تحقیق مقاله کشور امریکا

کشور امریکا

مقدمه

کشور امریکا دومین کشور بزرگ دنیا است که از وسعتی بالغ بر 610/970/9 برخوردار میباشد. غالب جمعیت این کشور در محدودهای به وسعت 100 مایل (6400 کیلومتر ساکن هستند. این کشور دارای دو زبان رسمی انگلیسی و فرانسوی بوده و لاتین  از سیستم مذهبی غالب برخوردار نمیباشد. میراث فرهنگی امریکا نوعی میراث فرهنگی مختلط میباشد که در آن جامعه امریکا به طور ریشهای تحت تأثیر فرهنگ بومیان، فرانسه زبانان و انگلیسی زبانها قرار دارد. هم اکنون این کشور به یک جامعه متفاوت و متنوع از لحاظ فرهنگی مبدل گشته است. کشور امریکا متشکل از 10 ایالت و 2 قلمرو میباشد و به صورت فدرالی اداره میگردد. که قوای قانونی این کشور ما بین دو سطح از دولت یعنی قوای فدرال و ایالتی تقسیم گردیده است. این کشور دارای مناطق مختلفی از جمله آتلانتیک، امریکای مرکزی، فلات امریکا،پاسیفیک و امریکای شمالی میباشد. بر این اساس، منطقه گرایی بر تاریخ سیاسی امریکا تأثیر به سزایی گزارده است.

در گذشته، توسعه فرهنگی توسط سطوح مختلف دولت و به صورت غیررسمی و بدون انسجام صورت میپذیرفت. در سال 1951، به دنبال انتشار گزارش محوری کمیسیون سلطنتی در مورد توسعه ملی در زمینه های هنر، علوم و ادبیات حمایت بخش فدرال در امر فرهنگ و ارتباطات به طور رسمی سازماندهی گردید و این امر به نوبه خود موجب تأسیس کتابخانه ملّی امریکا در سال 1953 و شورای امریکا در سال 1957 گردید. شورای فوق یک مؤسسه اعتباری - هنری فدرال است که مستقل از دولت عمل می نماید. تقسیمبندی اساسی و اولیهای که بر طبق قانون اساسی امریکا در سال 1867 در سطوح قدرت انجام گرفت به ایالتهای این کشور در زمینه های آموزش و فرهنگ اختیار تام اعطاء نمود. در نتیجه هر ایالت مبادرت به توسعه سیاست فرهنگی و ایجاد مکانیسمهای ویژه از قبیل تأسیس وزارتخانه ها و سازمانهای مربوطه جهت اجرا و پیشبرد سیاستهای انحصاری خود نموده است. در طی 20 سال گذشته بحثهای قابل توجهی در خصوص تمرکززدایی از قدرت صورت گرفته است زیرا ایالتهای کشور بدنبال ایفای نقش عمدهتری در جهت توسعه فرهنگ امریکا میباشند. به طور سنتی، کشور امریکا نوعی دیدگاه سازمانی نسبت به سیاستهای ملّی پیش روی خود قرار داده است. این دیدگاه حاوی قوانین و دستورالعمل هایی میباشد که توسط مؤسسات و دولتهای ایالتی و فدرال کشور انجام میگیرند.

سازمان میراث فرهنگی امریکا مسؤولیت عمده امور فرهنگی کشور را بر عهده دارد. البته دپارتمانهای وزارت امور خارجه، دپارتمان امور تجارت بین الملل، وزارت اقتصاد، دپارتمان مهاجران و امور شهروندان، دپارتمان منابع انسانی، اداره امور بومیان شمال و سرخپوستان و وزارت صنایع نیز در این امر سهیم میباشند.

بررسی اجمالی سیاستهای فرهنگی امریکا بیشتر بر مسؤولیتهای محوّله به سازمان میراث فرهنگی فدرال که خود نقشی کلیدی در توسعه فرهنگی سطح ملی کشور ایفا می نماید تمرکز خواهد داشت.

