امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را برای شما به عنوان آیینی برگزیدم. سوره مائده، آیه 3
من غدیرم!برکه آرمیده در دل بیابان.اما جاری تا وجود تاریخ، از این کران تا آن کران و تا همه بیکران ها.
چشمه جوشان عشق و ایمانم.پیام اور آزادی انسانم.غدیرم!طراوت دل انگیز نعمت ولایت و موهبت هدایت، چشمه زلال ولایت.
سفینه نجات، روشن ترین چراغ، و تکیه گاهی که شیعه را در عصر محکومیت و مظلومیت دیرپای خویش، پناه بود و میوه ای شیرین در بوستان رسالت بود.
در میان هزاره های پر رنج تاریخ بشر چاک راه هایی هستند که بر پیکر دردمند سرنوشت انسان روحی تازه می دمند و گذار ناگزیر فرزند آدم را صاحب شناسنامه ای مدون می سازند.
تاثیر این لحظات کلیدی بر زندگی انسان، آن چنان عمیق و سرنوشت ساز بوده است که وجود حامی و نگاهبانی جانبدار را برتارک خلقت، بی تردید می سازد.
تاریخ خلقت تا به امروز سرشار است از دو راهه هایی پر رمز و راز که هر از گاهی کاروان سالاری امین راهی از دو راهه را با انتخابی درست، چراغ راه گشته است.
واین بار بر سر دو راهه ی دیگری از تاریخ دست اقتدار از آستین خودی آسمانی به درآمد و منتخبی خود، انتخابی آسمانی کرد.این رویداد نه به خود بوده و نه بی خود، آن چه باید می شد همان بود که می خواست بشود.
ماموریت همان بود که رضایت خاطر مامور در آن بود.و این سان، آن چنان برقی جهید که شعاعش مرزهای تاریخ را در نوردید و به رغم اتفاقی که اربابان جهالت بر آن پای فشردند، تاریخ کرده ی خویش را در عمل به گونه ای دیگر آرزو کرد.در غدیر حضرت محمد(ص) علی (ع) را برگزید.کدامین این دو عنصر می توانست جای خویش را به دیگری بسپارد؟انتخاب شونده به انتخاب کننده فخر می فروخت وی ا رشک می برد؟کدامین آن ها دیگری را برگزید؟برای برگزیده شدن حضرت علی(ع) تنها رسول خدا (ص) کفایت می کرد و برای انتخاب شدن، تنها علی (ع) کافی بود. آن چه در پیشینه ی مدنی، مذهبی، انسانی و الهی ما رخ داد، بر پیشانی تاریخ ثبت شد و آن چه در دل تفکر آدمی نقش باید بندد، این درس بزرگ تاریخی-آسمانی است که:برای برگردن حضرت علی(ع)، باید از جنس رسول خدا حضرت محمد (ص) باشی!
رسول خدا(ص) در غدیر خم رسالت خود را با اعلام جانشینی و امامت امیرالمومنین (ع) به انجام رساند.خدای متعال آیه ی کمال بخشیدن به دین و تمامیت دادن به نعمت را فرو فرستاده، و رسول گرامی اسلام رد باره ی این روز فرمود: و آن روز غدیر، روزی است که خداوند دین را در آن کمال بخشید و نعمت را بر امت من تمام گرداند و دین اسلام را برای آنان برگزید و آخرین واجب را که فرمانم حق تعالی بر مسلمانان و کمال یافته شدن دین اسلام بود با اعلان ولایت و امامت حضرت علی(ع) امیرالمومنین اعلام شد.
از امام باقر(ع) روایت شده است که فرمود:آخرین حکم واجبی را که خداوند فرو فرستاد ولایت بود آن جا که فرمود:امروز دین شما را برایتان و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم، و اسلام را بر شما به عنوان آیینی برگزیدم و پس از این فرضیه تا زمانی که رسولش را نزد خویش فرا خواند، دیگر چیزی را فرایض فرو نفرستاد.
