تحقیق مقاله تپه سه گابی

تپه سه گابی :

 برجستگی نامگذاری از A تا G : بزرگترین تپه B – 1- کیلومتری شمال گودین تپه.

 حفاری 1971 و 1973 اویس لوین به نگاری یا بقایای پیش از تاریخی سه گابی به دو دوره مشخص دالما وسه گابی تقسیم می شود.

 آثار گودین X تا V از سه گابی بدست آمد.

 گودین X : دوره الما            گودین IX : دوره سه گابی              گودین VIII : دوره طاهر آباد

 معماری :

 قدیمی ترین بقایا شامل دو واحد ساختمانی مستقل در دو طرف یک معبد یا تپه C ، دیوارها پهن و ساخته شده از چینه، در چند قسمت از فضای داخلی با لایه ای از قلوه سنگ تزئین شده و پس به دفعات روی آن اندود گلی.  

 بقایای معماری دوره الما :

 یک واحد ساختمانی بزرگ با 8 اتاق، بعضی از اتاقها دارای اجاقهای صلیبی ( تپه A ) + چند پاره دیوار خشتی ( تپه B ) + سه اتاق مستطیل شکل مستقل از یکدیگر در اطراف یک حیاط (تپه E ).

 سفال :

 سفال سه گابی به گروه های زیر تقسیم می شوند :

 1 ) سفال های ساده :

 - قرض ساده

 - نخودی ساده

 - نخودی ساده ظریف (هر سه نوع دست ساز، باهث موت گیاهیف لعاب گلی غلیظ، حرارت کافی)

 2 ) سفال منقوش، چرخ ساز، درجه حرارت بسیار بالا ؛

 3 ) سفال با نقش فشاری .

 4 ) سفال دایمایی : شاموت گیاهی، لعاب گلی غلیظ، دست ساز، حرارت کافی به سه گروه تقسیم می شود :

 - سفال های ساده : لعاب گلی غلیظ، قرمز روشن متمایل به نخودی، لعاب عنایی یا قرمز روشن روی لعاب گلی نخودی.

 - سفال با نقوش فشرده، نیشگونی و افزوده : اکثراً به فرم سبو هستند.

 - سفال منقوش : نقوش به رنگ قهوه ای تیره تا قرمز وتقریباً تمامی سطح ظروف منقوش است اکثراً تک رنگ ولی استثناً دو رنگ هم دارند.

 عناصر نقشی : هندسی، تجریدی.

 روش تدفین :

 از داخل یک چاله زباله – بقایای اسکلت کودکان که زیر کف اتاق ها دفن شده بودند.

 اشیاء سنگی :

 ابزارها شامل تیغ و تیغه از سنگ چخماق، تعدادی ابسیدین – وسایل منزل شامل هاون، دسته هاون، سنگ ساب، مشته سنگ، مهره – سردوک سنگی، سنگهای سوراخ دار ( احتمالاً وزنه بافندگی یا چهارچوب شخم زنی ) سنگ های شیاردار (تیز کردن درفش  و سوزن استخوانی).

 اشیاء استخوانی :

 شامل درفش، سوزن، سردوک و مهره های زینتی، یک نمونه اره برای بریدن یا درو کردن.

 اشیاء گلی :

 مهره، صفحات کوچک مدور، مخروط، گلوله، توپی سرکوزه، سردوک، چند قطعه اثر مهر و پیکوک های حیوانی.

 مهره های مسطح :

 چند نمونه مهره مسطح هم زمان با دوره دالما از تپه B – چند نمونه هم زمان با گودین E VII , VI – همگی دارای نقوش کنده هندسی، یک نمونه با نقش کنده انسانی عریان از تپه E .

 تاریخ پیشنهادی لوین : بین BC 6000 – BC 5500 .

 تپه گیان :

 نزدیک نهاوند – ارتفاع از سطح زمین های اطراف 19 متر – حفاری 1931 – 1932 جرج کنتنو و رومن گیرشمن به شیوه لایه نگاری متری.

