چه کسی آنرا ایجاد کرد؟ چطور آن ایجاد شد ؟ DHCP به وسیله گروه کاری پیکربندی دینامیک میزبان نیروی کاری مهندسی اینترنت ایجاد شد. ( IETF ، یک سازمان داوطلب که پروتوکل هایی را برای استقاده دراینترنت تعیین میکند. ) اینچنین ، تعریفش در یک RFC ثبت شده است و هیئت فعالیتهای اینترنتی جایگاهش را با استانداردسازی اینترنت تصدیق میکند. با این نوشته DHCP یک قرارداد استاندارد با پیش نوسی اینترنتی است و انتخابی است . BOOTP یک پروتوکول استاندارد با پیش نویش اینترنتی است و توصیه شده است . جهت کسب کردن اطلاعات بیشتر درمورد استاندارد سازی اینترنت RFC2300 را مشاهده کنی . 5- آن چگونه با BOOTP یا RARP متفاوت است . DHCP براساس BOOTP است و بعضی از سازگاری های پسرو را حفظ وبرقرار میکند. اختلاف اصلی این است که BOOTP جهت پیکربندی قبلی دستی اطلاعات میزبان در یک پایگاه داده سرویس دهنده طراحی شده بود. درحالیکه DHCP اجازه تخصیص دینامیک آدرس های شبکه و پیکربندی ها را با میزبانهای جدیدا ضمیمه شده میدهد. به علاوه DHCP اجازه بازیابی و تخصیص دوباره آدرس های شبکه ازطریق یک مکانیسم اجاره دهنده را میدهد. RARP یک پروتوکولی است که توسط sun و دیگر فروشندگان مورد استفاده قرار میگیرد که اجازه میدهد یک کامپیوتر شماره پروتوکول اینترنتی خودش را پیدا کند که یکی از پارامترهای پروتوکول است که به طور نمونه به وسیله DHCP یا BOOTP به سیستم ایستگاه پردازشگر منتقل میشود. RARP دیگر پارمترها مورد پشتیبانی قرار نمیدهد وبا استفاده کردن از آن یک سرویس دهنده میتواند تنها به یک شبکه محلی لن سرویس دهد .DHCP و BOOTP طراحی شده اند ازاینرو آنها میتوانند مسیر یابی شوند. 6- آن چگونه با vLANs متفاوت است ؟ DHCP و VLANs مفهوم متفاوتی دارند و بعضی اوقات برای همان مرحله به عنوان راه حل های مختلف درنظر گرفته شده اند. درحالیکه آنها هدفی مشترک دارند ( آسان کردن حرکات کامپیوتر های شبکه سازی شده ) VLANs یک تغییر تحولی ر ابه یک شبکه محلی لن نسبت به DHCP ارائه میدهد. یک سرویس دهنده DHCP و نماینده های پیشرو میتوانند به شما اجازه دهند تا چیزهایی را نصب کنید طوری که شما میتوانید یک کامپیوتر ایستگاه پردازشگر را ازیک شبکه یا زیر شبکه قطع کنید و آنرا به دیگری وصل کنید و فورا آنرا فعال کنید و آن به طور خودکار پیکر بندی شده است . در ارتباط با دینامیک DNS آن به طور خودکار همان نام را به مکان جدیدش میدهد . تجهیزات شبکه محلی لن قدر به VLAN با تعیین VLAN دینامیک به شما اجازه میدهند تا چیزها را پیکربندی کنیم ازاینرو یک کامپیوتر سرویس دهنده میتواند به هر درگاهی وصل شود و همان شماره پروتوکول اینترنتی را داشته باشد و درهمان زیر شبکه باشد . شبکه فعال VLAN یا پیکر بندی خودش را دارد که فهرست بندی میکند که آدرس های MAC به هر VLAN متعلق میباشد یا آدرس پروتوکول اینترنتی منبع بسته های کوچک پروتوکول اینترنت را تعیین میکنند که کامپیوتر سرویس دهنده میفرستد. بعضی از اختلافات در دوروش است : 1- DHCP با پیکر بندی دوباره ایستگاه پردازشگر تغییرات را جابه جا میکنند. درحالیکه یک شبکه توانای VLAN آنرا با پیکربندی دوباره درگاه شبکه که ایستگاه پردازشگر به طرف آن حرکت میکند جابه جا میکند. 2- پیکربندی دوباره دینامیک DHCP نیاز به یک سرویس دهنده DHCP و نماینده پیشرو در هر مسیر یاب و قابلیت DHCP در هر پشتیبانی پروتوکول اینترنتی هر ایستگاه پردازشگر دارد. قابلیت مشابه در VLAN نیاز به این دارد که کلیه هابها درسرتاسر شبکه با پشتیبانی کردن از همان طرح VLAN ، VLAN را فعال و توانا میسازد. درارتباط با این موضوع پشتیبانی VLAN بدون توانایی استفاده مفید اختصاصی است اما استانداردها توسعه یافته اند. 3- پروتوکل پیکربندی دینامیک میزبان میتواند یک کامپیوترایستگاه پردازشگر را برای شما پیکر بندی کند درحالیکه یک شبکه توانای VLAN نمیتواند پیکربندی کند. 4- پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان به طور کلی هدفش ارائه کردن قابیلت حرکات آسان به شبکه ها است که بر یک اساس جغرافیایی یا براساس شبکه های جداگانه به زیر شبکه ها تقسیم میشوند. VLAN به طور کلی هدفش به شما اجازه میدهد که بر بعضی از اساسها نسبت به اساس جغرافیایی