و زمانی که حضرت محمد مصطفی(ع) به فرمان خدا، امیرالمومنین را به جانشینی خویش منصوب نمود، مردم به معنای این آیه پی بردند که می فرماید:
یا ایّها الذّین ءَامنو اَطیعُوالله و اطیعُوالَرسوُل و اُولِی الامرِ مِنکُم ... «سوره نساء آیه 59».
ای کسانی که ایمان آورده اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را نیز اطاعت کنید.دیگر همگان می دانستند که در نبود پیامبر اکرم (ص) می بایست از امیرالمومنین(ع) به عنوان جانشین پیامبر (ص) پیروی کنند و این آخرین حکم و فریضه است که خداوند بر پیامبرش فرو فرستاده است.
نکته قابل توجه آیه ی اکمال دین این است که خداوند متعال اتمام نعمت بر خلق را با موضوع ولایت از پیوندی تنگاتنگ برخوردار فرموده و به دیگر بیان، همان طور که کمال یافتگی دین در گرو ولایت محمد(ص) و خاندان پاک اوست چنین ولایتی مسلمانان را از تمامیت نعمت ها برخوردار می کند.
رابطه ی مستقیم و تنگاتنگ ولایت امیرالمومنین(ع) و برخورداری ازنعمت های مشروع مادی را روشن می کند چرا که ولایت محوریِ علوی، از ارکان اساسی و مهم رسیدن به جامعه ی مبتنی بر آزادی، عدالت و ارزش ها و فضایل اخلاقی و انسانی می باشد.
از همین رو می بایست به آخرین رسالت پیامبر اکرم (ص) در روز غدیر خم تن دهیم و در عمل ولایت امیرالمومنین علی (ع) را بپذیریم.به دیگر سخن، پذیرفتن ولایت امیرالمومنین(ع) با تمام لوازم آن، که خداوند در غدیر خم آن را بر مسلمانان واجب گرداند، اثر تکوینی داشته، مردم را از خیرات و برکات بی شمار آسمان و زمین بهره مند می کند.خدای متعال درباره ی تاثیرپذیری از فرمان حضرتش می فرماید:
و اگر آنان به تورات و انجیل و آن چه از جانب پروردگارشان به سوی شان نازل شده است، عمل می کردند، قطعا از بالای سرشان برکات آسمانی و از زیر پاهای شان برکات زمینی برخوردار می شوند.
غدیر پیمانه و ظرفی است که تمام فداکاری های رسول گرامی اسلام (ص) در آن گرد آمده، گنجینه ی تمام احکام و آدابی است که خدای متعال بر پیامبر خویش فرو فرستاده است.این حقیقت و بُعد پیوند ناگسستنی و خاتمیت با غدیر، در این آیه از قرآن تبلور یافته که می فرماید:
یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و اِن لم تفعل فما بلغت رسالته، ...
ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنی پیامش را نرسانده ای.
توصیف دیگر غدیر این است که بوستان تمام فضایل، اخلاق، والایی ها، و خوبی هاست.بلکه غدیر عین والایی هاست و تحولات مدنی و فرهنگی و معنوی، وام دار غدیر هستند چرا که مهم ترین عامل ماندگاری کیان دین و ملت اسلام است و منکر غدیر با این ویژگی ها، در حقیقت منکر تمام ارزش های والای اسلامی و ولایت فقیه است.غدیر، مدرسه و فرهنگ امیرالمومنین(ع) است که می تواند تمام بشریت را قرین سعادت و شادکامی گرداند.
حق نیز همین است که روی برتافتن از مدرسه و فرهنگ پیامبر و اهل بیتش(ع)، دلیل روشن و خدشه ناپذیر تیره و سیه بختی است و دانش، هر مرتبه و جایگاهی داشته باشد، اگر از خاستگاهی جز خاندان رسالت به دست آید ارج و ارزش نخواهد داشت، زیرا چنین دانشی از ارزش های اخلاقی و معنوی تهی و از روح شریعت به دور است.همچنین هر مسیری که به غذیر نرسد، علیه دین است و هرچه بر ضد و مخالفت دین باشد، مخالفت خداو رسول و خاندان پاک اوست، چرا که تمام ارزش ها و والایی های اخلاقی در غدیر نهفته است و از آن جوشش می گیرد.برپاداشتن احکام خدا، در تبلور منش و روش امیرالمومنین(ع) در غدیر است.