 لایه نگاری :

 5 طبقه استواری نامگذاری با اعداد رومی از بالا به پایین – طبقه V به چهار لایه از قدیم به جدید D , C , B , A اساس لایه نگاری در گیان برمبنای طبقه بندی سفال – ضخامت آثار در حدود 19 متر.

 معماری :

 4 دوره معماری تشخیص داده شد که با اعداد رومی از بالا به پایین مشخص شده اند.

 طبقه I : دیوار خشتی مربوط به یک واحد ساختمانی که به اعتقاد حفاران مربوط به یک ساختمان گورستانی بوده است.

 طبقه III , I : پی دیوارها با قلوه سنگ های کف رودخانه ها.

 طبقه IV : پی قلوه سنگی یک واحد ساختمانی با نقشه نامشخص.

 سفال :

 سفال های طبقه V معرف نوسنگی تا آغاز شهرنشینی.

 سفال های طبقه VA به سه گروه تقسیم می شوند :

سفال خشن : متخلخل به شاموت شن و خرده سفال.

 سفال ظریف : شاموت نرم تر و حرارت بهتر نسبت به گروه قبل.

 سفال منقوش : نقوش ساده هندسی به رنگ سیاه روی زمینه روشن.

سفال VA شباهت زیادی با سفال سیلک I دارند.

 سفال طبقه VB : بهتر و ظریف تر از نمونه های قبل، ناخالصی خمیر کمتر، شاموت شن، نرمتر از نمونه های قبل، حرارت کمی بیشتر کنترل شده به نقوش سفال های منقوش، هندسی به رنگ سیاه روی لعاب گلی غلیظ قهوه ای متمایل به قرمز.

 سفال طبقه VC : علاوه بر نقوش هندسی، نقش حیوانی نیز استفاده شده ( نقش پرندگان شبیه به نقش طبیعی + نقش ببر).

 سفال طبقه VD : نقش مسبک پرندگان – تعدادی سفال نوع شوش I و عبید.

 سفال طبقه IV : سفال های نوع شوش II همزمان با اروک IV , V – قطعاتی سفال چند رنگ قابل مقایسه با سفال های شوش (سفال موسیان) ، در بین النهرین معروف به سفال جمدت نصر و تاریخ تقریبی آن BC 3000 تا BC 2500 .

 سفال طبقه III : ظروف سه پایه قابل مقایسه با سفال های آناتولی، اژه و بالکان – نقوش سینا روی زمینه قرمز – تاریخ نویسی BC 2500 تا BC 1800 .

 سفال طبقه II : دو نوع اصلی :

 1 ) سفال نقوش با نقش هندسی ؛

 2 ) سفال منقوش با خطوط موازی . گروه دوم قابل مقایسه با سفال های مسینی – BC 1800 – BC 1400 .

 سفال طبقه I : سفالهای خاکستری سیاه شبیه سفال های قفقاز BC 1400 – BC 1100 .

 قبور :

 گور در 5گور که با اعداد رومی شماره گذاری شده اند.

 گروه I : قبور شماره 1 تا 63 .

 گروه II : قبور شماره 64 تا 82 .

 گروه III : قبور شماره 83 تا 101 .

 گروه IV : قبور شماره 102 تا 119 .

 گروه V : قبور شماره 120 تا 122 .

 از عمق 9 متر به پایین کودکان را در خمره های بزرگ قرار می دادند.

 گویدن تپه :

 در دره کنگاور – ارتفاع از سطح زمین های اطراف 30 متر به ارتفاع از سطح دریا 1400 متر به وسعت بین 14 تا 15 هکتار.

 حفاری : 1965 و 1967 توماس کایلدیانگ .

 لایه نگاری : 7 دوره شماره گذاری با اعداد رومی از بالا به پایین، گودین VII اواخر نوسنگی.

 سفال :