تحقیق مقاله آموزش فنی و حرفه ای بزرگسالان

انواع مدارس

1- مدارس فنی متوسطه که در آن آموزش عمومی ( پایه ) و دروس فنی به دانش آموزان ارائه میگردد تا بتوانند آموزش عالی در رشته فنی را دنبال کرده و به حرفه متناسب با رشته تحصیلی خود دست یابند. از جمله مهمترین اهداف مدارسی مذکور می توان به ارائه تکنیک و دانشگاه ، ارائه آموزش فنی و علمی به دانش آموزان مستعد و علاقه مند و بالابردن سطح و استاندارد نیروی کار مجرب در جهت آشنا سازی آقای با نیازهای صنعتی کشور اشاره نموده مانند مدارس نظری دانش آموزان این مدارسی نیز نیاز هنر گذراندن دروس پایه باشند . مدت زمان کل دوره آموزشی مدارس فوق 28 ساعت( معادل1680 دقیقه ) مشتمل بر42جلسه تدریس 40 دقیقه ای می باشد .طبق آمار بدست آمده طی سال 1997، نرخ دانش آموزان ثبت نامی مداس مذکوربر16853 نفر بالغ می گردد.

2- مدارس حرفه ای : دانش آموزان پس از گذرداندن مقطع آموزش مقدماتی متوسطه به این مدرسه مدارس را می یابند. از جمله مهمترین اهداف آموزشی مدارس فوق می توان به تأمین نیروی انسانی فنی برای بخشهای صنعتی و تجاری، در نظر گرفتن برنامه ریزی دولت و شخص متنا سب با نیاز های ضروری و تحولات بخش صنعتی حال وآینده ، ایجاد مو سسه ای جهت جذب فنون و مهارتها جهت آموزش دهی اشاره نمود.درمدارس فوق 2جنبه (آموزش حرفه ای عمومی یا گواهینامه آموزش حرفه ای و آموزش آماده سازی دانش آموزان جهت اخذ گواهینامه مهارتهای مالزی که توسط شورای ملی آموزش حرفه ای اعطا می گردد، مد نظر است. مدارس حرفه ای همچنین دوره های پاره وقت تخصصی برای متصد یان دوره اخذ گوا هینامه صلاحیت آموزشی در مالزی در نظر می گیرد تا مهارتهای را درحیطه ها دنبال نمایند. طبق آمار بدست آمده در سال1997مدت زمان کل دوره آموزشی مدارس حرفه ای در هفته بر48جلسه آموزش 35 دقیقه ای مشتمل می گردد. نرخ افراد ثبت نامی این مدارس نیز بر 28038 نفر بالغ می گردد.

اهداف آموزشی

از جمله مهم ترین اهداف مراکز پلی تکنیک که ‌نیاز‌ بازار به نیروی کار ماهر را وجه همت و فعالیت خود قرار داده‌اند می توان به موارد ذیل اشاره نمود :

1- فراهم سازی آموزش جامع و گسترده برای دانش‌آموزان مدارس تکمیلی متوسطه در جهت فراهم شدن زمینه لازم برای تحصیل آنان در رشته‌های فنی و مهندسی.

2- فراهم سازی آموزش‌های فنی یا حرفه‌ای آزاد مربوطه و بالا بردن سطح مهارت‌های پایه

3- افزایش هم‌کاری با بخش‌های خصوصی و یا دولتی از طریق خصوصی سازی تدریجی و انجام تحقیقات و برنامه‌های تکمیلی

مراکز آموزش حرفه‌ای در جهت برطرف نمودن نیاز‌های جوانان فاقد شغل محروم از مدرسه تاسیس گردیده است. این مراکز که توسط سازمان‌های مختلف دولتی ایجاد گردیده، به فراهم سازی و ارائه برنامه های آموزش‌ رسمی و غیر رسمی به جوانان و بزرگسالان رده های سنی بالای پانزده سال تا 40 سال مبادرت می نمایند. هدف اصلی مراکز فوق تعلیم فنی شرکت کنندگان در جهت اشتغال آنان صنایع گوناگون و یا برخورداری از مشاغل آزاد می باشد. مراکز فوق هم‌چنین زمینه‌های لازم جهت همنوائی افراد تحت آموزش با منافع ملی را فراهم می‌سازند.