دستورالعمل های کلی سیاست فرهنگی در صنایع فرهنگی

به منظور افزایش انسجام و یکپارچگی کشور، سیاست فرهنگی امریکا وارد یک روند پژوهشی دامنهدار جهت نیل به هویت ملی و فرهنگی ممتاز شده است که بر اساس آن جمعیت بومیان، دوگانگی زبان، چند فرهنگی جمعیت، منطقه گرایی و تأثیرپذیری بالقوه از جانب ایالات متحده آمریکا را مورد توجه قرار میدهد. براساس قانون اساسی، ایالتهای امریکا در امر آموزش از مسؤولیت تام برخوردار بوده و در زمینه فرهنگ با دولت فدرال تشریک مساعی می نمایند. کشور امریکا دارای مؤسسات مشابه در سطوح ایالتی و فدرالی میباشد که از امور فرهنگی و هنرهای زیبای کشور حمایت بعمل میآورند. به همین ترتیب، همه ایالات و مناطق، دارای وزارتخانه های فرهنگ بوده که در زمینه برنامه های سیاست فرهنگی، همسان با دپارتمان میراث فرهنگی امریکا عمل می نمایند. گزارش 1992 کمیته دائمی فرهنگ و ارتباطات پیشنهاد می نماید که دولت فدرال باید تشویق به برنامه ریزی و برقراری هماهنگی فرهنگی میان دپارتمانهای فدرال را در رأس کار خود قرار داده و مشارکت با دیگر سطوح دولت، بخش خصوصی و جامعه فرهنگی امریکا را ترویج نماید. اخیراً، دولت فدرال اصول و اهداف کلی را برای خط و مشی آینده فرهنگی دولت تعیین نموده است.

از جمله دیگر گرایشات توسعه سیاست فرهنگی فدرال کشور امریکا می توان به اتخاذ استراتژیهای مالی چندین ساله برای فعالیتهای هنری، اتخاذ تدابیر جامع در جهت تشویق سطوح مختلف جامعه به مشارکت فرهنگی، توسعه فعالیتهای بشردوستانه و داوطلبانه، آموزش و ترویج حرفه ای هنرهای زیبا و برقراری همکاری بیشتر میان آژانسها و دولتهای فدرال و ایالتی اشاره نمود

نقش ساختارهای اداری و سازمانی در صنعت فرهنگی امریکا

دپارتمان سابق فدرال در امر ارتباطات مسؤولیت اداره و توسعه سیاستهای فرهنگی، قانونگذاری و تنظیم قوانین در سطح ملی کشور را بر عهده داشت. در ژوئن سال 1993، چندین دپارتمان دولتی جهت ایجاد دپارتمان جدید میراث فرهنگی امریکا با یکدیگر ادغام شدند. دپارتمان میراث فرهنگی کشور امریکا مسؤولیت اداره و نظارت بر امور هنر، صنایع فرهنگی، رادیو - تلویزیون، میراث فرهنگی، موزه ها، ورزشهای غیرحرفه ای، چند فرهنگی، پارکهای ملی و بناهای تاریخی ملی، حقوق بشر، فعالیتهای داوطلبانه، زبانها و فرهنگهای بومی، زبانهای رسمی، فعالیتهای تشریفاتی دولتی و ارتقاء هویت امریکایی را بر عهده دارد.

دپارتمان میراث فرهنگی امریکا با مشارکت وزارت کشور مسؤولیت اداره و نظارت بر شورای امریکا، هیأت فیلم کشور، شرکت سهامی خبرگزاری امریکا (CBC) ، مرکز هنرهای ملی، فیلم امریکا، کمیسیون مخابرات و رادیو و تلویزیون امریکا، کتابخانه ملی، کمیسیون بزرگ کشور، کمیسیون میادین جنگی کشور، موزه های ملی، موزه ملی علوم و فنآوری، موزه هوا- فضا، موزه طبیعت، موزه تمدن، موزه جنگ، گالری ملی، موزه ملی عکاسی معاصر، آرشیوهای ملی را بر عهده دارند.وزارتخانه مذکور بیشترین بودجه فرهنگی فدرال کشور را به خود اختصاص داده که در سال (91-1992) بر 9/2 $ بیلیون بالغ گردید.شورای امریکا به موجب ماده قانون مصوب سال 1997 تأسیس گردید. شورای مذکور در جهت توسعه و ترویج مطالعه و بهره مندی از آثار هنرهای زیبای کشور فعالیت می نماید.شورای امریکا با بودجه سالانه به میزان 7-1 $ میلیون دلار، وظیفه تهیه و ارائه خدمات و کمکهای مالی به هنرمندان حرفه ای، تولید کنندگان و سازمانهای هنری شکور را بر عهده دارد.شورای مذکور همچنین به ترغیب دبیرخانه کمیسیون امریکا جهت همکاری با سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل (UNESCO) پرداخته و بسیاری از طرحها نظیر طرح کیلام (killam program) در امر اهدا جوایز و هدایای ادبی به هنرمندان کشور را به اجرا درمیآورد.

کمیسیون فرهنگی  امریکایی یونسکو

کمیسیون فوق، به سازماندهی فعالیتهای سازمان یونسکو در کشور امریکا پرداخته و حضور کشور در فعالیتهای سازمان یونسکو را افزایش میدهد. کمیسیون فوق همچنین به عنوان مشاور وزارت امور خارجه امریکا در سازمان یونسکو فعالیت نموده و با وزارت کشور در اجرای برنامه های بین المللی فرهنگی مشارکت می نماید.

