مقدمه
ویژگی های عکاسی و شناخت ماهیت آن به عنوان رسانه ای که جایگاههای متعددی در زمینه های مختلف یافته ،جز از این طریق مطالعه ا ین ویژگیها میسر نمی شود.
در حقیقت،عکاسی سه ویژگی علمی،صنعتی وهنری داردوباید پذ یرفت که عکاسی نه تنها علم یا صنعت وهنر،بلکه از هریک نشانه ای بسزا دارد،زیرا درآغاز، عکاسیمانند یک پدیده علمی تولدیافت وقوانین علمی در پیشرفت آن موثرافتاد ندو سپس مانند یک صنعت رونق گرفت وآنگاه جنبه هنری یافت.به طوری که امروزه ازآن در سه مرحله مذکور تواما یا جداگانه بهره برداری می کنند.
در صنعت عکاسی می کوشند تا دستگاههای مجهزتروموادبهتر بسازندتااحتیاجات روزافزون بشررامرتفع سازدوکوشش صنعتگران برای بهتر کردن آن ادامه دارد. از جنبه هنری نیز،روزانه هزاران عکس از صحنه های مختلف تهیه می شود اما کم نیستند عکسهایی که باتوجه به جنبه های زیبا شناسانه تهیه شده اند وآنها را به خاطر خنبه هنریشان مورد توجه قرار می دهند.
مشاهده وثبت دقیق بسیاری از پدیده های علمی ومطالعه لحظات بسیار زود گذر،در تحقیقات وآزمایشهای علمی میسر نشد مگربه کمک عکس.دقت عمل عکاسی وباز سازی واقعیت،تکیه گاه مستحکمی است که محققان می توانند به آن تکیه کنندوتحقیقات خود را سامان دهند.
استفاده ازاشعه ایکس برای تصویر برداری از درون اجسام وزوایای غیر قابل رویت،کاربرد بسیار موثری در علوم پزشکی و صنعت دارد.عکاسی مادون قرمزوماورای بنفش در مطالعات علمی،تحقیقی،پزشکی،نظامی وپلیسی،امروزه بسیار مهم است.
پیدایش عکاسی در جهان
اواخرقرن هجده واوایل قرن نوزدهم،پدیده های متعدد علمی به جهانیان معرفی شد.کشتی بخار،گازروشنایی،تلگراف،راه آهن وعکاسی از جمله این پدیده ها است. عکاسی دراروپا متولد شد ودر امریکا به تکامل رسید .ژوزف نیسفورنی ئیس افسر بازنشسته ارتش فرانسه،پس از مدتها تلاش وتحقیق سرانجام توانست در سال1822اولین عکس دنیا را به ثبت برساند.
نی ئیس این عکس را در املاک شخصی خودواقع در دهکده ای به نام سن لودووا رن2در چند کیلومتری سورسن تهیه کرد. سال 1822درواقع سال اختراع عکاسی است.
اتاقک تاریک اززمانهای بسیار دور شناخته شده بود.در قرن یازدهم،حسن ابن هیثم(دانشمند مسلمان اهل بصره)از اتاقک برای دیدن ستاره هاومطالعه خسوف و کسوف استفاده می کرد.
اتاقک تاریک،عبارت بود از جعبه یا اتاقکی که فقط بر روی یکی از سطوح آن روزنه ای ریز، تعبیه می شد. نور از روزنه عبور کرده، تصویری نسبتا وا ضح اما وارونه بر روی سطح مقابل تشکیل می داد.
در سال1550ژرم کاردان،ریاضیدان ایتالیایی،روزنه اتاقک را به یک عدسی محدب مجهز کرد و بدین ترتیب، تصویری واضح تر به دست آمد.در قرن هفدهم،آینه45درجه،بدان افزوده شد.آینه،نورمنعکس شده از موضوع را بر روی صفحه ای در داخل اتاقک می تاباند.
بعدها نوع دیگری از این اتاقکها بهئ صورت تا شوساخته شد که آن را برروی میزیا محلی تخت قرار می دادندوعدسی آن را رو به موضوع می گرفتند. نور،پس از عبور از عدسی به آینه برخورد می کرد،آینه 45درجه تصویر را به صفحه شیشه ای مات،که در سطح بالای جعبه قرار داشت،می رساند.
تا این زمان چیزی به نام عکاسی وجود نداشت،تا اینکه در یکی از روزهای سال1727در آزمایشگاه شولتر1شیمیدان آلمانی برروی کاغذی آغشته به نیترات نقره Ag(No3) وآهکCaCo3 ،برگ درختی می افتد. پس از مدتی شولتز،برای برداشتن کاغذ به محل مراجعه کرد،مشاهده کرد که کاغذ مثل همیشه سیاه شده است.اما به محض آنکه برگ را از روی آن برداشت با کمال تعجب دید محلی که برگ بر روی آن قرار گرفته بود هنوز سیاه نشده بود،او متوجه می شود که برگ درخت مانع رسیدن نوربه آن قسمت شده ،د رنتیجه باعث تیره نشدن آنجا شده ایت. هر چند که عمر این پدیده بسیار کوتاه بوده وتصویر برگ در اثر تابش نور از بین رفت،امااین واقعه بسیار ساده ، باعث آغاز فعالیت های وسیع برای شناسایی مواد حساس به نور شد.