تحقیق مقاله چرا از شیطان رجیم به خدا پناه می ‎بریم؟

اولاً باید گفت طبق نص صریح قرآن کریم، شیطان دشمن انسان است. به همین دلیل سوگند خورده است که انسانها را از راه درست منحرف کند، قرآن سخنان شیطان را چنین نقل کرده است: گفت پس به سبب آن که مرا به بیراهه افکندی، من هم برای فریب آنان (انسانها) حتماً‌ بر سر راه راست تو خواهم نشست، آنگاه از پیش رو، و از پشت سرشان و از طرف راست و از طرف چپ‎شان بر آنها می‎تازم.
از این آیات به خوبی معلوم می‎شود که شیطان خطرناکترین دشمن انسان است که هیچ دشمنی به اندازه او برای انسان خطرناک نیست، زیرا هر کسی که با انسان دشمنی کند به عنوان دشمن با انسان دشمنی می‎کند اما شیطان به عنوان دوست و از راه دوستی با انسان دشمنی می‎کند و ضربه می‎زند چنان قرآن فرمود: (و قاسمهما انی لکما لمن الناصحین) برای آن دو (آدم و حوا) سوگند یاد کرد که من قطعاً از خیرخواهان شما هستم. بنابراین چون شیطان خطرناک‎ترین دشمن انسان است بدیهی است که از شر چنین دشمنی به خداوند که بهترین دوست و قدرت‎مندترین پناه دهنده و حفظ کننده است باید پناه برد. زیرا هیچ کسی غیر از خداوند نمی‎تواند انسان را از آسیب چنین دشمنی حفظ کند. و راههای مختلف برای پناه بردن به خدا از شر شیطان و شیاطین وجود دارد که یکی از آنها این است که انسان همواره و در هر زمان و مکان به یاد خدا باشد و در هیچ حال خدا را فراموش نکند. در روایتی از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله رسیده که فرمود: شیطان قدمش را به قلب بنی‎آدم می‎گذارد، وقتی آن فرد به یاد خدا بیفتد و خدا را یاد کند شیطان پنهان می‎شود و خود را کنار می‎کشد اما وقتی خدا را فراموش کرد و از یاد خدا غافل شد دوباره شیطان حمله می‎کند.
ثانیاً:: خداوند خود دستور فرموده است که از شر وسوسه‎های شیطان و شرارت‎های مداوم و گوناگون او باید به خدا پناه برد، در سوره فصلت فرمود: (و اما ینزغنّک من الشیطان نزغٌ فاستغذ بالله هو السمیع العلیم) یعنی اگر زمزمه‎ای از شیطان تو را از جای درآورد، پس به خدا پناه ببر که او خود شنوای داناست.
ثالثاً: همان طوری که بچه‎ها که در دفاع از خود ناتوان و ضعیف‎اند با فطرت و سرشت طبیعی خود به پدر و مادر و بزرگ‎تر از خود پناه می‎برد. انسان‎ها نیز وقتی با شیطان مواجه می‎شد به طوری فطری پناه‎گاهی غیر از خدا برای خود در برابر آن خطر جستجو نمی‎کنند لذا به خدا پناه می‎برد. چه این که در قرآن کریم نیز فرموده: بگو پناه می‎برم به پروردگار مردم، پادشاه (صاحب اختیار) مردم، از شر وسوسه‎گر نهانی آن کس که در سینه‎های مردم وسوسه می‎کند.
در این آیات بدین نکته توجه داده شده که به هنگام خطر وسوسه‎های شیطانی به موجوداتی که مسئول تربیت انسان، اختیار دار انسان، و معبود انسان که خداوند است باید پناه برد تا در سایه تربیت او، و قدرت و اختیار او، و عبادت او از شر شیطان حفظ شود. عارف سترگ و آموزگار بزرگ حضرت امام خمینی کلامی بسیار مفید و آموزنده درباره پناه بردن به خدا از شر شیطان دارد که در بخشی از آن آمده: ملتفت باش که خیالات فاسده قبیحه و تصورات باطله از القائات شیطان است که می‎خواهد جنود خود را در مملکت باطن تو برقرار کند و تو که مجاهدی با شیطان و جنودش، و می‎خواهی صفحه نفس را مملکت الهی و رحمانی کنی باید مواظب کید آن لعین باشی تا انشاءالله در این جنگ بر شیطان غالب شوی، و ای عزیز از خدای تبارک و تعالی در هر آن استعانت بجوی و استغاثه کن در درگاه معبود خود و با عجز و الحاح عرض کن: بارالها، شیطان دشمن بزرگ است که طمع کرده تو خودت با این بنده ضعیف همراهی کن که بتواند از عهده این دشمن قوی برآید و در این میدان جنگ با این دشمن قوی که سعادت و انسانیت مرا تهدید می‎کند تو خودت با من همراهی فرما که بتوانم جنود او را از مملکت خاص تو خارج کنم و دست این غاصب را از خانه مختص به تو کوتاه نمایم.
