توکل
توکل به معنای تکیه کردن به خداست خدایی که بهترین تکیهگاه است و باید دانست که با توکل به خدا انسان پشتوانهی محکمی دارد و در تمام مراحل زندگانی موفق میشود.
توکل به این معنا نیست که دست از همهی تلاشها بکشیم و بگوییم ما که توکل به خدا داریم پس موفق میشویم بلکه باید از هیچ تلاشی دریغ نکنیم.
توکل باعث بروز آثاری در فرد میشود مانند:
وقتی انسان بداند به خدایی توکل کرده که قادر و تواناست و از همه چیز آگاهی دارد اوّلین اثر مثبتی که بر رویش میگذارد مسئلهی اعتماد به نفس و مقاومت در برابر مشکلات است.
توکل بسیاری از صفات زشت مانند حرص، حسد، دنیاپرستی، بخل و تنگنظری را از انسان دور میسازد چرا که وقتی تکیهگاه انسان خداوند قادر باشد. دیگر جایی برای او صاف رذیله وجود ندارد.
هنگامی که انسان آیه شریفه و من یتو کل علیالله فهو حسبه را زمزمه میکند خود را سرشار از موفقیت و بینیازی میبیند.
از سویی دیگر توکل بر خدا نور امید بر دل میپاشد و به خاطر آن توان و استعداد انسان شکوفا میگردد و خستگی راه بر او چیره نمیشود و در همه حال احساس آرامش میکند.
امام علی علیهالسلام در این باره میفرمایند:
کسی که بر خدا توکل دارد رنج و خستگی ندارد.
توکل بر خدا هوش و قدرت تفکر را میافزاید و روشن بینی خاصی به انسان میدهد زیرا قطع نظر از برکات معنوی این فضیلت، سبب میشود انسان در مشکلات دستپاچه و وحشت زده نشود و قدرت بر تصمیمگیری را حفظ کند و نزدیکترین راه درمان و حل مشکل را بیابد.
علی علیهالسلام چنین میفرمایند:
کسی که به خدا توکل کند تاریکی شبهات برای او روشن میشود و اسباب پیروزی او فراهم میگردد و از مشکلات رهایی مییابد.
راه رسیدن به توکل
یکی از راههای مؤثری که به توکل میرسیم اعتقاد و ایمان به خداوند است که ما بدانیم همه چیز در این عالم مستند به ذات پاک خداست، سرچشمهی اصلی اوست، تأثیر هر عاملی به فرمان او میباشد و هم از فضل و کرم او بهره میگیرند.
با نگاهی به خودمان از این بابت که ابتدا ما نطفهای در رحم مادر بودیم و دستمان از همه جا کوتاه بود از لطف خداوند بهرهمند بودیم.
پس از بدنیا آمدن شیر را از وجود مادر و همچنین محبتهای بیکران مادر را برای رشد و نمو ما قرار داد. پس از آن به ما مکیدن پستان مادر را آموزش داد و مادر را وادار کرد شبانهروز تحت اختیار ما باشد و از این خدمت خستهکننده احساس رضایت کند و لذّت ببرد.
هنگامی که بزرگ شد نعمتهای گوناگون الهی را در اختیارش قرار میدهد و او را غرق الطاف و عنایات میسازد.
آری، هرگاه در این امور بیندیشد، در مییابد که همه چیز از ناحیه خداست و تنها باید بر او توکل کرد و مضمون آیه شریفه قرآن که خداوند میفرماید:
هرگاه خداوند (برای آزمایش یا کیفر کناه) زیانی به تو رساند هیچکس جز او آن را بر طرف نمیسازد و اگر اراده خیری برای تو کند، هیچکس نمیتواند مانع فضل او شود، به هر کس از بندگانش بخواهد (و شایسته بداند، هر چیزی را) میرساند و او آمرزنده مهربان است.
ایمان به این واقعیتها انسان را به حقیقت توکل نزدیک میسازد و او را در زمره متوکلان حقیقی قرار میدهد .