میکروارگانیسم ها
حشرات: تیرانوزها، دیکتی پوتیرها، پسوکوتیرها، ایزوپترها، کوله ئوستپرها و دیپترها هستند. علائمی که نشاندهنده وجود حشرات است:1. خود حشره اعم از زنده یا مرده در دورههای تکاملی مختلفی (تخم، شفیره و پوستهای انداخته شده) ۲. مدفوع ۳. حشرات چوبخوار که کپههای ریزی از پودر چوب و وسایل چوبی از خود به جا میگذارند.
تیره تیزانورها : ماهی نقرهای در مرحله شفیرهای و به هنگام بلوغ بیشترین خسارت را وارد میکنند.
تیره دیکتی بوتیرها : مثل بلاتها و سوسکها در مرحله شفیرهای و بلوغ حداکثر آسیب را میرساند.
تیره پسوکوپترها : شپش کتاب
تیره کوله اوپترها : (تغذیه منشا گیاهی) آنوبی ئیدها لیکنیدها لارو و حشره بیشترین آسیب را میرساند.
مثل وریلت، درمستیاها، پتی نیداها.
تیره ایزوپترها : موریانه (موریانههای کارگر)
تیره دیپترها : مگسها
جوندگان : موشهای صحرایی یا خانگی
کرم کتاب : به لارو صد و شصت نوع سوسک اطلاق میشود که در سراسر جهان پراکندهاند. این لاروها و سوسکهای بالغ معمولاً به نظر نمیآیند. مگر اینکه نهانگاهشان ویران گردد.
بید : قهوهای رنگ است پارچه و پوست گوساله را که به عنوان روکش جلد کتاب به کار رفته میخورند (طی تحقیقاتی مشخص شده که پوست بز در مقابل بید مصونیت دارد)
آسیبها : حفظ وحراست از گوهر گرانبهای موجود در کتابخانهها و مخازن و سپردن آن به دست آیندگان از جمله وظائف خطیر یک کتابدار یا آرشیویست می‌باشد. بنابر این آرشیویست یا کتابدار میباید پیرامون مسائل حفظ و نگهداری به دانش عمیقی دست یابد تا راهگشای بسیاری از مسائل موجود در این مراکز باشد. به منظور دستیابی به این منظور نخست به آسیبهای مربوطه میپردازیم:
حشرات : که به گروه بندپایان تعلق دارند نه تنها کتابهای چاپی را به صورت تفاله درآورده و با رنگین نمودن صفحات کتابها سبب از بین رفتن اسناد با ارزش می‌شوند بلکه بر روی اشخاص مرتبط با اسناد آلوده نیز تأثیر منفی به جا میگذارند. در جایی که مردم با سوسکها، حشرات و موریانهها در تماس می‌باشند امکان گزیدگی، تماس با فضولات و ادرار، آلودگی غذا و ایجاد آلرژی و حساسیت وجود دارد.
آفت‌کش های شایع مصرفی در ایران و تأثیر آنها بر تولید مثل
هومن صدری اردکان1، محمود اعرابی2 و امیر ثروتی 2
عضو هیئت علمی گروه غدد وتولید مثل پژوهشکده ابن سینا
دانشجوی سال پنجم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
امروزه بروز ناباروری و مشکلات فردی و اجتماعی ناشی از آن، به عنوان یکی از مسایل مهم مبتلا به زوجها – علی‌رغم پیشرفتهای تشخیصی و درمانی – مطرح می‌باشد. براساس تحقیقات انجام شده 15% زوجها علی‌رغم تمایل خود، فرزند ندارند و 10% آنها نیز کمتر از تعداد دلخواه خود فرزند دارند. با این حال علت 75% ناباروری مردان و 70% موارد سقطهای خودبخودی، همچنان ناشناخته است و سالانه یک میلیارد دلار هزینه صرف درمان موارد ناباروری میشود.
مطالعات اخیر نشاندهنده تغییر شاخصهای باروری در چند دهه اخیر می‌باشد؛ به عنوان مثال حجم مایع منی و شاخص sperm count در دهه 1990 نسبت به 1960 میلادی کاهش قابل توجهی پیدا کرده است. بروز این مساله منجر به جلب توجه بسیاری از محققان به تأثیر عوامل محیطی در آن شده است و در این میان آفت‌کشها و سموم شیمیایی با توجه به استفاده وسیع آنها در کشاورزی و منازل، عامل مؤثری در ناباروری می‌باشند؛ به طوری که میزان ناباروری در مردان کشاورز یا شاغل در صنایع تولید کننده آفت‌کشها 10 برابر بیشتر از جامعه نرمال بوده و میزان سقط جنین به علت نقایض مادرزادی در مادران مجاور مزارع کشاورزی مصرف کننده این مواد 40 تا 120% افزایش داشته است. این مساله می‌تواند ناشی از تغییرات هورمونی وابسته به آفت‌کشها و نیز واکنشهای خود ایمنی ناشی از تولید آنتی‌بادیهای خطرناک باشد. براساس آمارهای کشوری، مقدار آفت‌کشهای مصرفی در سال زراعی 81-80 در ایران مجموعاً بالغ بر 23000 تن تخمین زده میشود که حدود 80% آن را حشره‌کشها و علف‌کشها و 20% باقیمانده را به ترتیب قارچ‌کشها، کنه‌کشها، نماتودکشها و موش‌کشها تشکیل می‌دهند. در این میان مصرف سالانه حشره‌کشهایی همچون اندوسولفان و دیازینون، علف‌کشهایی مثل آترازین و سیانازین و قارچ‌کشهایی همچون بنومیل از سطح بالایی برخوردار است. بررسی تحقیقات انجام شده درباره اثرات آفت‌کشهای ذکر شده نشان دهنده تأثیر عمده آنها بر شاخصهای تعداد و مورفولوژی اسپرمها و سلولهای تولید کننده تستوسترون از یک سو و بروز موارد سقط خودبخودی، مشکلات قاعدگی و تخمک‌گذاری و بروز نقصهای ژنتیکی در فرزندان می‌باشد. توجه به این مساله به عنوان عامل مؤثر بر تولید مثل می‌تواند به کاهش مصرف بی رویه آفت‌کشها و رعایت نکات ایمنی و حفاظتی منجر گردد.