رابعاً: هر لحظه امکان انحراف برای انسان وجود دارد و اصولاً وقتی خداوند به پیامبرش دستور می‎دهد در سوره (الناس) که از شر شیطان خناس به خدا پناه ببرد دلیل بر امکان گرفتار شدن در دام خناس وسوسه‎گران است با این که پیامبر اکرم به لطف الهی و با امدادهای غیبی و سپردن خویش به خدا از هرگونه انحراف بیمه شده بود ولی با این حال از شر شیطان به خدا پناه می‎برد، افراد عادی تکلیفشان به خوبی روشن است، زیرا انسان‎های عادی همواره در معرض خطر شیطان است لذا باید در پناهگاه محکم الهی خود را حفظ کند. البته باید توجه داشت که منظور از پناه بردن به خدا این نیست که انسان تنها با زبان بگوید (اعوذ بالله) بلکه باید با فکر و عقیده و عمل نیز خود را در پناه خداوند قرار دهد و از راههای شیطانی، برنامه‎های شیطانی، افکار و تبلیغات شیطانی، مجالس و محافل شیطانی خود را کنار بکشد و در مسیر افکار و تبلیغات رحمانی جای دهد.
خامساً: بر اساس آیه مبارکه سوره اسراء که فرمود: (واستغزر من استطعت منهم بصوتک و اجلب علیهم بخیلک و رجلک و شارکهم فی اموال والاولاد و عدهم و ما یعدهم الشیطان الا غروراً یعنی از ایشان هر که را توانستی با آوای خود تحریک کنی و با سواران و پیادگانت بر آنها بتاز و با آنان در اموال و اولاد شرکت کن و به ایشان وعده بده، و شیطان جز فریب بر آنها وعده نمی‎دهد. بنابراین آیه چون شیطان موجود فریب‎کار است و همواره سعی در فریب انسان دارد، پس انسان باید از شر فریب او به خدا پناه ببرد، چه این شیطان در واقع بزرگترین خنّاس است یعنی از راههای مخفی و پوشیده بر علیه انسان فعالیت می‎کند تا انسان را فریب دهد بگونه‎ای که انسان متوجه نیّت و سوء قصد او نمی‎شود لذا انسان از شر چنین دشمنی که همواره به طور پنهانی به انسان ضربه می‎زند باید به خدا پناه ببرد چنان که خداوند در سوره ناس دستور داده که باید از شر وسوسه‎های خناس به خدا پناه ببرید. فرمود: قل اعوذ برب الناس ملک الناس اله الناس من شر الوسواس الخناس الذی یوسوس فی صدور الناس) یعنی بگو پناه می‎برد به پروردگار مردم، پادشاه مردم، معبود مردم، از شر وسوسه‎گر نهانی آن کس که در سینه‎های مردم وسوسه می‎کند.

شیطان حقیقت تاریک و ظلمانی عالم هستی است که در برابر نور شریعت خدا قرار گرفته و علاوه بر اینکه خود را از نعمت بهشت و رضوان الهی محروم ساخته، دشمن قسم خورده ای است که قصد دارد انسان ها را نیز با خود همراه سازد و این شقاوت ابدی را برای آنان نیز رقم زند.

آدمی از بدو خلقت با شیطان همراه گشته، حتی انبیا نیز از شر دشمنی اش در امان نبوده اند: «وکذلک جعلنا لکل نبی عدوا شیاطین الانس و الجن» (انعام112. ) از این رو انسان برای نجات از شر او و برای رسیدن به کمالات مطلوب خلقتش، به هدایت خالق هستی محتاج است؛ زیرا بر خلاف «ثنویین» که برای نور، خدایی و برای ظلمت، خدای دیگری معتقد بودند، اسلام و همه ادیان آسمانی و توحیدی، خالق خیر و شر را خداوند متعال می دانند. یعنی در مکتب توحیدی این خداوند است که هم آفریننده انسان و کمالات انسانی است و هم خالق شیطان و شرور.