تحقیق مقاله ژیمناستیک

تاریخچه ژیمناستیک  

ژیمناستیک یک ورزش است که حرکات بدن را بر اساس یک آهنگ هماهنگ و موزون می‌‌سازد در حقیقت ژیمناستیک را می‌‌توان به عنوان یک هنر در نظر گرفت مسابقات ژیمناستیک میزان توانایی، قدرت، هماهنگی، انعطاف بدنی افراد را ارز یابی می‌‌کند. در تاریخچه زیمناستیک ورزشکاران متعددی وجود دارند که دنیا را با حرکات و اجرای فوق العاده خود تحت تأثیر قرار داده‌اند. تاریخچه زیمناستیک تمرینات خاص و اولیه زیمناستیک در یونان قدیم بوجود آمده و این تمرینات بخشی از آموزشهای نظامی و حرکات بدنی افراد آن زمان به حساب می‌‌آمد این حرکات بدنی و تمرینات بدنی به عنوان برنامه مکمل با برنامه‌های آموزشی کودکان قرار گرفته بود.

این عقیده وجود داشت که این تمرینات باعث ایجاد اتحاد و یکپارچگی بین فکر و بدن می‌‌شود تاریخچه ژیمناستیک را می‌‌توان در یونان قدیم بازیابی کرد. ژیمناستیک از کلمه gghnazein به معنی انجام تمرینات بدون لباس گرفته شده است. ژیمناستیک در شکل امروزی اولین بار در سوئد دیده شد. تاریخچه ژیمناستیک نشان می‌‌دهد لوازم مسابقات ژیمناستیک توسط آلمان و چکسلواکی در دهه 1880 ایجاد شدند. آقای تحصیلکرده آلمانی به نام fridrich Lvdwig jahn به عنوان پدر زیمناستیک معروف می‌‌باشد. او با استفاده از ابزار و لوازم التحریر برای ایجاد تقویت نظم شخصی و قدرت بدنی استفاده کرد. روش سوئدی در سمت دیگر که توسط آقای per Henric lin ابداع شد بر روی هماهنگ سازی و موزون کرد با استفاده از توپ‌های کوچک حلقه و چوب بود. تنها مسئله زمان بود که مانع از همه گیر شدن ورزش زیمناستیک در اروپا شد. تاریخچه زیمناستیک را در بخشی رقابتی و مسابقات می‌‌توان در المپیک آتن در سال 1896 در آنتورب برگزار شد.

 ژیمناستیک به عنوان یک ورزش فعال دارای سابقه‌ای در حدود 2000 سال می‌‌باشد ولی به عنوان یک ورزش رقابتی دارای عمری در حدود 100 سال می‌‌باشد. مسابقات فردی و کلی توسط باشگاهها و کلاب‌های گوناگون مانند solcols Turveveins برگزار شده است درحالی که این ورزش دارای رشد آهسته‌ای در محیط تولید کلوب در محیطTurvevens solcos دارای رشد سریع بود. در دهه ۱۸۳۰ ورزش ژیمناستیک به آمریکا معرفی شد و سیستم مدرسه ژیمناستیک توسط مهاجران از قبیل frang , lchaales, follel, chorles,beik تأسیس گردید. در سال هزار و هشصد و هشتاد و یک فدراسیون بین المللی ژیمناسیک تأسیس شد که بعداً به نام آن به هیئت فدراسیون زیمناستیک اروپا تغییر یافت. این سازمان پیش قدم در مسابقات بین المللی بود.

اتحادیه ورزشکاران غیر حرفه‌ای در سال 1883 در آمریکا تأسیس گردید. این سازمان مسئولیت کنترل و مراقبت از ژیمناستیک کاران را در آمریکا بر عهده داشت. رقابت‌ها و مسابقات گوناگون توسط کلوپ‌ها و سازمان‌ها برگزار شدند و در دهه 1880 این مسابقات بسیار شدت گرفتند.

اولین مسابقه بزرگ در المپیک آتن یونان در سال 1896 بود و در آنجا آلمان به عنوان برگزیده این مسابقات معرفی شدند و تقریباًهمه مدال‌ها را از آن خود کردند. 5 کشور در این مسابقات شرکت کردند. مسابقات مردان شامل میله افقی، میله پارال، خرک، دارحلقه، پرش از خرک بود.

