گونه : بلدرچین Coturnix Coturnix
خانواده : قرقاول Phasianidae
راسته : ماکیان سانان Galliformes
- بلدرچین معمولی یک پرنده کوچک بازیگوش است که در تمام مدت از اروپا و شرق دور تا چین مهاجرت می‌کند. با وجود بال‌های کوچک این پرنده پر طاقت هزاران کیلومتر را می‌پیماید.
Key Facts
اندازه‌ها : size
طول: 16 تا 18 سانتیمتر
طول بال‌ها: 32 تا 35 سانتیمتر
وزن نر: 85 تا 110 گرم
وزن ماده: 90 تا 120 گرم
زاد و ولد : Breeding
سن بلوغ: 1 سال
فصل زاد و ولد: متغیر بر حسب مکان و موقعیت
تخم‌ها: معمولاً 8 تا 13 تخم
روی تخم خوابیدن: 17 تا 20 روز
دوران جوجه‌آوری: 19 روز
طریقه زیست : Life Style
عادت: جنس‌ها (نر و ماده) جداگانه مهاجرت می‌کنند ولی جفت‌گیری در تمام فصل زاد و ولد به طول می‌انجامد.
صدا: نرهای صدایی سرود مانند مثل هوای بارانی دارند.
غذای ویژه: دانه و حشرات
پراکندگی Distribution
در تابستان، بلدرچین‌ها از اسکاندیناوی جنوبی تا آخر ایسلند و سواحل شمال آفریقا و از شرق تا اتحادیه سابق خلق چین مهاجرت می‌کنند. در زمستان از شمال و مرکز آفریقا تا چین عبور می‌کنند. محل سکونت این نوع بلدرچین‌ها جنوبی‌ترین محل آفریقاست. در فصل بهار به ایران می‌آیند پس از یک دوره تخم‌گذاری در فصل پایین اتفاق جوجه‌ها به محل زمستانی خود پرواز می‌کند شمال و جنوب آفریقا مراجعه نقشه کرد.
بلدرچین‌ها در سراسر ایران در بهار و تابستان دیده می‌شوند. معدودی از آنها زمستان‌ها دز زمین‌های کم ارتفاع سراسر ایران باقی می‌مانند.
حفاظت Conservation
از لحاظ تعداد عموماً کاهش داشته است.
مشخصات بلدرچین معمولی : Features of the common Quail
نر: سیاه و سفید. دارای خط‌هایی روی نوک، قسمت فوقانی به رنگ (زنگ زده) با سفید و سیاه بسته شده و سینه زرد کم رنگ.
ماده: پر و بال کم رنگ‌تر از نر و در گلو و نوک خط‌های کمتری دارد و دارای خط‌های سیاه دراز در روی سینه است.
جوجه: سریع آشکار می‌شوند پر و بال علاوه بر حرکت برای استتار نیز به کار می‌رود.
جوجه‌هایی که به تازگی از تخم بیرون آمده‌اند قادرند لانه را ترک کنند.
تخم‌ها: 8 تا 13 تخم به رنگ کرم با لکه‌های قهوه‌ای به صورت خوابیده و برهنه روی زمین گذاشته می‌شود.
بعضی از بلدرچین‌ها هرگز به طرف اروپا پرواز نمی‌کنند ولی در زمستان به طرف آفریقای مرکز و تابستان تا سمت آفریقای جنوبی می‌روند.
مهاجرت Migtation
بلدرچین معمولی یک ماکیان‌سان است. یک گروه از پرندگان که متعلق به مرغهای اهلی هستند. بخش‌های سنگین اطراف بدنشان به شکلی درآمده که پرواز کم را ممکن می‌سازد.
با وجود این، بلدرچین یک مهاجر است و بسیاری از عاداتش سالانه به صورت مهاجر تکرار می‌شود.
برخلاف اکثر پرندگان مهاجر، بلدرچین‌های خاصی ممکن است از برخی فرمان حرکت هر سال پیروی نکنند و ممکن است حتی نواحی دیدارشان در زمستان یا تابستان مختلف باشد. نرها قبل از ماده‌ها به مهاجرت کردن توجه می‌کنند و استقرار قلمرویی را برای خودشان در نظر می‌گیرند.
چرا که آنها حریفان خود را به وسیله نغمه‌سرایی که نشان ویژه آنهاست (سرودن با لب‌هایشان در هوای بارانی) دفع می‌کنند.
وقتی که ماده‌ای تازه وارد می‌شود خودش حق تقدم داشته که یک نر شایسته را جهت همسر انتخاب کند.
