توسعه ی پایدار محیط زیست و بهره وری انرژی برای توسعه ی انسانی از اهمیتی اساسی برخوردار است. همان طور که چالش های ملی برای مقابله با تخریب محیط زیست و مقابله با عدم دسترسی به خدمات انرژی مقرون به صرفه بعدی جهان شمول دارند٬ هر یک از کشورها نیز به تنهایی نمی توانند با تغییرات جوی٬ نابودی تنوع زیستی ونابودی لایه ی اوزون٬ مقابله کنند. UNDP به کشورها کمک می کند تا توانایی های خود را به منظور رویارویی با چالش ها در سطوح جهانی٬ ملی و محلی قوی تر کنند و به جستجوی بهترین نمونه های عملی بپردازند و آنها را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. UNDPهمچنین به این کشورها کمک می کند تا سیاست گزاری های نوین به کار گیرند و به یکدیگر متصل شوند تا از طریق پروژه های پایلوت به مردم فقیر کمک کنند تا مکانی برای زندگی پایدار بسازند.
در ایران به علت توسعه ی ناپایدار و الگو های مصرفی غلط ٬ ازدیاد جمعیت٬ شکافهای نهادین٬ اجرای قوانین نادرست و شمار دیگری از دلایل ریشه ای اجتماعی- اقتصادی ٬ محیط زیست و منابع طبیعی به صورت قابل توجهی در دهه های گذشته تخریب شده اند. تعهد ملی به حفظ محیط زیست و معکوس کردن رویه ی تخریب محیط زیست از طریق انعقاد بخش عمده ای از عهدنامه ها و کنوانسیون های مربوط به محیط زیست بازتاب یافته است. همچنین گنجاندن مسائل مطرح محیط زیست در چارچوب برنامه ریزی ملی و به کارگیری فعال جامعه ی مدنی برای شرکت در مدیریت محیط زیست نشانه ی بازتاب تعهد ملی در حفظ محیط زیست می باشد.
مداخله ی UNDP در برنامه های محیط زیست در ایران شامل زمینه های مختلف زیر می شود: ظرفیت سازی و انتقال فناوری تحت عهدنامه های جهانی محیط زیست٬ مشاوره در امور سیاست گزاری٬ مطالعات فنی٬ نوآوریها برای همکاری منطقه ای و پایلوت های مختلف در سطوح میدانی با خصوصیاتی همچون حکومت محلی٬ رویکردهای مبتنی بر جوامع محلی و ساز و کارهای عادلانه برای مدیریت منابع طبیعی و برقراری توازن بین مسائل توسعه‌ای و مسائلی که پایداری زیست محیطی را دربر می گیرد.
بخش اعظم بودجه برای نوآوری های مربوط به محیط زیست توسط 2 پشتوانه ی مالی ثابت تامین می شوند: صندوق تسهیلات جهانی محیط زیست و صندوق چندجانبه برای نهادینه کردن قطع نامه مونترال درباره ی مواد مخرب لایه ی اوزون. UNDP همچنین از پشتوانه های مالی اصلی خود برای دخالت استراتژیک در شاخه های مختلف برنامه ی انرژی و محیط زیست استفاده می کند. این راه کارها برای بررسی سیاست ها و مسائل غیر معمول تنظیم شده اند.
GEF در سال ١٩٩١ پایه گزاری شده و ارگان مالی مستقلی است که به پروژه های مفید برای محیط زیست جهانی و پروژه هایی که پایداری محل معیشت جوامع محلی را ترویج می دهند با واگذاری تسهیلات مالی حمایت می کند. با تسهیلات مالی که از طریق GEF تامین میشوند٬ UNDP دولت را در انجام امور زیر یاری می دهد: تعدیل و تقلیل تغییرات اقلیمی٬ حفظ جهانی گونه های کلیدی و حفظ اکو سیستم ها٬ متوقث کردن مصرف و انباشته کردن آلاینده های آلی ماندگار و کمک به نابودی آلاینده های انباشته شده٬ متوقف کردن روند تخریب آبهای بین المللی و همچنین متوقف کردن و معکوس نمودن جریانهایی که منجر به تخریب زمین (خاک) مشوند.