 اولین مسابقه بین المللی بعد از مسابقات المپیک در سال 1953 در بلژیک برگزار شد که در آن ژیمناستیک کارانی از نقاط مختلفی از قبیل بلژیک، فرانسه، لوکزامبورگ، هلند شرکت داشتند. این مسابقات در حال حاضر به عنوان اولین مسابقات جهانی شناخته می‌‌شوند.

اولین مسابقه تیمی مردان در سال 1954 در سن لویس برگزار شد. در هنگام نهمین دوره مسابقات جهانی در سال 1930 در لوکامبورگ مسابقات زیمناستیک برگزار شد شامل مسابقات دو میدانی، پرش با نیزه، پرش طول، بال رفتن از طناب، تیراندازی و دو صد متر بعد از آن مسابقات دو و میدانی از بخش مسابقات ژیمناستیک حذف شدند. در مسابقات جهانی 1954 ورزش دو ومحیدانی به طور کامل از ژیمناستیک جدا شد.

در سال 1924 در فرانسه المپیک پایه‌های اصلی خود را که مشابه المپیک امروزی می‌‌باشد شکل داد. در این المپیک مردان ابتدا در مسابقه در رشته‌های مختلف زیمناستیک پرداختند. اولین تیم ژیمناستیک زنان در المپیک سال 1928 شامل مسابقات تیمی بود که توسط کشور هلند اجرا شد. اولین تیم ژیمناستیک زنان آمریکایی در المپیک 1936 در آلمان حضور یافت.

در سال 1962 ژیمناستیک موزون توسط فدراسیون بین المللی ژیمناستیک به عنوان یک ورزش شناخته شد. در سال 1963 در بودایست لهستان اولین مسابقات جهانی زیمناستیک موزون انجام گرفت. این مسابقات دارای 28 ورزشکار از 10 کشور مختلف دنیا بود در سال 1973 آمریکا به مسابقات جهانی ژیمناستیک موزون وارد شد. در حین انجام المپیک 1974 در لس آنجلس آمریکا مسابقات ژیمناستیک موزون فردی برای اولین بار اجرا شد. در جشن صد ساله المپیک امسال در آتلانتا، مسابقات گروهی موزون به عنوان ورزش دارای مدل برای اولین بار معرفی خواهند شد.

در سال 1975 فدراسیون ژیمناستیک آمریکا که در حال حاضر نام آن ژیمناستیک USA شناخته می‌‌شود افتتاح شد. به عنوان یک ورزش مستقل در آمد و همچنان نیز این فدراسیون کار خود را ادامه می‌‌دهد.

ژیمناستیک موزون

این نوع ژیمناستیک ریشه خود را در بخش ژیمناستیک مدرن ایجاد کرده‌است و تحت تأثیر سیستم آزاد سوئدی قرار گرفته‌است. ژیمناستیک آشتیک نشان یک سری از احساسات و عواطف همراه با حرکات بدن می‌باشد. حرکات متناسب اولین بار توسط Emil dalkroz از سوئیس به عنوان تمرینات بدنی برای رقاص‌ها و نوازندگان برای بهبود دامنه حرکات بدنی آنها معرفی شد و همچنین باعث انعطاف عضلات و وضعیت ایستادن مناسب می‌شد. ژیمناستیک موزون نیز تحت تأثیر عناصر رقص از فنلاند قرار گرفت. ژیمناستیک موزون بر اساس عناصر مختلفی از قبیل اجرا، اصول، نرمی حرکات و انجام حرکات در خ ط و همچنین حالات چهره و حرکات بدن ارزشیابی می‌شود.

آکروباتیست‌های قوی باعث کاهش امتیاز ژیمناست‌های شرکت کننده می‌شو ند. حرکات ژیمناستیک موزون برروی یک فرش ۴۱ fee + ۴۱ انجام می‌گیرد و با استفاده از خطوطی محدوده شخصی از ان جدا شده‌است Ernes Edin اهالی ستونی به وجود آوردند روشی برای امتیاز بندی ژیمناستیک موزون بود و به زودی این ورزش به عنوان یک ورزش رقابتی معرفی شد. زیمناستیک موزون در سال ۱۹۶۶ در آمریکا معرفی شد.