شورای تحقیقاتی علوم اجتماعی و انسانی امریکا

شورای مذکور در راستای توسعه علوم انسانی و اجتماعی کشور به اشخاص پیشنهاد مشارکت میدهد. شورای مذکور ارگانی سلطنتی است که از طریق وزارت صنایع به پارلمان کشور گزارش کار ارائه میدهد.

سطح ایالتی

فرهنگ در کشور امریکا مسؤولیت مشارکتی است که میان دولتهای ایالتی و فدرال توزیع گردیده است. در سال 1970، از محل فروش بلیطهای بخت آزمایی، شماری از ایالتهای کشور مبادرت به تأسیس وزارتخانه های فرهنگی نمودند. لازم به ذکر است که دولتهای ایالتی به طور غیررسمی در بخش میراث فرهنگی، توسعه و ترویج قوانین، سیاستها و برنامه های فرهنگی بسیار فعال بوده اند. در سال 1992 هزینه های فرهنگی ایالتی بر 9/1 $ میلیون دلار بالغ گردید که بیشتر این هزینه ها در بخش کتابخانه ها و میراث فرهنگی کشور صرف گردید. پیش نیاز و ضروریات فرهنگی هر ایالت با ایالت دیگر کشور تفاوت دارد. به عنوان مثال ایالات اُنتاریو (ontario) کِبکِ (Quebec) و بریتیش کلمبیا (British columbia) مراکز اصلی صنایع فرهنگی و هنرهای زیبای کشور محسوب میگردند. ایالت کبِک تنها ایالت کشور میباشد که برخلاف رکود اقتصادی اخیر مبادرت به تأسیس شورای هنر و ادبیات و اختصاص بودجه به این امر نموده است.

Conseil des arts etdes letters

مکانیسمهای زیادی در امریکا جهت تسهیل در توسعه پروژه های مشارکتی، تأمین بودجه بخش فرهنگ و مبادله اطلاعات میان دولتهای فدرال و ایالتی به کار گرفته شده است.

ابزارهای سیاست فرهنگی تأمین بودجه فعالیتهای صنایع فرهنگی

فرهنگ در واقع بخش پویای اقتصاد کشور بوده که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به اقتصاد ملی کمک می نماید. برطبق اطلاعات ارائه شده از سوی اداره آمار کشور امریکا تأثیر مستقیم بخش اقتصاد بر هنرهای زیبا و بخش فرهنگ کشور بر 2/14 $ بیلیون دلار در سال (90-1991) بالغ گردیده که تقریباً 3/2% درصد از تولید ناخالص ملی را تشکیل میدهد. هنرهای زیبا و فرهنگ در امریکا (Gdp) علاوه بر سطوح دولتی از حمایتهای بخش خصوصی کشور نیز برخوردار میگردند. شمار زیادی از دپارتمانها و آژانسهای دولتی از زمان جشنهای سده در سال 1967، کمکهای مالی قابل توجهی به صنایع فرهنگی، مؤسسات و هنرمندان کشور نموده اند. سالیان متمادی نابرابریهای فاحشی میان ایالتهای کشور از لحاظ میزان حمایت و پشتیبانی و توزیع بودجه فرهنگی وجود داشت. در سال (91-1992) دولتهای مختلف در کلیه سطوح مبلغ 6 $ بیلیون دلار در امر فرهنگ سرمایه گذاری نمودند. از این میزان 9/2 $ بیلیون از طریق دولت فدرال 9/1 $ بیلیون از طریق ایالتها و 2/1 $ بیلیون دلار از طریق شهرداریها پرداخت گردید. در ایالات کِبکِ و اُنتاریو عمده تمرکز بر بودجه های فرهنگی فدرال میباشد زیرا اغلب دپارتمانها و آژانسهای فرهنگی فدرال در این دو ایالت واقع شده اند.