MP از زمان آغاز به کار خود به عنوان نمونه ای از بهترین تلاش های همکار برای رویارویی با مسائل جهانی محیط زیست بوده است. به واسطه ی پروتکل٬ دولت های عضو ملل متحد خود را متعهد به یک برنامه ی زمانی مشخص برای حذف استفاده از آلاینده های آلی ماندگار هم در کشورهای توسعه یافته و هم در کشورهای در حال توسعه کرده اند. کمک هزینه های مالی از طریق برنامه ی MP به کشورهای در حال توسعه برای تقویت توانایی های ملی و عمل به تعهدات واگذار شده است. از طریق MP ٬ UNDP به ایران کمک کرده است تا توانمندیهای موثر ساخته شوند و ایران بتواند همگون با تعهدات جهانی خود عمل کند و استفاده و تولید آلاینده های آلی ماندگار را تدریجا" در بخش های مختلف متوقف کند.
انرژی جزر و مد
جزر و مد در اثر کش جاذبه‌ای ماه و خورشید و چرخش زمین بوجود می‌آید. نزدیک سواحل دریا، سطوح آب می‌توانند تا 24 متر بالا کشیده شوند. تنها حدود 24 نقطه وجود دارد که دارای شرایط مناسب و حدود جزر و مدهای کافی (حدود 6 متر) برای تولید انرژی به صرفه است. ساده‌ترین سیستم تولید نیرو برای دستگاههای جزر و مدی شامل سدی به صورت مانع در عرض مدخل کولاب حاشیه‌ای دریا است. دروازه‌های آبگیر مانع به ظرف جزرومد هنگام جزرومدهای بزرگ اجازه ورود آب را میدهد و آب را از میان سیستم توربین خروجی عبور میدهد. این زمان که بین بالاترین نقطه مد و پایین ترین نقطه جزر وجود دارد را ebb tide می‌گویند. سیستم‌های دوراهه‌ای برای تولید برق هم در هنگام مد وهم در هنگام جزر وجود دارد.
موانع جزر و مدی می‌توانند سطح جزرومد را در ظرف تغییر داده و آشفتگی را در آب بالا ببرند. این مسئله می‌تواند روی جهت یابی و تفریح نیز تأثیر بگذارد. بزرگترین ضرر بالقوه نیروی جزر و مدی، تأثیر یک ایستگاه جزر و مد روی گیاهان و حیوانات مصب کولاب است.
دو نوع مانع تجاری از لحاظ اندازه در حال حاضر مورد استفاده است. یکی در لارنس (La Rance) فرانسه و نوع دیگر در کانادا، نوا اسکوتیا (Nova Scotia) رویال آناپلیس (Annapolis Royal) است. ایالات متحده هیچ دستگاه جزرومدی ندارد و تنها محل که نیروی جزرومدی می‌تواند انرژی به صرفه اقتصادی را تولید کند در نظر داردفرانسه، انگلستان، کانادا و روسیه استعداد بیشتری از این بابت دارند.
همچنین حصارهای جزرومدی می‌توانند انرژی جزرومد را مهار کنند، یک حصار جزر و مدی دارای توربین‌های قائم محور هستند که روی یک حصار سوار شده است. تمام آبی که عبور می‌کند به درون توربین‌ها رانده می‌شود. این تأسیسات در نواحی مانند کانال‌های بین خشکی‌ها نیز می‌توانند بکار گرفته شوند. حصارها تأثیر زیست محیطی کمتری نسبت به موانع جزرومدی دارند، اگرچه می‌توانند برای حرکت حیوانات بزرگ دریایی مشکل ساز باشند. هزینه نصب حصارهای جزرومدی نیز کتمر از موانع جزر و مدی است. یک حصار جزر و مدی در سواحل فیلیپین در حال فعالیت است.