به اعتقاد حضرت علی (ع) رهبران و مدیران جامعه باید دارای مجموعه ای از ویژگی هل وخصوصیات باشند که به برخی از آنها در چارچوب وظایف قانونشان می گنجد و برخی دیگر از ویژگی های ضروری برای مدیران جامعه است که آنها از صفات کمالیه و شخصیت والای آنان سرچشمه می گیرد . به عقیده علی (ع) مدیران باید خود در عمل پیشگام باشند قوانین راباید ابتدا در مورد خودشان اجرا شده واو امرونواهی شان را قبلاً خود عمل کرده باشند. حضرت علی (ع) معتقد است که باید نوعی محبت و رابطه عاطفی معنوی بین مردم ومدیران وجود داشته باشد وایجاد این محبت در درجه اول از وظایف مدیران است. به تعبیر امام (ع) قلب حاکمان ومدیران باید سرشار از رحمت، لطف ومحبت واقعی نسبت به مردم از هر دین و آیین باشد و مدیران نباید هیچ کینه ای از مردم به دل داشته باشند. به نظر علی (ع) مردم و مدیران باید نسبت به همدیگر حسن فلن داشته باشند و یکی از وظایف مهم مدیران این است که حسن فلن مردم نسبت به خودشان رابرانگیزند. مدیران باید با عملکرد عالی ، نیکی به مردم، رفع مشُقات ، رنج ها حل مشکلات مردم و مجبور نساختن آنها در آنچه به عهده آنان نیست و غیره این حسن فلن را در مردم دزدودن باطل است تمام اقدامات نظام سیاسی اگر در این راستا نباشد بیهوده وباطل است چرا که ، در اصول سیاسی اسلام میزان موفقیت وکارایی سیستم واجزای آن با این معیار سنجیده می شود. اگر هدف وانگیزه مدیران از قبول حکومت اجرای عدالت واقامه حدود الهی باشد هیچ گاه دربازار سیاست اصول وارشها را به معامله نمی گذارد وحضرت علی در صحنه سیاست چنین شخصی بود .