برای احیاءِ فرهنگ ولایت فقیه، باید غدیر را شناخت چرا که در مکتب غدیر، عدل وانصاف، تقسیم عادلانه، مهرورزی و انسانیت و روح ایثار، پرهیز از ثروت اندوزی و ساده زیستی، همدردی با مردم وجود دارد.پیامدهای نفی غدیر، نفی ولایت فقیه است.
کنار نهادن امیرالمومنین(ع) از منصب خلافت و نادیده گرفتن فرمان خداوند متعال در روز غدیر که از سوی پیامبر اکرم (ص) ابلاغ شد و وقتی که پس از رحلت پیامبر اعظم (ص)، حضرت علی (ع) به مدت 25 سال خانه نشین کردند عملا غدیر را نفی نمودند و تمام این جنگ ها – نابرابری ها و ستمگری ها و کشتارها، پیامد نفی غدیر و دور کردن امیرالمومنین از خلافت بود.بی تردید اگر آن سان که خدا، و پیامبر گرامی اسلام خواسته بودند ، امت اسلامی در خط اهداف غدیر قرار می گرفت، از سوی کسانی که اهداف غدیر به کام شان خوش نمی آمد و جنگی بر امیرالمومنین (ع) تحمیل نمی شد ....
و رد نتیجه نفی غدیر، در طول تاریخ هزار و چهار صد ساله جهان شاهد جنگ، ویرانی، ستمگری و فساد و هتک حرمت های فراوانی بوده و کار به جایی رسید که امروزه می بینیم تقریبا در سراسر گیتی ، عرضه ی جنگ، استبداد، کشتار، خشونت و به بردگی کشیدن مردم شده است.حال مسئولیت ما در برابر غدیر چیست؟
مسئولیت روشنگری و آگاهی بخشی است و میثاق با غدیر – میثاق با ولایت فقیه است.
و غدیر یعنی جوشش مستمر، سرزندگی و نشاط اسلام و شاداب نگاه داشتن آ ن برای تحقق رفاه، توسعه بخشیدن به گستره ی آن، پیشرفت، ترقی و آباد کردن جوامع انسانی است.
و از این رو بر ما واجب است این حقیقت را به همگان بباورانیم که غدیر میثاق «أولوالامر» با خداوند است.
بیائید با پاکان پیمان فرمانبرداری وو ولایت ببندیم و با صاحب غدیر، امیرالمومنین(ع) تجدید بیعت کنیم.
و فرمان الهی را رسول خدا (ص) فرمود:هر کس با علی (ع) دشمنی ورزد و ولایت او را نپذیرد، لعنت و خشم من بر او باد، پس هر کس باید بنگرد که برای فردای خود از پیش چه فرستاده است و از خدا بترسید و مبادا گاهی پس از استواری اش بلغزد.در حقیقت خدا به آنچه می کنید آگاه است.ای مردم، آنچه می گویم به فرمان پروردگارم می گویم و این دستور حق است، آگاه باشید، هرکس که من مولای اویم، پس این علی مولای اوست بار خداوندا دوستداران او را دوست و دشمنان او را دشمن بدار.
و در اخر باید گفت مهم ترین فریضه ی واجب که در تعیین حضرت علی (ع) به عنوان جانشین رسول خدا (ص) تبلور یافت. جان سخن این که «غدیر خم» تنها یک حادثه یا رخدادی مقطعی نبود، بلکه فرهنگی است غنی و در هم پیوسته و پایا، که از سال دهم هجری تا به امروز امتداد یافته و تا عصر شکوهمند ظهور حضرت قائم آل محمد(عج) نیز ماندگار خواهد ماند.عید غدیر، عید ولایت و آیینه ای شفاف و پاک از تیرگی ها و ولایت فقیه است.
به امید اینکه به فرمان خدا و پیامبر خدا، و ولایت فقیه باشیم.