تحقیق مقاله ملاحظات تاریخی و اقتصادی و علمی آموزش

در قرون اولیه میلادی اندونزی تحت نفوذ هندوها بود. در قرن هفتم میلادی امپراطوری بزرگی در آن بوجود آمد که بستگی فراوانی با آئین های بودایی و هندو داشت.دین اسلام از قرن سیزدهم میلادی بوسیله بازرگانان هندی در آن رواج یافت که اوایل در سوماترا و بتدریج در جزایر جاوه و سلبس همه گیر شد.

ازقرون پانزدهم و شانزدهم میلادی نفوذ خارجیان بدانجا آغاز شد که منجر به سلطه پرتقال در قرن شانزدهم گردید. پرتقالیها آن را به چند قسمت تقسیم کردند تا حکومت بر آن آسانتر باشد، اما حکومت آنان دیری نپائید و هلندیها در سالهای اولیه قرن هفدهم اندونزی را تصرف کرده تا حدود سه قرن و نیم آن را استعمار و استثمار کردند.

در اوایل سلطه هند، شرکت هند شرقی هلند زمام امور را نزدیک به دو قرن (1798 – 1602) اداره کرد اما از آن تاریخ این شرکت منحل شد و حکومت هلند اداره امور اندونزی را عهده دار گردید. حدود یک قرن و نیم پیش اندونزی بتصرف انگلیس درآمد، اما هلندیها در سال 1816 حکومت خود را بر آن اعاده کردند.درآغاز جنگ جهانی دوم هلند دراین سرزمینها که به هند هلند معروف بود، انحصار بعضی از محصولات کشاورزی و معدنی را بعهده داشت. هلندیها در همین زمان ها شوراهای دهات و مجلس خلق را که قسمتی از نمایندگان آنها توسط مردم انتخاب میشدند تأسیس کردند. در آن زمان اندونزی نمونه یک مستعمره کاملاٌ سرمایه داری بود که ثروت و مکنت هلندیها را تأمین میکرد.

از اواسط تا اواخر جنگ جهانی دوم اندونزی تحت اشغال ارتش ژاپن درآمد. با پایان جنگ دوم و تسلیم نیروهای ژاپنی، کلیه سلاحهای ژاپنی ها بدست ملیون افتاد (حزب ملیون متشکل از دو اتحادیه اسلامی و حزب کمونیست بود).درسال 1945سوکارنو اعلام استقلال کرد.هلندیها با اعلام استقلال یکطرفه سوکارنو سخت مخالفت کردند و به لشکر کشی پرداختند. اما سازمان ملل در این موضوع دخالت کرد و دولت هلند ناچار با حکومتی بنام اتحادیه اندونزی و هلند موافقت کرد. تا اینکه در سال 1956 جمهوری اندونزی این اتحادیه را رد کرده ، پس از آن کاملاٌ خود را مستقل خواند و سوکارنو بعنوان اولین رئیس جمهوری آن شروع به کار نمود.درسال 1965 بوسیله یک کودتای نظامی قدرت اجرایی از دست رئیس جمهوری مردمی آن سوکارنو سلب شد و خود او نیز دو سال بعد در سال 1967 بر کنار شد و سوهارتو که از طرف قدرتهای غربی حمایت میشد، قدرت را بدست گرفت. پس از این اقدامات حزب کمونیست اندونزی نیز غیرقانونی اعلام گردید و بعد از آن تاکنون سوهارتوبه ریاست جمهوری اندونزی انتخاب شده است.درسال 1968 مردم ایریان غربی با انجام رفراندم آمادگی خود را برای الحاق به اندونزی اعلام کردند و بدینوسیله خود را از یوغ استعمار هلند رهانیدند. همچنین در سال 1975 تیمور شرقی نیز تحت اشغال نظامی اندونزی درآمد. این جزیره قبلاٌ در دست پرتقالیها بود.

