هدف: همان هدفی است که از تدریس حروف ناخوانا برای بزرگسالان داشتیم و انتظارات می‌باشد.
مقدّمه: در بررسی موارد حروف ناخوانا در قرآن و سهولت آموزش آن‌ها برای خردسالان به این نتیجه رسیدیم که پنج مورد از هفت مورد را تحت عنوان حروف ناخوانای «والی» در قرآن (که نشانه آن‌ها نداشتن علامت بود) و دو مورد دیگر را تحت عنوان تبدیل صداهای کشیده به کوتاه مطرح می‌کنیم. در این تقسیم‌بندی جدید، موارد حروف ناخوانا را به ترتیب «و، ا، ل، ی» می‌آوریم، برای این مقصود پنج مورد را بر این اساس مورد بررسی دوباره قرار می‌دهیم.
حرف «واو»: حرف واو در دو مورد اوّل «پایه و کرسی همزه» و دوّم «پایه و کرسی الف مدّی» موجود بود.
حرف «الف»: حرف الف در سه مورد اوّل «پایه و کرسی همزه» و سوّم «الف جمع» و پنجم «همزه وصل» موجود بود.
حرف «لام»: حرف لام تنها در مورد ششم «لام «ال» تعریف نزد حروف شمسی» موجود است.
حرف «یاء»: حرف یاء در دو مورد اوّل «پایه و کرسی همزه» و دوّم «پایه و کرسی الف مدّی» موجود بود.
مراحل تدریس
1 از کلمات فارسی که دارای حرف ناخوانا باشند برای طبیعی جلوه دادن این امر کمک می‌گیریم.
2 حروف ناخوانا در قرآن را تحت عنوان «حروف والی» معرّفی می‌کنیم و مشخّصه آن‌ها را بیان می‌کنیم.
3 موارد حروف ناخوانا به ترتیب حروف «و، ا، ل، ی» را معرّفی می‌کنیم.
4 روی کلماتی که دارای آن مورد از حروف ناخوانا باشد تمرین می‌کنیم.
5 روی آیاتی که دارای آن مورد از حروف ناخوانا باشد تمرین می‌کنیم.
روش تدریس
همانند روش بزرگسالان برای طبیعی جلوه دادن حروف ناخوانا در نگارش قرآن، از کلمات فارسی که دارای حرف ناخوانا باشد استفاده می‌کنیم و پس از آن، حروف ناخوانا در قرآن را معرّفی می‌کنیم.
معلّم: در قرآن به چهار حرف «و، ا، ل، ی» برمی‌خوریم که هرگاه علامت نداشتند خوانده نمی‌شوند.
هروقت بی علامتند زدست مردم راحتند
هروقت با علامتند گرفتار قرائتند
برای این که این چهار حرف، در ذهنتان بماند با آن‌ها کلمه «والی» ساخته‌اند.
بَه بَه ببین چه عالیه چون از حروف والیه
نوشته میشه خونده، نمیشه
برای آشنایی کامل با آن‌ها در قرآن، موارد هر یک را به ترتیب می‌آوریم، اوّلین حرف کلمه «والی»، «واو» است، امروز می‌خواهیم با موارد «واو ناخوانا» در قرآن آشنا شویم (عنوان موارد واو ناخوانا را روی تابلو می‌نویسیم).
موارد واو ناخوانا
معلّم: هرگاه روی حرف «واو»، «همزه» قرار گیرد «ؤ» در این صورت و او خوانده نمی‌شود و در حکم پایه و کرسی برای حمزه خواهد بود و علامت موجود روی آن مربوط به خود همزه است، مانند:
مُؤْمِنْ، تُؤْتی، باؤُو
چند مثالِ اوّل را نخست بدون حرف واو می‌نویسیم و بعد از خواندن آن، واو را با توضیحات لازم اضافه می‌کنیم، به عنوان مثال: معلّم: این کلمه را «مُئْ مِنْ» باهم بخوانید.
دانش آموزان: مُئْ مِنْ.
معلّم: این واوی که به این کلمه اضافه می‌کنم «مُؤْمِنْ» هیچ علامتی ندارد، آیا خونده می‌شود؟
دانش آموزان: خونده نمی‌شود.
معلّم: حالا باهم بخوانید.
دانش آموزان: مُئْ مِنْ.
معلّم: در این کلمه چه حرفی خوانده نشد؟
دانش آموزان: واو.
معلّم: چرا خوانده نشد؟
دانش آموزان: علامت ندارد.
معلّم: بله، این «واو» چون علامت ندارد خوانده نمی‌شود و در این جا حکم پایه و کرسی برای همزه دارد واز حروف «والی» به حساب می‌آید.
چند کلمه دیگر به همین روش مثال می‌زنیم، سپس برای آشنایی بیشتر، روی کلمات و آیاتی که دارای مورد فوق باشد تمرین می‌کنیم و پس از آن که مطئمن شدیم دانش آموزان یاد گرفته‌اند، مورد دیگر واو ناخوانا را معرّفی می‌کنیم.
معلّم: یکی دیگر از موارد واو ناخوانا در قرآن وقتی است که بعد از صدای کشیده فتحه «»، حرف «واو» قرار گیرد و هیچ‌گونه علامتی هم نداشته باشد. در درس صدای کشیده فتحه گفتیم که صدای کشیده فتحه چند شکل دارد؟
دانش آموزان: دو شکل «ا،».
معلّم:بعضی وقت‌ها پس از شکل دوّم صدای کشیده فتحه «» حرف واوی قرار می‌گیرد و هیچ‌گونه علامتی هم ندارند، در این صورت این واو خوانده نمی‌شود، مانند:
صَلوه ُ ، حَیوه ُ ، زَکوه ُ
برای چند مثالِ اوّل همانند روش پایه همزه عمل می‌کنیم (نخست واو را نمی‌نویسیم و بعد از خواندن کلمه، واو را با توضیحات مذکور اضافه می‌کنیم) سپس برای آشنایی بیشتر روی کلمات و آیات قرآنی که دارای مورد فوق باشد تمرین می‌کنیم، و پس از آن که مطمئن شدیم دانش آموزان درس را یاد گرفته‌اند، تکلیف منزل را مشخّص می‌کنیم.
موارد الف
پیش از تدریس موارد الف، نخست از درس گذشته تمرین می‌کنیم و پس از آن که مطمئن شدیم دانش آموزان درس را یاد گرفته‌اند، درس جدید را آغاز می‌کنیم.
معلّم: همه با موارد «واو» ناخوانا در قرآن آشنا شدیم، امروز می‌خواهیم با موارد الف ناخوانا آشنا شویم، یکی از موارد الف ناخوانا، الفی است که پایه و کرسی همزه قرار گیرد، در این صورت الف خوانده نمی‌شود، و علامت موجود روی آن مربوط به خود همزه است، مانند:
سَأَلَ، أَخَذَ، أَنْشَأْنا
مثال‌ها را مانند سابق، نخست بدون الف و سپس الف را با توضیحات مذکور اضافه می‌کنیم، پس از تمرین روی کلمات، آیات را تمرین می‌کنیم و بعد از آن که مطئمن شدیم دانش آموزان درس را یاد گرفته‌اند، مورد دیگر الف ناخوانا را بیان می‌کنیم.