ولی در آن زمان دارای محبوبیت مردمی بالایی نبود. در سال ۱۹۶۲ فدراسیون بین المللی ژیمناستیک این ورزش را به عنوان یک رشته ورزشی معرفی کرد. اولین دوره مسابقات جهانی ژیمناستیک موزون به بودایست با حضور ۱۰ کشور مختلف جهان انجام شد. در سال ۱۹۸۴ در لوس آنجلس مسابقات فردی زیمناستیک موزون برای اولین بار در المپیک اجرا شد.

تاریخچه زیمناستیک موزون

ژیمناستیک یک ورزش است که حرکات بدن را بر اساس یک آهن هماهنگ و موزون می‌سازد در حقیقت ژیمناستیک را می‌توان به عنوان یک هنر در نظر گرفت مسابقات ژیمناستیک میزان توانایی، قدرت، هماهنگی، انعطاف بدنی افراد را ارزیابی می‌کند. در تاریخچه زیمناستیک ورزشکاران متعددی وجود دارند که دنیا را با حرکات و اجرای فوق العاده خود تحت تأثیر قرار داده‌اند.

ژیمناستیک ریتمیک

ژیمناستیک ریتمیک یکی از زیباترین و پر ریزه کاری ترین ورزشها است، که ترکیب کاملی از علوم ورزش و زیبایی شناسی است و در میان ورزشهای مسابقات المپیک قرار دارد. این ورزش ترکیبی از تحرک و انعطاف پذیری ژیمناستیک، دانش تکنیکی باله و ریتم و برانگیختگی رقص مدرن است که حرکات موزون، گویا، مختصر و با متانت آن تقریبا" بی رقیب می باشد.

ژیمناستیک ریتمیک با حرکاتی به زیبایی و متانت باله اجرا میشود و در کل بسیاری از فرمهای قرارگیری و پرشها را از باله وام گرفته است. هنگامی که ژیمناستیک ریتمیک نظر فدراسیون بین المللی المپیک (FIG) را در قرن بیستم جلب کرد، علاقمندان آنرا ژیمناستیک مدرن نام گذاری کردند. اما با پی گیری تاریخ نسبتا مبهم آن، میتوان قدمت این ورزش را تا قرن گذشته دنبال کرد.

در سالهای 1800، ژیمناستیک ریتمیک به شکل ژیمناستیک گروهی وجود داشته است و میتوان در آن نشانه هایی از طراحی رقص ابتدایی را پیدا کرد. پیشرفت این ورزش تا سالهای 1930 که در اولین دوره مسابقات ورزش تجربی در اروپای شرقی معرفی شد، بسیار کند بود. زمانی که FIG به این ورزش علاقمند شد، مدتها بود که حرکات پیچیده زمینی ژیمناستیک ریتمیک، توجه و علاقه تعداد زیادی از ژیمناستهای زن را جلب کرده بود.   

در سال 1962 این ورزش توسط کمیته جهانی المپیک به عنوان یک رشته رسمی پذیرفته شد و یک سال بعد، مسئولان ورزش بوداپست یک برنامه سابقه جهانی برای این رشته برگزار کردند و در سال 1964 این مسابقات، بعنوان اولین دوره مسابقات جهانی قهرمانی ژیمناستیک ریتمیک، نام گذاری شد. لودمیلا ساوینکووا (Ludmila Savinkova) از شوروی اولین قهرمان جهان در این رشته است. این مسابقات در سری اول تنها شامل 28 شرکت کننده از ده کشور اروپایی بود. این ارقام به سرعت افزایش پیدا کرد و این رشته در تمام جهان علاقمندان فراوانی پیدا کرد.

اولین حضور ورزشکاران ژیمناستیک ریتمیکدر مسابقات المپیک در سال 1984 بود و به سرعت توجه عموم را به خود جلب نمود و تماشاگران و دست اندرکاران به سرعت به امکانات آن پی بردند. این رشته که با کمک وسایل خاص انجام میشد یک رشته ورزشی مختص بانوان بود. دختران جوان و زنان در هر سنی میتوانستند به این ورزش بپردازند و آنرا به صورت تفریحی یا حرفه ای دنبال کنند. ژیمناستها همراه با موسیقی برنامه خود را در زمینی به وسعت 13 متر مربع اجرا میکنند و از وسایلی چون طناب، حلقه، توپ و روبان استفاده میکنند.    

