رنگ ها
رنگها تاثیرات فروانی برروحیه و رفتار انسانها می گذارند و حالات روانی وعاطفی آنان را شدیداً تحت تاثیر قرار می دهند.رنگها هر یک حاوی پیامی خاص به بینندگان می باشند که این موضوع از قدیم الایام مورد برسی و تحقیق دانشمندان و روانشناسان بوده و در دهه های اخیر در مباحث روانشناسی رنگها تحقیقات و کندوکاوهای فراوان و مفصل صورت پذیرفته است.
متاسفانه در شرایط فعلی، در مدارس،بیشتر از رنگ خاکستری استفاده می شود. در حالی که خاکستری رنگ بی رنگی است.نه تیره است نه روشن و از هر گونه تحرک و یا گرایش روانی رهاست.(خنثی است)نه تنش زاست ونه تنش زدا.متداول شدن استفاده از این رنگ در مدارس، شاید به علت چرک تاب بودن آن است که در نتیجه تاثیرات روانی آن نادیده گرفته می شود.
·من در اینجا برای هرچه بهتر استفاده کردن و بکار بردن رنگها در فضاهای مورد نظرتان توضیحاتی می دهم:
تیرگی و روشنی:
رنگهای تیره از جنبه بصری انسان پیشروی می کنند به این سبب دیوارهای تیره رنگ،اتاق را کوچکتر نشان میدهند.متقابلاً رنگهای روشن پسروی داشته فضا را بزرگتر می نمایند.
سردی و گرمی:
تجربه ثابت کرده انسان می تواند به وسیله رنگ،تا هفت درجه گرما یا سرما را در محل کارش حس کند.هر وقت که با رنگ ابی یا سبز مواجه می شود،احساس سردی و موقعی که رنگ قرمز یا نارنجی را می بیند گرما را احساس کند.
کیفیت:
رنگ هائی که از تجزیه نور سفید حاصل می شوند دارای حداکثر در خشش هستند.این رنگها در مقایسه با ارزش غیر خالص خود دارای حالت پیش روی کننده هستند، زرد خالص نسبت به زردی که با سفید یا سیاه ترکیب شده باشد معترض تر می نماید. در پارهای موارد هنگام تغییر ارزش رنگ، رابطه کیفی به رابطه تیره و روشن یا سرد و گرم بدل شده اثر فضایی رنگ تغییر می کند.
کمیت:
دو عامل، قدرت رنگی هر رنگ را مشخص می کند، یکی میزان درخشندگی و دیگری کمیت یا وسعت سطح رنگ. رنگهای با درخشندگی متوسط و کم در سطح وسیع غلیظتر به نظر می آید اما رنگ رقیق در سطح وسیع باز هم کم رنگ تر می شود.
مکان رنگ:
بر حسب این که رنگ در سقف، دیوارها یا در کف قرار داشته با شد،اثرات خاصی در انسان بوجود می آورد که دقت در ویژگیهای آن واجد اهمیت است. رنگ های گرم روشن از بالا تحریک کننده،از طرفین گرما بخش و در کف حالت بالا رونده دارند.رنگهای گرم تیره از بالا متین، از طرفین محدود کننده و در کف اطمیینان بخش هستتند.
رنگ های سرد روشن از بالا آرام بخش، از طرفین وسعت بخش و ببر زمین نرم و لطیفند.رنگهای سرد و تیره از بالا تهدید کننده و از جوانب مالیخولیائی و در پائین سنگین و طاقت فرسا به نظر می آیند.
رنگها اثرات روانی مختلفی در شرایط سنی متفاوت دارند که به طور کلی اثرات روانی رنگهای اصلی بر روی انسان عبارتند از:
رنگ زرد:
این رنگ بر خلاف نظر عامه از لحاظ تربیتی و استفاده در مکانهای آموزشی حائز اهمیت است.حالت گرم کننده دارد و روشن ترین رنگ در میان کلیه ته رنگهاست. رنگ زرد، تراکمی از سفیدی و رنگ خوشحالی و شادابی و نشاط و آرامش است،سمبل آخرت،شگفتی و نور خورشید است.و به عروج انبیاء و شادمانی می ماند، نشان روشنی،هوشمندی،روشنفکری است،صاحبنظران روانشناسی رنگها معتقدند،اگر زرد به مقداری آبی تمایل داشته باشد،آن قسمت از مغز را که حالت جهش فکری دارد،تحریک کرده افزایش میزان حضور ذهن در افراد را سبب می شود و عامل تقویت حافظه است.
رنگ قرمز:
رنگی مثبت، متجاوز و مهیج است، فشار خون را بالا می برد در نتیجه برای افراد عصبی بسیار مضر است،هنگام تغزیه فوق العاده اشتها آوراست ، سمبلی از خون وعشق،در جائی که عشق،محبت،صفا و گل وگیاه و زیبایی باشد،نشانگر اوج عشق و در جائی که جنگ، پستی وشیطان صفتی حاکمیت داشته باشد،اوج غضب،شهامت و خطر را می رساند.(برای به هیجان درآوردن بچه های منزوی و گوشه گیر بسیار مفید است).
رنگ آبی:
رنگی است صاف و روشن، همواره بی تحرک و ناشکیبا و در عین حال فعال ، برد بار وصبور ،رنگی امیدوار کننده و مقدس،کنبدهای مساجد و مناره های آبی که مانند پلی بین آسمان و زمین محسوب می شوند نشانگر همین موضوع می باشند، از فراموشی می کاهد.