تحقیق مقاله ویروس شناسی و بیماری انفلوانزای طیور

-مقدمه

ارتومیسکو ویروس ها یاویروس های آنفلونزا حامل نوعی بیماری بسیارواگیر هستند که دردستگاههای تنفس،گوارش واعصاب جایگزین می شوندوگاهی درطیورمرگ ومیربسیارشدیدی ایجادمی نمایند.

این ویروس ها به دوپاتوتیپ ویروسهای آنفولانزا با قدرت بیماری زایی شدید ((HPAI وویروس های آنفلوانزا با قدرت بیماریزایی کم یا متوسط (nHPAI) یا (mPAI) تقسیم می گردند.عفونت آنفلوانزا در گونه های مختلف پرندگان دریایی مهاجر وآبزی درسرتاسردنیا مشاهده شده است واین پرندگان به عنوان مخزن ومنبع ویروسهای آنفلوانزای طیورمحسوب می شوند.اگرچه ویروسهای  nHPAIازبیشترگونه های پرندگان اهلی جداشده اند ولی صنعت مرغداری وبوقلمون تا کنون بیشترین خسارات حاصله ازآنفلوانزارا متحمل شده است. ژنوم ویروس های آنفلوانزا حاوی RNA وهشت قطعه ای است. به همین دلیل بازارایی ژنتیکی در این ویروس ها زیاداتفاق می افتدوبه عنوان سدی بزرگ درراه کنترل وپیشگیری بیماری به حساب می اید .

براساس پادگن های نوکلئوکپسید یاماتریکس ، ویروسهای آنفلوانزابه سه تیپ AوB وC طبقه بندی می شوند وتیپ A ، عامل اکثرهمه گیری های آنفلوانزا درطیورودام ها و همچنین عامل مرگ میلیونها انسان درقرن حاضر بوده است. مهمترین پادگن های سطحی ویروس آنفلوانزا ، هما گلوتینین (HA) ونورامینیداز(NA) می باشند. براساس این پادگن ها ، تا کنون 15 تحت سروتیپ H ونه تحت سروتیپ N گزارش شده است. کلیه تحت سروتیپ های ویروس های آنفلوانزا ازپرندگان اهلی جدا شده اند . ویروس های آنفلوانزا دردستگاه تنفس وگوارش پرندگان آلوده تکثیر پیدا می کنند وانتقال مستقیم ویروس ازپرنده ای به پرنده ی دیگر ازطریق آئروسل و ذرات معلق منتشره ازدستگاه تنفس و مدفوع وانتقال غیرمستقیم ازطریق آب یاغذای آلوده انجام می گیرد. روند شکسته شدن HA به دومولکول HA1 وHA2 در بیماریزایی ویروس نقش مهمی دارد که به حضوریا عدم حضورپروتئازها دردستگاه گوارش و تنفس طیوربستگی دارد. تشخیص آزمایشگاهی عفونت آنفلوانزابراساس آزمایش های سرم شناسی ، ویروس شناسی ومولکولی می باشد. به دنبال جدا سازی ویروس های آنفلوانزا ، تیپ وسرو تیپ آن الزاماً مشخص می شود وپاتوتیپ آن باید توسط آزمایش های  InvitroوInvivo مورد ارزیابی قرار گیرد. جداسازی ویروس های HPAI یا ویروسهای متعلق به تحت سرو تیپ های  H5 و H7 باید به اطلاع مراجع ذیصلاح ملی و بین المللی دامپزشکی رسانده شود. به دلیل آنکه پرندگان دریایی مهاجروابزی به راحتی می توانند به طورهمزمان با ویروس هایی که ازنظر پادگن های H وN ، متفاوت هستند ، آلوده شوند ، لذا آنفلوانزای طیوراحتمالاًهمیشه به عنوان یک بیماری غیرقابل پیش بینی باقی خواهد ماند. مهمترین اقدام دربرنامه ی پیشگیری و کنترل آنفلوانزا ممانعت ازتماس پرندگان دریایی و مهاجروآبزی با گله های ماکیان ، بوقلمون و مرقابی می باشد. بلا فاصله بعد از ورود ویروس های آنفلوانزا به یک منطقه ، انجام سیا ست های کشتار، قرنطینه و واکسیناسیون ، احتمال انتشارویروس ازیک منطقه به منطقه دیگررابه شدت کاهش می دهد.

درمجموع برای بررسی و شناسایی بیماری ، نیاز به فراورده های سرمی است. بنابراین موسسه ی واکسن و سرم سازی رازی اقدام به تهیه آنتی سرم اختصاصی پروتئین هما گلوتینین ویروس آنفلوانزای سویه ی N2 H9 شایع درایران نمود تا به عنوان کنترل مثبت برای سرم های مجهول درآزمایش های تشخیصی به کار گرفته شود.

2-1-خلاصه فارسی:

برای تشخیص سرولوژیکی عفونت های آنفلوانزای طیور, روش های آزمایشگاهی مختلفی ازجمله آزمایش ممانعت ازهماگلونیناسیون(HI) ، ممانعت ازنورامینیداز(NI) ، رسوب برروی ژل آگار(AGP) والیزا (ELISA) بکارمی رود که بااستفاده ازاین آزمایشات می توان تیپ وتحت تیپ ویروس آنفلوانزارامشخص کرد.

