چگونه به رییس خود میگویید که اشتباه میکند؟
پاسخ کوتاه این است: بسیار محتاطانه.
با این که انجام چنین کاری ریسک بزرگی به نظر میرسد، نکات مثبت بسیاری نیز به همراه دارد. زمانی که شما بازخوردهای با ارزش به رییس خود ارایه میدهید، او به شما به عنوان راهنمای معتمدی ارزش مینهد.
خواه شما نایب رییسی باشید که با مدیرعامل شرکت مخالفت میکنید و خواه کارمند دون پایهای که با سرپرست خود اختلاف عقیده دارید، کلید مخالفت کردن با رییس این است که بدانید چگونه عقاید خود را مطرح کرده و با وی در میان بگذارید. باید مطالبی را که عنوان میکنید، منطقی و صحیح باشند. اما حتا زمانی که حق با شماست، اگر عقاید خود را با طرز برخورد مناسبی عنوان نکنید، به طور حتم کسی به سخنان شما گوش نخواهد داد.
در این جا به بیان هفت راه برای مطلع ساختن مدیران و سرپرستان از اشتباهات خود میپردازیم:
1) با عصبانیت وارد جلسهی گفتوگو نشوید. به طور کلی، مدتی وقت لازم است تا سرپرستان متوجه شوند که سیاست و نوآوری جدیدی را که در پیش گرفتهاند، به درستی عمل نمیکند. تغییرات بدون مواجه شدن با حوادث غیر منتظره، در شرکتها ایجاد نمیشوند. پیش از آن که هر اقدامی انجام دهید، اطمینان داشته باشید که سیاست جدیدی به نفع شرکت به مدیر و یا سرپرست خود ارایه خواهید داد. چنانچه عصبانی هستید و فکر میکنید که با پرخاش گری و رفتاری نادرست با رییس خود مواجه خواهید شد، پیش از ملاقات با وی، با یکی از دوستان خود دربارهی این موضوع به گفتوگو بپردازید و یا این که صدای خود را بر روی نواری ضبط کنید. سپس نوار را برگردانده و به صدای خود گوش دهید. به طور حتم با این روش متوجه راهها و پیشنهادهای بهتری برای ارایه به رییس خود میشوید که وی را تشویق به بهبود اوضاع خواهد کرد.
2) پیش از آن که وارد جلسهی گفتوگو با رییس خود بشوید، از وی دربارهی موضوع بحث خود کسب اجازه کنید. بعضی اوقات، شاید زمانی را که برای گفتوگو با رییس خود انتخاب میکنید، زمان مناسبی نباشد. ممکن است در آن زمان رییس شما درگیر مشغلهی ذهنی باشد و یا در حال حل مسایل و مشکلات دیگر، بنابراین اگر به شما وقت ملاقات داده نشد، باید دوباره در وقت بهتری تلاش کنید.
3) به عقیدهی خود اطمینان داشته باشید. اگر قصد دارید از شرایط موجود در شرکت و عملکرد رییس خود شکایت کنید، به اعتراضات خاص و مهمتر در پایان جلسهی گفتوگو اشاره کنید. بر روی اطلاعات و نقطه نظراتی تاکید داشته باشید که بر گفتهها و اعتراضات شما صحه گذارد.
4) بر روی نکات مثبت نیز تاکید کنید. شما میتوانید ابتدا به نکتهای مثبت درباره عملکرد رییس خود اشاره کنید و پس از آن به راحتی عقاید خود را درباره مشکلات موجود ابراز کنید. از پرخاشگری به شدت پرهیز کنید و به تأکید بر روی نکات مثبت همچنان ادامه دهید.
5) با دقت به سخنان رییس خود گوش دهید. شما نباید متکلم وحده باشید. سعی کنید رییستان را نیز در گفتوگو درباره مسایلی که برایتان اهمیت دارد درگیر کنید. سعی کنید بیشتر شنونده باشید تا گوینده. با گوش دادن، نه تنها نگرانیهای خود را برای بهبود اوضاع شرکت نشان میدهید، بلکه باعث جلب اطمینان وی نیز خواهید شد.
6) با رییس خود به گونهای رفتار کنید که با یک مشتری رفتار میکنید. مشکل خود را به گونهای مطرح کنید که مشابه زمانی باشد که در حال فروش محصول و یا خدمتی به مشتری هستید. مشتریان خدمات مورد نیاز خود را همانگونه که خود میخواهند میخرند، نه آن طور که شما از آنها میخواهید. به رییس خود بگویید که چرا راهکارهای موجود در شرکت، مورد پسند مشتریان نخواهد بود.
7) زود خسته نشوید و موضع خود را ترک نکنید. نباید انتظار داشته باشید که تنها با یک جلسهی بحث و گفتوگو، رییستان به سرعت تغییر مسیر دهد. مدیران کمی هستند که سیاستها و استراتژیهای خود را تنها با شنیدن یک مشکل و یک مخالف تغییر دهند. تجربه مدیران به مراتب از تجربه شما بیشتر است. به طور حتم، او پیش از انتخاب سیاستهای موجود، دربارهی آنها تفکر و بررسی کرده است. بنابراین نباید انتظار داشته باشید که همان مرتبهی نخست، تغییری در روشها ایجاد کند.
برای تلاشی دوباره باید گام به گام پیش رفته و اهداف ویژه و مهمتر را به آرامی بیان کنید. جمع آوری شواهد و مدارک جدید، به شما کمک بیشتری خواهد کرد. اما اگر پس از چندین بار تلاش، رییستان متقاعد نشد، از موضوع صرف نظر کنید. از وی برای فرصتی که در اختیار شما قرار داده تا عقاید خود را بیان کنید، تشکر کنید و از تظاهر به قهر و ترشرویی بپرهیزید.
بیشتر مدیران به کارمندانی اهمیت و ارزش بیشتری مینهند که در جهت بهبود اوضاع سازمان و یا شرکت تلاش میکنند. اگر شما پس از ابراز عقاید خود دربارهی مشکلات، همچنان به عنوان عضوی از این تیم به کار خود ادامه دهید، دفعهی بعدی که حرفی برای گفتن داشته باشید، با پذیرایی بیشتری از سوی رییس خود مواجه خواهید شد.