زیر شبکه ها را را برقرار کند به جای اینکه درهمان زیر شبکه هرکسی را در یک دفتر میگذارد و هر فرد را دریک زیر شبکه میگذارد که به سرویس دهنده هایی دسترسی دارند که آن شخص نیاز دارد. یک موضوعی وجود دارد که سعی میکند از پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یا BOOTP و LAN درهمان زمان به خصوص با طرحی که شبکه توانای VLAN براساس آدرس پروتوکول اینترنت منبع کامپیوتر ایسستگاه پردازشگر VLAN ایستگاه پردازشگر را تعیین میکند. با انجام دادن این کار فرض براین است که کامپیوتر سرویس دهنده قبلاً پیکربندی شده است که مانع استفاده از شبکه جهت به دست آوردن اطلاعات پیکربندی از یک سرویس دهنده پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یا BOOTP میگردد. 7- پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان از چه پروتوکول و درگاهی استفاده میکند ؟ پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان مانند BOOTP با به کارگیری درگاه های 67و 68 بالای UDP اجرا میشود. 8- یک آدرس پروتوکول اینترنتی چیست؟ یک آدرس پروتوکول اینترنت ( که همچنین یک شماره پروتوکول اینترنتی نامیده شده است ) یک عددی است ( به طور نمونه به عنوان 4 عدد جدا شده با نقطه ها یعنی 107.4.1.3 یا 84.2.1.111 ) که به طور یکسانی یک کامپیوتر را شناسایی میکند که ازاینترنت استفاده میکند. آن مشابه با شماره تلفنتان است که شماره تلفن به وسیله شبکه تلفن استفاده میشود که مکالمه هایی را برای شما جهت دهی میکند. آدرس پروتوکول اینترنت جهت هدایت کردن اطلاعات به کامپیوترتان توسط اینترنت مورد استفاده قرار میگیرد مثال اطلاعاتی که جستجوگر وبتان بازیابی میکند و زمانی که شما درحال جستجو کردن دراینترنت هستید نمایش داده میشوند. یک وظیفه پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان کمک کردن به مسئله به دست آوردن یک شماره پروتوکول اینترنتی کارکردی و منحصر به فرد به وسیله کامپیوترهایی است که ازاینرتنت استفاده میکنند. 9- یک آدرس MAC چیست ؟ یک آدرس MAC ( که همچنین یک آدرس اترنت یا یک آدرس MAC .IEEE نامیده شده است . ) یک شماره است ( به طور نمونه به عنوان 12رقم برمبنای شانزده صفر تا 9 و A تا F یا به عنوان 6 شماره برمبنای شانزده که با نقطه ها یا کولونها جدا میشوند ) که به طور منحصر به فردی یک کامپیوتر را شناسایی میکند که یک رابط اترنت دارد. مانند شماره پروتوکول اینترنت آن شامل هیچ نشانه ای از جایی که کامپیوتر تعیین محل شده است نمیشود. در کاربرد نمونه روتوکول پیکربندی دینامیک میزبان سروسی دهنده از یک آدرس MAC کامپیوتر مورد نیاز جهت شناسایی کردن آن به طور منحصر به فرد استفاده میکند. 10- یک اجاره پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان چیست ؟ یک اجاره پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان مقدار زمانی است که سرویس دهنده پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان جهت استفاده کردن از یک آدرس پروتوکول اینترنتی خاص به ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان اجازه میدهد. یک سرویس دهنده نمونه به مدیرش اجازه میدهد تا زمان اجاره را تعیین کند. 11- یک شناسایی ایستگاه پردازشگر چیست ؟ آنچه که جهت هدف پروتوکول پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان شناسایی ایستگاه پردازشگر جهت شناسایی کامپیوتر ایستگاه پردازشگر مورد استفاده قرار میگیرد. به طور پیشفرض پیاده سازی های پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان با این منظور آدرس MAC ایستگاه پردازشگر را به کار میگیرد. اما پروتوکول پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان اجازه دیگر انتخابات را میدهد. بعضی از پیاده سازیهای پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یک انتخاب نصب دارند تا هویت ایستگاه پردازشگری را که میخواهید مشخص کنند. یک راه چاره برای آدرس MAC به سادگی یک رشته کاراکتری از انتخاب شما است.