از جمله مهم ترین اهداف این قبیل برنامه‌ها می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

1- فراهم سازی نیروی کار ماهر بر اساس نیاز بخش صنایع کشور

2- بالا بردن مهارت‌های کارگران صنعتی در جهت مشارکت مؤثر آنان در رشد ملی

3- فراهم سازی موقعیتی برای جوانان محروم از مدرسه از طریق مهارت‌های سیستماتیک و آموزش‌های حرفه‌ای

4- دسترسی فزاینده خانوارهای مالزیایی به دانش، مهارت‌ها و صلاحیت‌های لازم جهت برخورداری از زندگی بهتر

راهبرد های آموزشی

اصلی ترین راهبردی که به منظور افزایش مشارکت جوانان و بزرگسالان در توسعه ملی تعیین شده است، آموزش آنان در مراکز فنی و نih فنی فنی حرفه‌ای است. از طریق این برنامه‌ها ، جوانان و بزرگسالان به تجربه آموزش‌های مورد نیاز حوزه صنایع نائل آمده و با محیط کاری آشنایی می یابند. بنابر پیش بینی های به عمل آمده انتظار می‌رود که از طریق برگزاری چنین برنامه‌هایی، جوانان و بزرگسالان مالزیایی با بهره گیری از حداکثر توانایی‌ها و شایستگی‌های خود به تبدیل کشورمالزی به کشوری توسعه نیافته تا سال 2020 اهتمام ورزند.از جمله مهمترین منابع تامین کننده و سازمانهایی دولتی مجری این قبیل برنامه ها می توان به وزارت آموزش و پرورش( (MOE،وزارت منابع انسانی MOHR))، وزارت کشاورزی ((MOA، وزارت توسعه مناطق روستایی((MOHR و وزارت جوانان و ورزش(MOYS) اشاره نمود.

تلاش‌های دولت نیز با شرکت فراینده سازمانهای خصوصی حوزه آموزش در این خصوص تکمیل می کرد. در این راستا به منظور افزایش مشارکت بخش خصوصی در برنامه‌های آموزشی، اقداماتی در قالب تاسیس صندوق توسعه منابع انسانی به اجرا در آمد.گفتنی است که صندوق مذکور توسط وزارت منابع انسانی در سال 1993 تاسیس گردید. استاندارد‌ها و کیفیت برنامه‌های آموزشی از سوی هیات تعیین صلاحیت مراکز آموزش ملی صنعتی و تجاری حفظ و تضمین می‌گردد. گفتنی است که اعضای هیات مذکور خود توسط شورای مشورتی ملی حوزه آموزش صنعتی تعیین میگردد. هیات مذکور عهده دار مسئوولیت تهیه استاندارد های تجاری و مورد استفاده برنامه های آموزشی می‌باشد. هم‌چنین بربازنگری و بهبود برنامه‌های آموزشی نظارت دارد.

آموزش مهارت های پایه

طبق آمار بدست آمده، جمعیت جوان کشور مالزی شامل گروه سنی 15 تا 24 سال، 2/2 درصد افزایش سالیانه داشته و از 04/4 میلیون نفر طی سال 1995 به3/4 میلیون نفر طی 1998 بالغ گردیده است. در این راستا طرح پیشرفت جوانان با هدف القاء ارزش‌های مثبت و فراهم‌سازی مهارت‌های پایه آنان به مورد اجرا گذارده شد. بدین منظورطی سال 1997 " خط مشی ملی جوان " مورد بررسی واقع شد تا به‌ پیشرفت مهارت‌ها و مشاغل آزاد و تقویت شخصیت و ارتباطات اجتماعی و توسعه همکاری‌های بین‌المللی منتهی گردد. برنامه‌های آموزش مهارت های پایه جوانان محروم از برنامه های آموزشی هم‌چنان توسط مؤسسات آموزش مهارت خصوصی و دولتی اجرا می‌‌گردد. در حال حاضرطی برنامه هفتم بالغ بر4072 نفر در رشته های گوناگون شامل مهمان‌داری و هتل داری IT در انستیوهای ملی آموزش مهارت جوانان (IKBN) Imstitut Kemahirem Belia Negara آموزش می‌‌بینند. 12000 جوان مالزیایی نیز در دورهای آموزش کوتاه مدت مشاغل گوناگون که توسط MOES برگزار می گردد،حضور یافته اند.