در تابستان بلدرچین معمولی در نواحی مرکزی و جنوبی اروپا و شرق و مرکز چین پیدا می‌شود. در زمستان آنها در دسته‌های بزرگی به جنوب مهاجرت می‌کنند.
دیدگان پرندگان : Bird watch
در طول تابستان بلدرچین معمولی در قسمت‌های مجزایی از جنوب انگلیس و ایرلند دیده می‌شود. او در بهار می‌آید و تا تابستان می‌ماند.
بلدرچین یک پرنده قهوه‌ای رنگ کوچک با خط‌های تیره روی بال‌هایش است و سینه مایل به قرمز دارد. او دوست دارد که لانه‌اش را روی زمین‌های خشک از علف‌های بلند و محصولات غله‌ای در گندم‌زار بسازد.
غذا و تغذیه : Food & Feeding
در بهار بلدرچین از سوسک علفزار، حشرات و مورچه تغذیه می‌کند. این غذای پر پروتئین انرژی از دست رفته در طول مهاجرت طولانی را جبران و برای تولید‌مثل بهار و تابستان را تأمین می‌کند.
بعدها در طول سال غذای بلدرچین از دانه‌ها که به وفور یافت می‌شود قسمت اعظم خوراک او را تشکیل می‌دهد.
بلدرچین معمولی دوست دارد آشیانه خود را در میان کشتزارها و مزارع دانه‌های روغنی و هر جا که غذا یافت می شود، بسازد.
انرژی بسیار زیاد خوراک بلدرچین به چاق شدن پرنده و آمادگی او برای مهاجرت طولانی پاییزه از اروپا و چین به افریقا و هند کمک می‌کند.
بلدرچین معمولی به وسیله جثه کوچک و نواری در امتداد نوک پر بال‌هایش از گونه‌های مشابه مشخص می‌شود. این پرنده شکاری کوچک به طور خیلی عالی خود را در میان مرغزارها پنهان می‌کند (صدایش در سه سیلاب است و شبیه هوای بارانی است).
آیا می‌دانید؟ : Did you know?
آیا می‌دانید بلدرچین معمولی همیشه مهاجرت خود را در یک سفر تمام نمی‌کند. ایتالیا محل فرود مطلوبی برای پرندگان دور پرواز شمال اروپا است.
یهودیان در عهد باستان وقتی که از مصر فرار می‌کردند بلدرچین را به عنوان یک غذای عالی و اعجاب‌انگیز پیدا کردند هر چند در مسیر مهاجرت وقتی که بلدرچین‌ها روی زمین می‌نشستند به راحتی به توسط یهودیان گرسنه شکار می‌شدند. ولی دسته‌های بزرگ از آنها در اوایل قرن جاری وجود داشت.
زاد و ولد : Breeding
بلدرچین معمولی یک زاد‌آوری معینی دارد. اگر بلدرچین موفق نشود که جوجه‌هایش را از تخم بیرون آورد، سعی خواهد کرد که با جفت دیگر زاد‌آوری کند.
معمولاً لانه‌هایش را در کشورهای پهن و مسطح و یا ارتفاع کمتر از 1000 متر انتخاب می‌کند. البته او را در مناطق بسیار بلند هم می‌توان یافت به عنوان مثال در هیمالیا.
او لانه‌اش را در باغچه و روی رستنی‌های ضخیم و کشتزارهای گندم ترجیحاً روی علف‌های بلند انتخاب می‌کند.
آنها لانه‌هایشان را از شکارچیان پنهان می‌کنند.
به محض این که یک نر قلمرو خودش را مشخص دو ماده را انتخاب کرد از آشیانه مراقبت خواهد نمود.
ماده‌ها نسبت به نرهایی که آنها را جذب کرده به قلمرو شخصی‌شان صدا می‌زنند، عکس‌العمل نشان می‌دهند.
نر به ماده نزدیک می‌شود و پر سینه را پف می‌کند و به آرامی زمزمه می‌کنند و تنها یکی از بال‌هایشان را به اطراف می‌کشند این نمایش ابراز عشق، خیلی شبیه به کبوترهاست.
وقتی که نمایش کامل انجام شود و این پرنده‌ها همدم شوند آنها همسر یکدیگرند.
آثار موثر جفت‌گیری معمولاً در تمام فصل است و جفت‌ها اغلب همدیگر را صدا می‌کنند.
ماده در روز یک تخم می‌گذارد به مدت حدوداً ده روز و حدود 18 روز روی تخم‌هایش می‌خوابد. او از کمک همسرش بهره‌مند نمی‌شود. جوجه‌ها در سه هفتگی می‌توانند پرواز کنند و در سن دو ماهگی آماده مهاجرت هستند.
بلدرچین را کرک و یا به خاطر صدایش بدبده نیز می‌نامند.