تحقیق مقاله بهداشت دام ، جایگاه دام

کلیات :

       تعریف کلی بهداشت : اموری که در ارتباط با سلامت فرد و جامعه  باشد بهداشت گفته می شود :

           تعریف بهداشت دام : اموری که در ارتباط با سلامت دام و جمعیت دامی باشد بهداشت دام گفته میشود با توجه به این که تعداد زیادی از بیماریها دام  قابل انتقال از دام به انسان بوده لذا تعمین بهداشت دام کمکی به بهداشت انسان وجامعه نیز میباشد .

          از یک طرف گسترش روابط بین المللی واز طرف دیگر موضوع تجارت و از همه مهمتر سلامت و بهداشت جامعه انسانی در گرو برنامه هایی است که بتواند در زمانی کوتاه منبع دامی کشور را از لوث وجود بیماریهایی که این جمعیت را تهدید مینماید پاک کند این امر هم میسر نیست مگر آن که بهداشت دام و جایگاه دام تعمین شده و در راه مراقبت بیماریهای دامی و کنترل و مبازه با بیماریهای تصمیم گیریهای دقیق ، منظم و با برنامه ای صحیح انجام داد .

    اهمیت بهداشت دام و جایگاه :

1 – تامین سلامت دام

2- تامین مواد غذایی و پروتئین حیوانی برای مصرف انسان ( افزایش تولید )

3- کمک به تامین سلامت جامعه ،کنترل و پیشگیری بیماریهای قابل انتقال از حیوان به انسان ( وجود بیش از 400 نوع بیماری قابل انتقال از حیوان به انسات که سلامت انسان و جامعه را مورد تهدید قرار میدهد )

4- با ایجاد محیط سالم برای دام محیط زندگی انسانها نیز که در ارتباط با دام هستند سالم میگردد

5- ایجاد زمینه برای تجارت خارجی

6- کمک به افزایش در آمد دامداریها

        بهداشت جایگاه دام

      -----------

دامداری ها به سه فرم تقسیم میشوند : فرم های سنتی ، فرمهای نیمه صنعتی ، فرمهای صنعتی

        در فرمهای صنعتی :

        جایگاه دام  : اصطلاحا به کلیه ساختمانهایی مثل بهاربند ، شیردوشی ، بیمارستان ، زایشگاه و سایر سالنها و ساختمانهای یک دامپروری گفته می شود

          محوطه دامداری : به فضا و سطوحی گفته می شود که جایگاه دام را احاطه کرده اند و شامل خیابانها ، پیاده روها ، مبادی ورود و خروج دام و کامیون و خودروها و ... است این محوطه دامداری به چاه آب ، مخزن آب دامداری و فاضلاب و سیستم های مربوطه نیز شامل می شود .

         همانگونه که بهداشت ساختمانهای دامداری مورد اهمیت است بهداشت محوطه دامداری نیز از اهمیت برخوردار است خصوصا در ورودی دامداری که باید حوضچه ضد عفونی داشته و حتما باید همیشه از ماده ضد عفونی مناسب و موثر پر بوده و هر از چند گاهی کنترل گردد  ، خصوصا بعد از بارندگیها نیاز به افزودن ضدغفونی دارد .

        در دامدارباید از بشکه های و یا  ظروف  مخصوص  زباله استفاده گردد و در آنها  محکم  بسته شوند .

        به هیچ وجه وسایل مورد استفاد شده مثل دستکش یک بار مصرف ظروف پلاستیکی سرمها ، شیشه های خالی واکسنها و یا سایر داروها  ، کیسه های نایلونی ویا باند و پنبه های آلوده در محوطه دامداری انداخته نشوند .

        در بهداشت محوطه دامداری و جایگاه دام باید توجه خاص به جوندگان و موشها گردد .

        از ورود و خروج حیواناتی مانند گربه و سگ به داخل دامداری جلوگیری گردد و در ضمن امکان ورود حیواناتی مثل شغال و روباه ، گرگ  به دامداری نداشته باشد .

       بهداشت زایشگاه :

1-  کف زایشگاه باید بتون ریزی بوده و شیب ملایمی به طرف فاضلاب داشته باشد

2-  دیوارها از کاشی یا سنگ سفید و قابل ضد عفونی و شعله افکنی باشد

3-  حرارت و تهویه در داخل زایشگا قابل تنظیم باشد

4-  حرارت اطاق زایشگاه باید در هنگام تولد گوساله حداقل 20 درجه و حداکثر 30 درجه سانتی گراد باشد پیش از زایمان مقداری کاه و کلش خشک با ضجامت کافی در کف زایشگاه ریخته شود

5-  از کوران و جریان شدید هوا به داخل زایشگاه به خصوص در فصل زمستان جلوگیری شود

6-  در داخل زایشگاه وسایل وابزار اولیه نظافت و ضدعفونی مثل ساولون و ترکیبات یددار ، دستکش مامایی ، طناب مخصوص کشیدن گوساله و وسایل جراحی و.... در محل مخصوص وجود داشته باشد

7-  بعد از زایمان کاه و کلش که زیر گاو پهن شده بود همراه با جفت و مایعات جنین و خونابه دور شوند .

8-  بعد از زایمان بعد از تمیز کردن زایشگاه کاملا کف و دیوارها ضدعفونی شده و از شعله افکن استفاده شود وسایل و تجهیزات مورد استفاده نیز ضدعفونی شده و برای زایمان آماده شوند

          بهداشت مرکز پرورش گوساله :

1-  حداقل با زایشگاه باید 10 متر فاصله ذاشته باشد

2-  از رفت وآمد افراد غیر مسئول خوداری شود

3-  گوساله ها پس از چند ساعت که از تولد گذشت و توسط مادر لیسیده شد و خشک گردید و نیز پس از خوردن اولین آغوز ( ماک ) حتما به سالن پرورش گوساله منتقل شوند

4-  رعایت موارد بهداشتی و ضدعفونی بسیار مهم است

به طور معمول گوسال ها از دو ماهگی به تدریج از شیر گرفته و به بهار بند مخصوص گوساله های 3 تا 6 ماهه و بعد به بهار بند گوساله های 6 تا 12 ماهه منتقل می شوند .

محل پرورش  گاوهای بالغ

1-  بهار بند تلیسه های 12 تا 18 ماهه غیر آبستن

2-  بهار بند تلیسه های آبستن

3-  بهار بند گاوهای شیرده که بنا به ضرورت به بهاربند گاوهای کم شیر و پر شیر میتون تقسیم کرد

4-  جایگاه بسته

5-  جایگاه باز

        شیردوشی و بهداشت آن :

الف : بهداشت فردی کارکنان شیردوشی

1-  کنترل بهداشتی و سلامتی کارگران و داشتن گواهی لازمه از مراکز مربوطه

2-  داشتن لباس کار و چکمه و دقت در تمیزی و ضدعفونی آنها

3-  شستن و ضد عفونی دستها قبل از شیردوشی

4- قبل از شیردوشی باید از حوضچه ضدعفونی عبور کرده و چکمه هایش را ضد عفونی نماید