کمتر کسی را سراغ داریم که با نام ماشین بنز آشنا نباشد و رویای داشتن آن را در سر نپروراند.
بنز اولین خودرویی است که با سوخت بنزینی به حرکت درآمد. خالقش پسری بودخلاق و بااستعداد که در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد. پدرش تعمیرکار ومکانیک موتورهای اتومبیل بود و پسرش عاشق تحصیل و علم. کارل بنز علی‌رغماین که پدرش بسختی معاش زندگی‌اش را تامین می‌کرد، توانست به همت والدینشبه تحصیل ادامه دهد و قدم در دانشگاه بگذارد.
او توانست در دانشگاه در رشته پلی‌تکنیک فارغ‌التحصیل شود؛ البته در کنار درس به پدرش در تعمیر اتومبیل نیز کمک می‌کرد.
کارل اهل یکی از شهرهای آلمان به نام کارلسروهه بود. پس از پایانتحصیلاتش، اولین تجربه کاری‌اش طراحی ساخت یک کارخانه در شهر مانهایم بود،ولی دیری نپایید که کارش را از دست داد و وارد شرکتی ساختمانی در وین شد.
او سپس در سال ۱۸۷۱ تصمیم گرفت در شرکتی که متعلق به خودش است، کار کند. به همین خاطر با یک مکانیک به نام آگوست ریتر، اولین شرکت خود را درمانهایم آلمان تاسیس کرد، ولی نتوانست به همکاری با شریکش ادامه دهد. اوتصمیم گرفت با کمک نامزدش، برتا ریگر، موانع موجود بر سر راه خود رابردارد. برتا جهیزیه‌اش را فروخت و به او در خرید سهام ریتر کمک کرد. آنهایک سال بعد با هم ازدواج کردند و صاحب ۵ فرزند به نام‌های ایگن، ریچارد،کلارا، تایلد و آلن شدند.
کارل بنز اگرچه در ابتدا در تجارت موفقیتی به دست نیاورد و شانس به او رویخوشی نشان نداد؛ اما با تلاش بی‌وقفه توانست چند امتیاز مهم برای تولید وتکمیل موتورهای دوزمانه دریافت کند. او تا زمانی که به استانداردهایموردنظرش نمی‌رسید، دست از کار نمی‌کشید.
وی با کمک مخترعان و همکاران جدیدش و با پشتیبانی مالی یک بانک درمانهایم، یک شرکت سهامی را تاسیس کرد. ۵۰ درصد سهام این شرکت در اختیارکارل بود، ولی به عنوان یک عضو هیات‌مدیره و سهامدار از حق اظهارنظر کمترینسبت به دیگران برخوردار بود؛ چراکه همکاران و دیگر سهامداران شرکت درصددبودند به نوعی نفوذ خود را در شرکت افزایش دهند و این رفتارها و در نهایتبرخوردها سبب شد که کارل بنز پس از یک سال شرکت را ترک کند.
در همان سال بنز یک پشتیبان مالی دیگر به نام فردریک ویلهم ایلینگر درماکس رز پیدا کرد. فردریک یک فروشگاه دوچرخه‌فروشی داشت و بنز متوجه علاقهزیاد او به وسایل موتوری شد و در همان زمان بود که بنز با کمک فردریک و یکشرکت دیگر، شرکت خود را به نام بنز راه‌اندازی کرد. آنها توانستند نیروی کار شرکت خود را به ۲۵نفر افزایش دهند. آنها تا جاییپیشرفت کردند که دیگر قادر بودند امتیاز تولید موتورهای بنزی خود را بهدیگران واگذار کنند. بعد از این بود که بنز تصمیم گرفت تمام وقتش را صرفتوسعه موتورهای اتومبیل کند. سرانجام او موتورهای چهارزمانه بنزینی خود راروی کالسکه‌ای نصب کرد و در سال ۱۸۸۶ بود که توانست از اولین خودرویبنزینی خود بهره‌برداری کند و آن را به نمایش عمومی بگذارد.
تا سال ۱۸۸۷ او ۳ مدل از این نوع خودروها را طراحی کرد. بنز، مدل اول رادر سال ۱۹۰۶ به موزه آلمان اهداء کرد. مدل دوم را چندین بار طراحی وبازسازی کرد و مدل سوم هم دارای چرخ‌های چوبی بود که همسرش، برتا برایاولین بار با این خودرو به مسافرت طولانی رفت. در سال ۱۸۸۶ بنز توانست بهمرحله‌ای از موفقیت برسد که تولیداتش دیگر جوابگوی تقاضای مردم نبود، درنتیجه تصمیم گرفت کارخانه خود را توسعه دهد.
بتدریج «بنز» در امر خودروسازی پیشتاز شد و در سال ۱۸۹۹ به یک شرکت سهامیبزرگ تبدیل شد. به طوری که در آن زمان سالانه ۵۷۲ دستگاه خودرو تولیدمی‌کرد.
دوران پس از موفقیت
در سال ۱۹۰۳ کارل از کارهای فنی کناره گرفت تا به عنوان ناظر هیات مدیرهبه کار خود ادامه دهد. این اقدام او به دنبال مشاجره‌ای بود که بامدیرعامل داشت. اما ۳ سال بعد به این نتیجه رسید که شرکتی به نام خودشیعنی «کارل بنز» در لیرنبورگ آلمان تاسیس کند. سهامداران این شرکت خودش وپسرانش بودند. آنها در ابتدا تمام تلاش‌شان را بر این گذاشتند کهخودروهایی با موتور بخار تولید کنند. ولی زمان در حال تغییر بود و تقاضابرای این موتورها کاهش یافت، بنابراین او مجبور شد خط‌مشی خود را تغییردهد. در سال ۱۹۱۲ «بنز» شرکت را به عنوان یک شریک ترک کرد و پسرانش راتنها گذاشت و شرکت بسرعت پیشرفت کرد و شعبه‌هایی در بازارهای مختلف ایجادکرد.
برای مثال در انگلیس خودروهای تولیدی این شرکت به خاطر کیفیت بالایی کهداشتند به عنوان تاکسی به کار گرفته شدند و هر روز بر محبوبیت آنها افزودهمی‌شد. در سال ۱۹۲۳ کارل آخرین خودروهای تولیدی خود را ساخت. این خودرو ۸و دیگری ۲۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. هر دوی اینها را بنز برای استفادهشخصی خودش نگه داشت و از آنها لذت برد و هرگز آنها را نفروخت و اینخودروها اکنون در موزه نگهداری می‌شوند.