باتوجه به گسترش بیماری آنفلوانزادرسطح کشوروبروزاپیدمی های اخیربیماری درصنعت طیورایران ، ارائه ی راه حلی برای تشخیص سریع بیماری درمرغداری هاجهت اجرای برنامه های کنترلی واحتمالاًریشه کنی ضروری است. چنین برنامه هایی بااستفاده ازآنتی ژن هاوآنتی سرم های وارداتی انجام می شودکه این فراورده هاباصرف هزینه های هنگفتی تهیه می شوندوبا توجه به اینکه تحت تیپ ویروس آنفلوانزای شایع درایران H9N2 می باشد ، موسسه ی تحقیقات واکسن وسرم سازی رازی تصمیم به تهیه وارزیابی آنتی ژن وآنتی سرم اختصاصیH9 جهت استفاده درآزمایش های مختلف کنترلی وتشخیصی نمود.

-2-مقدمه بیماری:

واژه ی آنفلوانزادرابتدابیانگراپیدمی تب های کاتارال وحاد ، با انتشارسریع ، دربین انسان هابودکه به وسیله ی ویروس های خاانواده ی ارتومیسکویریده ایجادمی شد.

امروزه ثابت شده است که ارتومیکسو ویروس ها ، عامل تعدادقابل توجهی ازبیماری هاوعفونت های طبیعی انسانها ، اسبان ، خوکهای اهلی وگونه های مختلف پرندگان ومواردانفرادی بیماری درراسووتعدادی ازپستانداران دریایی می باشند ومعمولاً دستگاه تنفسی فوقانی رادرگیری می سازند . درآلودگی طیوراهلی با ویروس های آنفلوانزای مرغی(AI ) ، سندرم های مختلفی ازجمله یک بیماری تنفسی بدون علائم بالینی وکاهش تولیدتخم مرغ تایک بیماری شدید سیستمیک با مرگ ومیر نزدیک به 100 درصد دیده می شود ، فرم شدیدوسیستمیک بیماری ، ناشی ازآلودگی طیورباویروس های آنفلوانزای مرغی بابیماری زایی بالا(HPAI)می باشد. معمولاًبیماری دراکثرگونه های پرندگان وحشی به صورت نهفته می باشد.

2-2-تعاریف وکلمات مترادف:

آنفلوانزای مرغی اول باربه عنوان یک بیماری سیستمیک بامرگ ومیربالا(یعنی آنفلوانزای مرغی بابیماری زایی بالایاباحدت بسیاربالا)تشخیص داده شد. ازسال  1870 تا 1981، HPAI  به نام های مختلف ازجمله fowl plague(معمول ترازهمه)fowl pest,peste aviaire, typhus exudatious gallinarium,geflugelpest,Brunswick bird plague Brunswick disease,Fowl diseaseو  fowl or bird grippeشناخته می شد. در1981اولین کنگره ی بین المللی آنفلوانزای مرغی اصطلاح HPAI رابه عنوان تعریف رسمی فرم حادآنفلوانزای مرغی پذیرفتOIE, HPAI  رادرلیستA بیماری ها قرارداده است. لیست A  OIE ، شامل بیماری های قابل انتقالی است که دارای پتانسیل بالقوه برای انتشارسریع وبسیارجدی درسطح جهانی با نتایج سیاسی ، اقتصادی یابهداشت عمومی مهم می باشندوبیماری هایی هستندکه اهمیت زیادی درتجارت بین المللی حیوانات وتولیدات دامی دارند.

اشکال ملایمترAI ، در گونه های مختلف طیوراهلی مابین سالهای 1949 واواسط دهه ی     1960 شناخته شدندبه اصطلاحLow pathogenie,phathogenic,non highly,   pathogenic AI و MP)Mildy pathogenic) درمورد این هابه کار گرفته شد . ضررهای اقتصادی وتولیدی ویروس های این دسته درصنعت طیوردرمقایسه با HPAI بسیارکمترمی باشد . nHpai یا MPAI درلیستAیاB بیماری های OIE قرارنگرفته ند.

[1]

3-2-اهمیت اقتصادی بیماری:

ضررهای اقتصادی ناشی از آنفلوانزای مرغی ، سویه ی ویروس گونه های پرندگان آلوده ، تعداد مزارع درگیر، روشهای کنترلی مورداستفاده وسرعت انجام برنامه هایی کنترلی وریشه کنی ، بستگی دارد. دراکثرکشورهای پیشرفته ، HPAI وMP درصنعت طیورتجاری ، بیماری های بومی نمی باشند. شیوع بیماری وضررهای اقتصادی ناشی ازآن ، درهمه گیری های MPAI یا HP درطیورتجاری وغالباً درماکیان وبوقلمون هاروی داده است. بعضی ازکشورهای پیشرفته ، همه گیری های بومی MPAI رادر طیورصنعتی خود دارند ودر بعضی از این کشورها ، MPAI بصورت بومی در سیستم های بازار محلی طیور (بازار طیورزنده) وسیستم پرورش طیوردرخانه که اقوام بومی نواحی  وابسته به مراکزشهری ،ایجاد می کنند ، دیده می شود. اصطلاح LPM  به جای اصطلاح پرندگان زنده استفاده می شود.

ضررهای ناشی ازوقوع همه گیری های HPAI درطیور اهلی در مزارع تجاری تولیدی یا درطیورسیستم های LPM وسیع می باشد . ضررهای مستقیم شیوع HPAI شامل هزینه های حذف طیور، ضررهای واگیری ومرگ و میر،هزینه های قرنطینه و نظارت بهداشتی وپرداخت غرامت برای حذف پرنده های بازاری زنده می باشد .