تصمیم گیری یک مهارت است. فکر کردن به آنچه باید انجام داد. یک مهارت است. یادگیری انتخاب خوب یک مهارت است. برخی کودکان به‌طور شمی این مهارت‌ها را فرا می‌گیرند، اما بیشتر کودکان نیاز به کمک دارند. خانواده بر این فرآیند تأثیر می‌گذارد.
کودکان کوچکتر تجربه تصمیم‌گیری را از خانواده‌شان کسب می‌کنند. این فرآیند با شروع تولد آغاز می‌گردد. یادگیری چگونگی آرام شدن، استفاده از پستانک، انگشت دست و پا پتو راهی است که نوزاد ترجیحات خود را نشان داده و اولین تصمیمات خود را نشان می‌دهد. کودکان کوچک دوست داشتن و دوست نداشتن‌های خود را از زمان تولد نشان می‌دهند.
اولین وظیفه پدر یا مادر زیر نظر گرفتن کودک از نزدیک است که این به معنای تحت نظر بودن او از زمان تولدش می‌باشد. در هنگام تولد، کودکان قادر هستند که انواع ”بوها“ رد انتخاب کنند (ترجیح خود را نشان دهند) و یا پوشش روی پوستشان را نیز انتخاب می‌کنند (احساس نرمی و زبری) شما به‌عنوان پدر یا مادر توانائی شناخت فرزندتان را بهتر از هر کس دیگر در جهان دارید.
مراحل گرفتن تصمیمات آگاهانه و برنامه ریزی در خانواده رخ می‌دهد. در ابتدا، این گزینش‌ها در مورد چگونگی نگهداری کودک، کجا قرار دادن او، نوع غذا، اسباب‌بازی‌ها، کتاب و پزشک کودک می‌باشند.
پدر و مادر، مسئول تصمیم‌گیری‌ها با توجه به سلامتی کودک، امنیت و فراهم بودن شرایط آسوده‌خاطر بودن او در زمان کودکی می‌باشند. آنها همچنین مسئول دادن فرصت‌هائی به کودک هستند تا مناسب با سنش در زندگی روزانه تصمیماتی بگیرد. تحقیقات بر ارزش تأثیر خانواده حتی در سال‌های نوجوانی صفحه می‌گذارند. تصمیمات آنها نشان می‌دهد که هنوز والدین بسیار مهم می‌باشند. تصمیم‌گیری‌های موفقیت‌آمیز زمانی آغاز می‌شود که کودک بسیار کوچک است.
به کودکتان کمک کنید تا راه‌حل‌های ممکن برای مشکلات بیابد. او را کمک کنید که در پی سؤال کردن و جمع‌آوری اطلاعات باشد. اجازه بدهید اشتباهاتی رخ دهد و تصمیمات اشتباهی گرفته شود ولی در آنجا حضور داشته باشید تا به کودکتان در فهم نتایج تصمیمش کمک کرده و او را حمایت کنید. اگر نسبت به اشتباهات واکنش شدیدی نشان دهید ممکن است فرزندتان از شکست (و یا ناراحت شدن شما) خیلی بترسد. به‌طوری که در آینده مایل به تصمیم‌گیری و یا یافتن راه‌حل برای مشکلات نباشد. ممکن است فرزندتان نیاز به کمک در دستیابی به اطلاعات برای تصمیم‌گیری داشته باشد. بگذارید او به راه‌حل‌های ممکن و تصمیم‌گیری در هر مورد بیندیشد. به نقاط ضعف و قدرت هر انتخاب فکر کنید. به نتایج هر انتخاب فکر کنید. سپس از هوش و احساسات خود برای تصمیم‌گیری استفاده نمائید.
انجام همزمان این کارها، به کودکتان کمک می‌کند که این روش و فرآیند موجود در خانواده را حتی وقتی در کنار شما نیست به‌کار بندد بدانید که تأثیر تربیت صحیح شما در همه عمر او جاری می‌باشد.
اهداف مهارتهای زندگی
بخشی از اهداف مهارتهای زندگی عبارت است از:
تقویت اعتماد به نفس
تقویت روحیه ی مشارکت وهمکاری
رشد و تقویت عواطف انسانی
ایجاد روحیه ی مقاومت در برابر تبلیغات مسموم
کمک به شناسایی وبیان احساسا ت
تامین سلامتمهارتهای ارتباطی
ساختن یک شهروند متعادل ومقبول اجتماع
تقویت روحیه ی همزیستی مسالمت آمیز
ارتقاء سازگاری فرد باخودش با دیگران و محیط زندگیش
فواید و کاربردهای مهارت زندگی برای ما:
1 – نحوه کنار آمدن با انتظارات متفاوت خود، خانواده ، همسر ، فرزندان، دوستان ، همکاران، فامیل و جامعه
2 – روابط لذت بخش و رشد دهنده با امکانات ، تکنولوژی و محیط زندگی
3 – دفع فشارهای روانی از طرف محیط های متفاوت
4 – سازگاری با مسائل اقتصادی و نیازهای معیشتی
5 – مدیریت خانواده و تربیت فرزندان
6 – تقویت اعتماد به نفس
7 – رشد و تقویت عواطف و احساسات انسانی
8 – شناخت و کنترل هیجانات و احساسات خود و دیگران
9 – تقویت مهارت های ارتباطی
10 – تامین سلامت جسمی و بهداشت روانی
11 – رفع درگیری ها و تنش های درونی
12 – تامین آرامش و لذت زندگی
13 – رشد شخصی، خودشکوفایی، بالندگی ، خوشبختی و شادابی