علم مایه یا دارایی
علم دارایی یا مالیه شامل کسب سرمایه برای خرج و مخارج است .اغلب در بردارنده قرض کردن و پرداخت سود است .حوزه های عمومی امور مالی امور دارایی تجارت ، شخصی و دولتی یا عمومی است .علم دارایی تجارت شامل فروش سهام و اوراق قرضه توسط شرکت است.
علم دارایی شخصی مشتمل بر پس اندازها و همین طور رهن و کارت های اعتباری است. علم دارایی دولتی تعدادی متد شامل مالیات ها و صدور اوراق قابل خرید و فروش است .این که آیا بازگیری پس انداز یا رهن خانه است ، چنین علم دارایی بر مبنای در آمد استوار است.
هنگامی که خرج بیش از در آمد است ، قرض گرفتن صورت می گیرد و شرکت ها سهام مالکیت در شرکت را می فروشند . بازار سهام قرضه دولتی برای مثال زمانی اولیه است که قرض گیرنده وام دریافت کند .بازار ثانوی زمانی است که اوراق قرضه یا سهام باز فروش شوند ، که فرد قرض گیرنده یا باید دوباره پرداخت کند یا بپردازد .کار و کسب درآمد را برای پرداخت بدهی خود از فروش چیزها و دولت ها از جمع آوری مالیات بدست می آورد .بانک ها اوراق قرضه را می فروشند و پول قرض می دهند .بانک مرکزی یک کشور مثل بانک انگلستان گاهی اوقات برای پرداخت بدهی هایش به چاپ پول متوسل می شوند. بر خلاف سودها ، این به عنوان تورم به شدت بی اعتبار می کند.
تکنیک ها و بخش های اصلی صنعت پول
خدمات مالی
نهادی که درآمدش از مخارج اش فزونی یابد می تواند در آمد مازاد را قرض دهد یا سرمایه گذاری کند .از طرفی ، نهادی که در آمدش کمتر از مخارج اش باسد با قرض دادن یا فروش ادعاهای دارایی خالص ف کاستن هزینه هایش یا افزودن در آمدش سرمایه خود را ارتقا دهد. قرض دهنده می تواند وام گیرنده ای را ، میانجی مالی مثل بانک ، پیدا کند ، یا اوراق قرضه و مشارکت را در بازار قرضه بخرد. قرض دهنده سود را دریافت می کند ، وام گیرنده سودی بیش از آنچه قرض دهنده می گیرد را می پردازد و واسطه مالی مابه التفاوت را به جیب می زند.
بانک فعالیت های قرض دهندگان و وام گیرندگان بسیاری را انباشته می کند .بانک پس اندازهای قرض دهندگان را قبول می کند ، که بدان سود می دهد .بعد بانک این پس اندازها را به وام گیرندگان قرض می دهد . بانک ها به وام گیرندگان و دهندگان ، با اندازه های متفاوت ، امکان می دهد فعالیت شان را هماهنگ کنند.بانک ها جبران کنندگان جریان پولی در قصا هستند.
مثالی خاص از امور مالیه شرکت فروش سهام توسط شرکت به سرمایه گذاران موسسه ای مثل بانک های سرمایه گذاری است ، بانک هایی که در عرض به طور کامل آن را به عموم می فروشند.
سهام به هر کس که مالک ان است حدودی مالکیت در آن شرکت می دهد .اگر یک سهم از شرکت XYZ را بخرید و 100 سهام معوق داشته باشید ، 100/1 مالک آن شرکت هستید .البته ، در عوض برای سهام ، شرکت پول نقد دریافت می کند ، که برای گسترش دادن به کسب و کارش از آن استفاده می کند ، این پروسه به عنوان "امور مالیه سرمایه" نامیده می شود .امور مالی سرمایه که با فروش اوراق قرضه (یا هر امور مالی قرض دیگر) ترکیب می شود ، ساختار سرمایه ای شرکت خوانده می شود.
امور مالی توسط افراد ( امور مالیه شخص) ، توسط دولت ها ( امور مالی دولتی)، بوسیله کسب و کارها ( امور مالی شرکت) ، و همچنین انواع بسیاری اغز سازمان ها نظیر مدارس و سازمان های غیر انتفاعی مصرف می شود .در کل ، اهداف هر یک از فعالیت های فوق از طریق استفاده از ابزارها و روش شناسی های مالی شرکت ، با ملاحضه رویدادگاه موسسه ای شان تحقق می یابند.
امور مالی یکی از مهم ترین ابعاد مدیریت تجاری است. بدون برنامه ریزی درست امور مالی کسب و کار جدید بعید است موفق شود. مدیریت کردن پول ( سرمایه نقدی) برای تضمین آینده ای مطمئن هم برای فرد و هم سازمان ضروری است.
امور مالی شخصی
سوالاتی در امور مالیه فردی حول این موارد پیش می آید:
چه مقدار پول مورد نیاز فرد است (یا خانواده) و چه موقع
این پول از کجا می آید و چگونه ؟
چگونه افراد از خود در مقابل حوادث پیش بینی نشده فردی و حوادث اقتصاد بیرونی حفاظت می کنند؟
سرمایه های خانواده چگونه می توانند به بهترین طریق در صل ها (میراث و ترکه) منتقل می شود ؟
سیاست مالیاتی (جرایم یا سوبسیدهای مالیاتی) چگونه بر تصمیمات مالی فردی اثر می گذارد ؟
اعتبار چگونه بر مقاومت و ایستادگی مالی فرد اثر می گذارد؟
فرد چگونه برای آینده مالی ایمن در محیط نا پایدار اقتصادی برنامه ریزی می کند؟
تصمیمات مالی فردی شامل پرداخت برای تحصیلات ، تامین مالی کالاهای با دوام نظیر مستغلات و ماشین ف خرید بیمه ، مثل بیمه عمر و دارایی ، سرمایه گذاری و پس انداز برای بازنشستگی می باشد.
تصمیمات مالی فردی شامل پرداخت برای وام یا تعهدات بدهی هم می باشد.