ملاحظات جغرافیایی

اندونزی با 024, 042, 2 کیلومتر مربع وسعت (سیزدهمین کشو جهان ) در نیمکره شرقی، در جنوب شرقی آسیا، در اقیانوس هند و دریاهای وابسته به آن واقع شده و متشکل از مجمع الجزایر و جزیره های فراوان (حدود 600 , 13 جزیره) است و خط استوا  از آن میگذرد. اندونزی در جزیره گینه نوبا پاپوا و همچنین در جزیره برنئو با مالزی مرز مشترک دارد. این کشور را می توان از لحاظ وضعیت طبیعی به چند قسمت زیر تقسیم کرد:جزیره سوماترا: یکی از بزرگترین جزیره های جهان است و با جزیره های جاوه، سلبس و برنئو، در مجموع، جزایر سوندای بزرگ نامیده می شود. قسمت عمده آن را جلگه ها و نواحی پست شامل شده و ارتفاعات آن (ازجمله کوههای باریسان) در کناره غربی آن تا سمت شمال گسترده و دارای وسعت زیادی می باشند. رودهای آن کوتاه و پرآب بوده و اکثراٌ از سمت غرب به شرق جاریندو مهمترینش عبارتند از: کامپار، بارومون، ایندراگیری، روکان، موسی و هاری. جنگلها که اغلب غیرقابل نفوذند، وسعت زیادی دارند. و مرداهای وسیعی نیز در کرانه شرقی آن وجود دارد. بلندترین نقطه آن قله کرینتجی (3800 متر است).جزیره جاوه: پنجمین جزیره وسیع اندونزی و پرجمعیت ترین آن ها است که بیش از 65% جمعیت کشور در آن زندگی میکنند. کوهها در تمام نقاط آن پراکنده شده و قسمت اعظم آن را جلگه ها و جنگلها شامل میشوند. رودهای آن عمدتاٌ کوتاه و پرآب بوده و مهمترینشان عبارتند از: سولو، سرانگ، تاروم، سرایو، و مانوک. بلندترین نقطه آن قله سمرو با 676, 3 متر ارتفاع است.

جزیره برنئو: قسمت اعظم این جزیره متعلق به اندونزی است که در اصطلاح محلی به آن کالیمانتان گفته میشود. ارتفاعات آن عمدتاٌ در نواحی شمالی واقع شده و قسمت اعظم آن را جنگلها و جلگه ها شامل مشیوند. رودهای طویلی در آن جریان دارند از جمله: باریتو، ماهاکام، نگارا، کایان و کاپواس. بلندترین نقطه آن 988,2متر ارتفاع دارد.جزیره سلبس (سلب) جزیره ای کوهستانی و مرتفع است که قسمت اعظم آن را جنگلها پوشانده اند.از رودهای آن میتوان از:ماریسا،کاراما ،ماماسا، بونگکا و پالونامبرد. قله رانتکومبولا با 455 , 3 متر ارتفاع بلندترین نقطه آن است. نام محلی این جزیره ، سولاوسی است.

جزیره گینه نو: نیمه غربی این جزیره که اصطلاحاٌ ایریان غربی گفته میشود و به اندونزی تعلق دارد. نواحی مرکزی و شمالغربی آن را کوهها و نواحی بلند پوشانده و قسمت اعظم آن را جنگلها و جلگه ها تشکیل میدهند. رود دیگول مهمترین رود آن است. بلندترین نقطه آن قله جایا (029 ,  5 متر ) است.

جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا): این جزایر بین جزیره جاوه و جزیره گینه نو واقع شده و عمدتاٌ کوهستانی و مرتفع میباشند. بزرگترین جزیره های آن عبارتند از: سومباوا، فلورس، سومبا، تیمور و بالی.

سایر جزایر غربی: که در اطراف جزیره های برنئو، جاوه و سوماترا واقع شده و عمدتاٌ کم ارتفاعند. بزرگترین جزیره آن، بانگکا می باشد.

سایر جزایر شرقی: که مجموعاٌ به جزایر ملوک یاا ویه معروف هستند و در اطراف جزیره های سلس و گینه نو واقع شده و کوهستانی و مرتفع اند. جزیره های هالماهرا و سرام بزرگترین جزیره های این نواحی می باشند.بر روی هم اندونزی سرزمینی نیمه کوهستانی است. جلگه های آن عمدتاٌ در جزیره های جاوه و سوماترا و جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا) و جنگلهای آن عمدتاٌ در جزیره های برنئو، گینه نو، و سوماترا واقع شده اند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پرباران است.بلندترین نقطه آن قله جایا با 029, 5 متر ارتفاع است. طویلترین رود آن باریتو (885 کیلومتر)، و دریاچه توبا (500, 2کیلومتر مربع) وسعیترین دریاچه آن است. جزیره های گینه نو (به انضمام پاپوا 946 , 789کیلومتر مربع) ، برنئو ( به انضمام قسمت مالی 096, 751کیلومتر مربع)،سوماترا(758, 424کیلومتر مربع)،سولاوسی(033, 189 کیلومتر مربع)، جاوه (500, 125 کیلومتر مربع). تیمور (483, 29 کیلومتر مربع)، بانگکا (940, 11 کیلومتر مربع)، بالی (561, 5 کیلومتر مربع) و مادورا (471, 5 کیلومتر مربع) وسیعترین جزیره های آن می باشند.

ملاحظات سیاسی

حکومت این کشور جمهوری است و رئیس جمهور ژنرال سوهارتو میباشد که درسال 1978 مجدا‏ٌ انتخاب گردیده و آدام مالیک معاونت وی را بعهده دارد. قوه مقننه از(مجمع شوارئی مردم) با 920 عضو تشکیل یافته که 460 نفرشان (360 انتخابی و 100 انتصابی) تشکیل (مجلس نمایندگان مردم) را میدهند.