در مسابقات انفرادی، شرکت کنندگان با 4 یا 5 وسیله چند برنامه اجرا میکنند و در مسابقات تیمی، تیمهای 5 نفره یک بار با میل club برنامه اجرا میکنند و یک بار به این صورت که دو نفر از آنها به حلقه و سه نفر به روبان مجهز هستند. در برنامه های گروهی، کار بر اساس قابلیتهای ورزشکاران در انجام حرکات هماهنگ و هم گام و توانایی آنها در به کار بردن ابزارها ارزش گذاری میشود. هرقدر بده بستان بین ورزشکاران بیشتر باشد، تماشاگران بیشتر محو زیبایی، هیجان و مهارت گروه میشوند.

یکی از محسنات این رشته ورزشی به دست آوردن تواناییهای اولیه در شناخت ریتم و اجرای حرکات موزون مانند: انعطاف پذیری، حفظ تعادل، قدرت بدنی، چالاکی و هماهنگی بین حرکات دست و چشم است که میتواند در ورزشهای دیگر نیز بسیار کارآمد باشد. با تعلیم صحیح، قابلیتهای کودکانی که در کلاسهای معتبر ژیمناستیک ریتمیک شرکت میکنند بسیار افزایش میابد.

َژیمناستیک ریتمیک ، II

هماهنگی : با آموختن مهارتهای اولیه ژیمناستیک ریتمیک، کودک به حس دقیقتری از تعادل، خودآگاهی و هماهنگی حرکات دست مییابد.

اعتماد به نفس : ژیمناستیک ریتمیک بر پایه آموزش تدریجی حرکات از ساده به پیچیده قرار دارد. هنگامی که کودک می آموزد حرکات پیچیده را انجام دهد، این پیشرفت به او اعتماد به نفسی میدهد که در تمام رفتارهای او موثر خواهد بود.  

انضباط : کودک در حین آموزش یاد میگیرد که اگر کاری را با قانون و آداب خاصی انجام دهد، موفق خواهد شد و رسیدن به این برنامه به انضباط نیاز دارد. مفرح بودن این ورزش، خود بهترین مشوق برای ادامه دادن منظم آن خواهد بود.  

خلاقیت : ژیمناستیک به کودکان امکان میدهد تا به روشهای خاص خودشان ابراز وجود کنند. قسمت مهمی از ژیمناستیک به کشف حرکات وفرمهای تازه اختصاص دارد. کودکان مدام به فکر تجربه حرکات جدید و رسیدن به شیوه های ابداعی برای انجام آنها هستند.

ابزارها در ژیمناستیک ریتمیک : رنگ ابزارهای ژیمناستیک ریتمیک مناسب با رنگ لباس ورزشکاران انتخاب میشود و از سال 1997 استفاده از رنگهای طلایی و نقره ای هم آزاد اعلام شده است.  

طناب : طناب از جنس کنف یا مواد مصنوعی ساخته شده است و اندازه آن متناسب با قد ورزشکار انتخاب میشود و دو سر آن گره زده شده است. فرمها و فیگورهای تکنیکی که با طناب اجرا میشود با یک یا دو دست اجرا میشود و طناب میتواند به حالتهای کشیده یا آزاد قرار بگیرد. طناب غالبا به شکل یک موجود مار مانند حمله کننده به نظر میرسد و به دور ژیمناست میپبچد. اما نرمی و انعطاف بدن ورزشکار با ظرافت از چنبره آن خارج میشود.

حلقه : حلقه از چوب یا پلاستیک ساخته میشود و محکم و غیر قابل انعطاف است. قطر داخلی آن بین 80 تا 90 سانتیمتر و وزنش حداقل 300 گرم است. مقطع حلقه میتواند به اشکال مختلف باشد، از جمله دایره، مربع، لوزی و... حلقه، معرف یک فضا است و این فضا باید تا حد امکان توسط ژیمناست، که در درون آن حرکت میکند، به کار گرفته شود. به کار بردن حلقه باید همراه با تغییر مکان مداوم جای دست بر روی آن باشد و شکل حلقه اجرای حرکاتی چون غلطیدن، معلق و وارو زدن و حرکاتی چون طناب زدن را میطلبد. اصل مهم دراین حرکات، هماهنگی صحیح و دقیق حرکات است.