درهر مورد به منظور کارکرد پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان شما باید مطمئن شوید که هیچ ایستگاه پردازشگر دیگری از هویت ایستگاه پردازشگری که شما انتخاب میکنید استفاده نمیکند و شماباید مطمئن شوید که سرویس دهنده پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان آنرا قبول خواهد کرد. 12- چرا نباید ایستگاههای پردازشگر بدون استفاده کردن از یک سرویس دهنده عددهای پروتوکول اینترنت را تعیین کنند. ؟ توسعه دادن نرم افزار برای دستگاه های ایستگاه پردازشگر که یک آدرس استفاده نشده را با انتخاب کردن غیر منتظره آنها به طور نظری اماکن پذیر است و درخواستی از کلیه دستگاه های دیگر ایستگاه پردازشگر را پخش میکنند تا ببینند آیا آنها از انها استفاده میکنند . اپل تاک درمورد این ایده طراحی شده است و MacTCP اپل میتواند برای انجام دادن این مورد برای پروتوکول اینترنت پیکربندی شود. هرچند این روش تعیین آدرس پروتوکول اینترنت معایبی دارد. 1- یک کامپیوتری که به یک عدد پروتوکول اینترنت دائما تعیین شده نیاز دارد ممکن است خاموش شود و با دستگاهی که بالا می آید عددش را ازدست بدهد. این مسائلی را برای پیداکردن سرویس ها و امنیت به همراه دارد. 2- یک شبکه ممکن است به طور موقتی به دو شبکه غیر ارتباطی تقسیم شود درحالیکه یک جزء شبکه کارکردی ندارد. درطی این زمان دو دستگاه مختلف ایستگاه پردازشگر ممکن است ادعا کردن همان عدد پروتوکول اینترنتی را به پایان برساند. زمانی که شبکه برمیگردد آنها شروع به بدکارکردن میکنند. 3- اگر چنین تعیین دینامیکی محدود به دامنه هایی از آدرس های پروتوکول اینترنت شود ، ازاینرو دامنه ها در هر دستگاه رومیزی پیکر بندی میشوند تا اینکه به طور مرکزی مدیریت شوند. این میتواند منجر به خطاهای مخفی پیکر بندی شود و تغییر دادن دامنه مشکل میباشد. مسئله دیگر در استفاده کردن از چنین دامنه هایی آسان حرکت دادن یک کامپیوتر از یک زیر شبکه به دیگری است. 13- آیا پرتوکول پیکربندی دینامیک میزبان میتواند به لحاظ آماری از آدرس های تعیین شده پشتیبانب به عمل آورد ؟ بله . حد اقل هیچ چیزی در پروتوکول وجود ندارد که مانع این امر شود و یک نفر توقع دارد که آن یک ویژگی از هر سرویس دهنده پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان باشد. این درواقع یک موضوع سرویس دهنده است و ایستگاه پردازشگر باید به هردوروش کار کند. RFC به تخصیص دستی اشاره میکند. 14- پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان و BOOTP چگونه زیرشبکه های دستی را کنترل میکنند ؟ برای موقعیتهایی که بیش از یک شبکه محلی لن وجود دارد که هر کدام با عدد زیرشبکه خودش میباشد دو روش وجود دارد. اولین روش این است که شما میتوانید یک سرور جداگانه راروی هر زیر شبکه برقرار کنید . دوم اینکه یک ویژگی از بعضی از مسیر یابها که پیشرو BOOTP نام دارد برروی زیر شبکه دیگر درخواستهای پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان و BOOTP را به یک سرور انتقال میدهد و پاسخها را به ایستگاه پردازشگر برمیگرداند. بخشی از چنین مسیر یابی ( یا سروری که به عنوان یک مسیر یاب عمل میکند ) که این کاررا انجام میدهد یک عامل پیشرو BOOTP نام دارد. به طور نمونه شما مجبورید که آنرا دررابط با زیر شبکه سرویس گیرنده قعال کنید و مجبورید که آنرا با آدرس پروتوکول اینترنت سرور پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یا BOOTP پیکربندی کنید. در یک مسیر یاب Cisco آدرس به عنوان آدرس کمک کننده UDP شناخته شده است. 15- آیا یک ایستگاه پردازشگر BOOTP میتواند از یک سرور BOOTP راه اندازی شود. ؟ تنها درصورتیکه سرور پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان به طور خاصی نوشته شده است نیز پرس و جوهای BOOTP را انجام دهد. 16- آیا یک ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان میتواند ازیک سرور BOOTP راه اندازی شود؟ تنها درصورتیکه ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان که به طور خاصی نوشته شده است از پاسخ یک سرور BOOTP استفاده کند. آن فرضاً به عنوان یک اجاره بی پایان در آدرس های پروتوکول اینترنت یک پاسخ BOOTP را میدهد. به خصوص ، پشته پروتوکول اینترنت TCP که شامل ویندوز 95 میشود این قابلیت را ندارد. 17- آیا یک سرور پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان فرضاً میتواند از یک ایستگاه پردازشگر BOOTP پشتیبانی کند ؟