شَلَمچه
شَلَمچه روستا و منطقه‌ای مرزی در باختر خرمشهر و مرز میان ایران و عراق و نزدیکترین نقطه مرزی به شهر بصره در کشور عراق می‌باشد.
شلمچه در شمال غربی شهر خرمشهر قرار گرفته و میان خرمشهر و شلمچه شهر تازه‌ای به نام مقاومت و روستایی به نام پل نو قرار گرفته‌است. شلمچه از شمال به حسینیه از جنوب به اروندرود، از سوی خاور به خرمشهر و از سوی باختر به خط مرزی ایران عراق محدود می‌شود. منطقه‌ای در آن سوی مرز در خاک عراق نیز نام شلمچه بر خود دارد.[۱]
شلمچه یکی از چند محور تاختن ارتش عراق به ایران بود.
ارتش عراق در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با گذر از این منطقه به سوی خرمشهر تاخت. پس از عملیات بیت‌المقدس که به بازپس‌گیری خرمشهر به دست ارتش ایران انجامید این منطقه همچنان در دست ارتش عراق بود.
نمایی از مرز میان ایران و عراق در شلمچه
عراقی‌ها در این منطقه که از دید راهبردی برایشان مهم بود استحکامات جنگی بسیاری را فراهم نموده بودند. سرانجام در عملیات کربلای ۵ در دی ۱۳۶۵ شلمچه به دست نیروهای ایرانی افتاد.
شلمچه
ای شلمچه بگو سرخی خورشید سر زمینت از چیست؟مگر خورشید را در تو سر بریدند که آسمانت به رنگ برکه های خون شهیدان است؟ مگر سروها را به خاکت کمر شکسته‌اند که خاکت آرامگاه نخل‌های نگون گشته است؟
ای اروند بگو از چه این سان نام وحشی به خود گرفته‌ای؟ آیا وحشیگری تو به خاطر بلعیدن یاس‌ها و نسترن‌ها نیست؟ مگر خون آلاله ها چه داشت که هر چه بیشتر نوشیدی تشنه تر شدی؟
خدایا، سراسر زندگیم آکنده از درد است و این گران بهاترین سرمایه زندگی من است. نگاه و احساس من با درد آشناست. درد چنان با وجودم عجین گشته است که تحمل دوری از آن را ندارد.
خدایا، تو را سپاس می‌گویم که این نعمت عظیم را بر من ارزانی داشتی و آن را وسیله سعادت من قرار دادی. با آن که مردم از درد گریزانند ولی آرامش وجود من وابسته با آن استو آن درد عشق ولایت و شهادت است و تنها دردی است که درمانش را نمی‌طلبم که بسیاری خواهند گفت دیوانه و راست خواهند گفت که در عشق ولایت و شهادت دیوانه‌ترینم.