قانون اساسی موجود در سال 1945 تدوین شده است . براساس آخرین تقسیمات کشوری اندونزی از 27 ایالت تشکیل گردیده که بصورت نسبتاٌ فدرال، زیر نظر فرماندار حکومت مرکزی و شورای انتخابی محلی اداره می گردد.فعالیت احزاب در اندونزی محدود بوده و کمتر حزبی اجازه فعالیت دارد.

دو حزب مهم آن عبارتند از:حزب دموکراتیک اندونزی (متشکل ازچند گروه عمدتاٌ مسیحی) وحزب توسعه متحد (متشکل از گروههای اسلامی).اندونزی در سال 1949 ازهلند مستقل شد.روزملی آن برابر با هجده ماه اوت بوده و در سال 1950به عضویت سازمان ملل درآمد.

علاوه بر آن درسازمانهای برنامه کلمبو،آسه آن،سی سی دی،اسکاپ،فائو،گات،یا آآ،بانک جهانی،ایکائو، ایفک، ایلو، ایمکو،اوپک،ایمف،ایتو،یونسکو، یوپو، وهو، ومو،کنفرانس اسلامی وکشورهای غیرمتعهد نیزعضویت دارد:

ملاحظات اقتصادی

واحد پول اندونزی روپیه (Rp)معادل100 سن است که هر 5/627 واحد آن برابر با یک دلار است.در سال 1979 تولید ناخالص ملی آن بالغ بر 55/56 میلیارد دلار بوده (درآمد سرانه 382 دلار) که 16% آن از صنایع و 36% از کشاورزی و 12% از معدن دارای بدست میآید.نرخ سالانه رشد تولید ناخالص ملی حدود 7/5% است درآمد بودجه ملی درسال1976 بالغ بر90/7 میلیارد دلار و هزینه های بودجه درهمین سال معادل 66/7 میلیارد دلار بوده است.واردات اندونزی درسال 1977 حدود 7/6 میلیارد دلار بوده که بیشتر شامل: منسوجات، ماشین آلات، وسائط نقلیه، برنج و موادشیمیائی است که اکثراٌ از کشورهای ژاپن (30%)، امریکا (16%) و آلمان(8%) ورود میشود.میزان صادرات این کشور حدود 6/11میلیارد دلار است که بیشتر شامل: نفت خام و تولیدات نفتی (67%)،قلع،نیکل،مس،قهوه وتنباکو است واکثراٌ به کشورهای ژاپن(53%)، امریکا(20%) وسنگاپور(7%)صادر میشود.مهمترین صنایع کشور عبارتند ازغذایی، نساجی، استخراجی، الکتریکی و صنایع سبک و پلاستیک. چای، قهوه، تنباکو، شکر، برنج و روغن نارگیل مهمترین محصولات کشاورزی آن کشور را تشکیل میدهد و سرانه زمین مزروعی برای هر نفر، بالغ بر 12/0 هکتار میباشد. تولید سالیانه گوشت گاو 000,165 تن، گوشت خوک 000,94 تن، گوشت گوسفند 000,39 تن و صید ماهی 900, 389, 1 تن میباشد. تولید سالانه نیروی الکتریسته نیز معادل 35/3 میلیارد کیلو وات ساعت است.این کشور یکی از کشورهای عمده استخراج کننده قلع، لاستیک و نفت (دارای مقام اول در خاور دور) می باشد. از دیگر معادن آن میتوان بوکسیت، نیکل، مس، گاز طبیعی، زغالسنگ و منگنز را نام برد. میزان ذخیره منابع نفت اندونزی حدود 10 میلیارد بشکه است (1978).

ملاحظات علمی

طبق آمار سال 1995،جمعیت بی سواد 15سال وبالاترکشور بر2/16درصد کل جمعیت کشور بالغ می گردد.         

نرخ ثبت نام ناخالص بر مبنای سطوح مختلف  آموزشی طی سال 1994

پیش دبستانی : 19 درصد

اولین سطح : 114 درصد

دومین سطح : 48 درصد

سومین سطح : 1/11 درصد

آموزش ابتدایی

ساختارآموزشی

طول دوره آموزش ابتدایی6سال است که ازسن 7سالگی آغاز گردیده و تا سن12سالگی به طول می انجامد. این مقطع آموزشی در زمره آموزش رسمی بوده وگذراندن آن برای افراد اجباری است. هر جلسه پایه های1 و 2 تحصیلی مدت زمان 30 دقیقه  به طول می انجامد.زمان کلاس درپایه های 3 تا 6نیز40دقیقه  برای هرجلسه است.طبق آمارسال 1994،نسبت معلمین  به دانش آموزان به میزان 1/22است.نرخ افت تحصیلی نیز 2/3 درصد است. طبق آمارسال 1993،پوشش تحصیلی به میزان 1/92 درصد می باشد