86% درصد از بودجه دولتهای فدرال به آژانسها و دپارتمانهای فرهنگی فدرال نظیر شرکت سهامی خبرگزاری امریکا (CBC) ، موزه های ملی و مکانهای تاریخی فدرال تعلق دارد.14% باقی مانده به صورت کمکهای مالی و اعطای جوایز به صنایع فرهنگی، مؤسسات، سازمانها و هنرمندان پرداخت میگردد. 23 بودجه دولتهای ایالتی و منطقه ای در بخش فرهنگ به کتابخانه ها و میراث فرهنگی اختصاص مییابد. در سال 1992 از بودجه فرهنگی 2/1 بیلیون دلاری شهرداریها، 80% درصد آن به کتابخانه های کشور اختصاص یافت.دپارتمان میراث فرهنگی امریکا طرح فرهنگی با عنوان (CIP) را اداره و نظارت می نماید. این طرح جهت کمک به سازمانهای حرفه ای، حقوقی و غیرانتقاعی امریکایی دست اندرکار میراث فرهنگی و هنرهای زیبا طراحی گردیده است.طرح (CIP) اصلاح و بهبود فعالیتهای مدیریتی، تأسیس و بهبود زیرساختها و تجهیزات فرهنگی و افزایش امکان دسترسی به کالاهای فرهنگی برای مردم امریکا را در رأس وظایف خود قرار داده است. عمده کمکهای مالی و غیرمالی انجام گرفته از طریق طرح (CIP) توسط دپارتمان میراث فرهنگی امریکا تأمین میگردد. لازم به ذکر است که طرح مذکور بودجه ای معادل 2/13 $ دلار را به خود اختصاص داده است.

حمایت از خلاقیتهای صنایع فرهنگی

حمایتهای مستقیم و غیرمستقیم

اگرچه سیاستهای حمایت مستقیم از هنرمندان به دنبال تصویب ماده قانون حق چاپ و نشر امریکا مصوب سال 1924 شکل گرفت. با این حال این گزارش شورای MasseyِLevesquel بود که در سال 1951 بر آموزش عمومی هنرهای زیبا اصرار ورزیده و خواستار تأسیس شورای امریکا که مسؤولیت نشر و ارتقاء هنرهای زیبا، ادبیات و علوم انسانی و اجتماعی کشور را بر عهده دارد شد. اما هدف اصلی شورای مذکور توسعه و ترویج ایده "امریکا برای امریکاییان" (Canada to conedian) بود.

گزارش مذکور پایه و اساس توسعه سیاست فرهنگی در امریکا را پایه گذاری نمود. بعلاوه در سال 1982، گزارش کمیته بررسی و بازبینی سیاست فرهنگی فدرال که عمدتاً به عنوان گزارش (ApplebaumِHebert) معروف است، پیشنهادات ویژه و خاصی را در خصوص وضعیت زندگی هنرمندان کشور ارائه نمود.

به دنبال بررسیهای به عمل آمده در سال 1986 طرح ضربتی (sirenِGelinas) در خصوص وضعیت زندگی توسعه سیاستهای اقتصادی و اجتماعی هنرمندان کشور به اجرا درآمد.

در سال 1992 دولت فدرال قانون وضعیت معیشتی هنرمندان کشور را تصویب نمود که در سال 1993 به مرحله اجرا درآمد. این آییننامه چارچوب قانونی تحت نظارت دولت فدرال جهت برقراری روابط حرفه ای میان تولیدکنندگان و هنرمندان خود اشتغال کشور به وجود آورد. 2 مکانیسم جدید قانونی نیز تحت آییننامه مذکور مطابق ذیل ایجاد گردید:

1- شورای امریکا که به دپارتمان میراث فرهنگی کشور خدمات مشاوره ارائه داده و تحقیق در خصوص موضوعاتی چون مالیاتبندی، دسترسی هنرمندان به منافع اجتماعی و ورشکستگی فرهنگی را برعهده دارد.

3- تریبون روابط حرفه ای تولید کنندگان و هنرمندان امریکا

تریبون مذکور بخش دیگری از چارچوب حقوقی است که در آییننامه مذکور پیشبینی شده است. به منظور تشویق، پشتیبانی و حمایت از بخش خصوصی فرهنگ از قبیل مؤسسات تئاتر، گالریهای عمومی و موزه های کشور اصلاحاتی بر ماده قانون مالیات بر درآمد مصوب 1991 اعمال گردید. لازم به ذکر است که موزه ها و سایر مؤسسات هنری کشور با مقاصد سودجویانه تأسیس نیافته بلکه در حقیقت به عنوان سازمانهای خیریه جهت مقاصد مالیاتی تأسیس یافته اند. این بدان معناست که اشخاص حقیقی که به بخش فرهنگ و هنر کشور کمکهای مالی اعطاء می نمایند در ازای چنین کمکهایی از اعتبارات مالیاتی تا حداکثر 20% درصد درآمد مالیات دهندگان در طی هر سال بهره مند میگردند. در طی دهه گذشته، سازمانهای هنری و فرهنگی کشور به طور فزایندهای متکی بر حمایت بخش خصوصی بودند. سازمانهای مسؤول حوزه هنرهای نمایشی اکنون بیش از 16% درصد بودجه خود را از طریق اعتبارات مالیاتی بدست میآورند. در سال 1991 تغییرات مالیاتی جزئی با تصویب قانون ویژه وضعیت معیشتی هنرمندان کشور در جهت بهبود وضعیت مالی هنرمندان و سازمانهای هنری اعمال گردید.