سلام خدا بر تو ای حسین سالار شهیدان و بر روان فرزند برومند و برادران فداکار و کودک شیرخوارت و درود بی پایان بر ارواح آن پاکانی که با یک جهان شهامت جان خویش را در کف اخلاص نهاده در رکاب مقدست خود را قربان دین و شریعت نمودند و با دادن سرهای پرشور و هیجان خود از حریم قرآن و عترت دفاع کردند، و با ریختن خون خویش درخت فرخنده اسلام را آبیاری و تربت خجسته کربلا را رنگین ساخته و با صورتی آغشته به خون لبخند زنان پیک مرگ را استقبال نمودند و مزار خود را قبله‌گاه ارباب معرفت.
1
« شخصیت جهانی حسین (ع) »
شخصیت و عظمت حسین (ع) همه جا را فرا گرفته است، تمام انسانهای بیدار از فداکاری و گذشت و حوانمردی حسین در راه احیاء دین، حق و عدالت و ریشه کن کردن باطل و ظلم و نا امنی سخن می‌گویند، هر کسی با زبانی از این مرد بزرگ و پیروز در هر عصری به بزرگی یاد میکند. خاطره بسیار جانگداز و بسیار آموزنده عاشورا، بزرگترین فداکاری‌ها را به بشر می‌آموزد این است که طرفداران باطل و آنانکه چون زالو به جان اجتماع افتاده و خون مردم بی‌پناه را می خورند از نام حسین (ع) و غوغای عاشورا حسین (ع) هراسناکند. قیام او منبع الهام بخش، برای به ثمر رساندن حق و عدالت بود، او در شدیدترین مخاطرات تا توان داشت ضد ظلم فریاد زد و انسانها را به این مبارزه پرشور ودامنه دار، علیه ستم و جنایت دعوت نمود. آن چنان همت او بلند بود که اعلاء کلمه حق و انقراض باطل از همه چیز خود گذشت. او برای نجات جان اسلام از طوفانهای بنی امیه و طرفداران خوش رقص آنان، با این بیان قاطع به جهانیان ثابت کرد که هرگز زیر بار ذلت و خواری نخواهد رفت.
2
« هدف از قیام حسین (ع) »
رسول خدا (ص)فرمود: ان الحسین مصباح الهدی وسفینه النجاه : حسین چراغ روشنی بخش هدایت و کشتی نجات انسانهاست.
این عبادت، در حقیقت روشنگر هدف قیام امام است، نهضت او چون چراغی تابان، راه راست را از راههای باطل روشن ساخت و مردم را از تردیدها و بی‌راهه رفتن‌ها دور نمود.
شاهی که سفینه النجاتش خوانند مصباح هدای کانیاتش خوانند
آلوده بخاک ماتم او است هنوز آن آب که چشمه فراتش خوانند
او قیام کرد تا انسانها را در میان تلاطم امواج خطرناک گناه، بی عدالتی، ستم و نا امنی و بازیچه قرار دادن دین نجات بخشید و با کشتی آزادی بخش قیام خود بشر را از غرق شدن در لجن‌زار بدبختی حفظ کرد. قیام مردانه حسین (ع) که دانشمندان بیگانه را به مدیحه سرایی از حسین (ع) وا داشتند از روی اساس و هدفی بود، هدف او ایجاد حکومت دادگری و ریشه کن شدن ظلم و جور بود. او فریاد می زد: « آری هرگز دست یزید و نماینده سفاک او « ابن زیاد » را برای بیعت به گرمی نمی فشارم و اگر هم کشته شوم هرگز به چنین ذلتی تن در نمی دهم.»
3
« چرا حسین (ع) زن و بچه را به کربلا آورده بود »
امام حسین (ع) دید که نهضتی بدون نتیجه برای جامعه انسانی و ترویج حق فایده ندارد. به این معنی که اگر امام حسین با 72 تن از یارانش با 12 هزار لشگر یزید بجنگند، آنان را به قتل می رسانند ولی برای اینکه همه مردم به این فاجعه و هدف آن آگاه شوند، مروجینی لازم است، زنها و بچه‌ها واهل بیت بازمانده از حسین ویاران او در حقیقت، مکمل قیام حسین (ع) بودند.
دانشمند اسلامی سید بن طاووس می نویسد: یکی از علل اینکه امام حسین (ع) اهل بیت خود را همراه خویش آورده بود شاید این باشد که اگر آ“ حضرت آنها را در حجاز جای می گذاشت یزید لشگر می‌فرستاد و آنان را به اسارت می برد ودر آزار و اذیت آنان می‌کوشید تا اندازه‌ای که حسین (ع) از شهادت منصرف شود و با یزید بیعت کند.
لدلم یستقم دین محمد (ص) الا تقبلی فیا یسوف خذینی: اگر دین جدم جز با کشتن من استوار نمی شود پس ای شمشیرها مرا قطعه قطعه کنید. {حسین (ع)
4
« وصیت حسین (ع) »
من روی هوی و هوس بیرون نیامدم. من برای فساد نیامدم برای ستمگری و سرکشی و طغیان قیام نکردم و قصد فساد انگیزی در زمین را ندارم . من برای اصلاح آمدم. می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کرده باشم. می خواهم سیره جدم (ص) و پدرم علی (ع) را دنبال کنم . قصد من از جنگ صلح و اصلاح است و ……
« منابع و مآخذ»
حسین (ع) چهره پیروز نویسنده: سلیمانی رامسری
شیرزن کربلا نویسنده: سید جعفر شهیدی
چرا حسین قیام کرد؟ نویسنده: محمد تقی شریعتی
قیام حسین علیه السلام نویسنده: سید جعفر شهیدی
قیام حسین نویسنده: شهید آیت الله دستغیب