مقدمه
تاریخ معاصر انقلاب اسلامی ، از تابناک ترین دورانهای تاریخ ایران ، و پرافتخارترین برگهای زرین کشور ماست .
خصوصاً دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، و دفاع مقدس ملت قهرمان، ما که با کمترین سلاح و امکانات، در برابر رژیمی ایستاد، که قدرتهای دنیا به کمک او آمده بودند و با دادن میلیاردها دلار و سلاح و اطلاعات او را یاری می کردند .
در برابر چنین تهاجم سنگینی ، ملت بزرگوار ایران، با رهبری حضرت امام خمینی ‹‹ سلام الله علیه ›› جانانه و مردانه ایستادند و از عزت و شرف و دین خویش دفاع کردند و هرگز اجازه ندادند، حتی یک وجب از خاک کشور ما جدا شود.
این در حالیستکه در تاریخ گذشته، هرگاه به خاک ایران حمله شده، بخشی از خاک این کشور جدا شده است و حتی در رژیم محمد رضا پهلوی که وابستگی به آمریکا را افتخار می‌دانست و عامل حفظ تمامیت کشور بر می‌شمرد، بدون تهاجم دشمن، و تحت فشارهای سیاسی، بحرین از خاک ایران جدا شد.
اما در دوران پر افتخار جمهوری اسلامی ، این اتفاق نیفتاد و ملت ما با خون شهیدانش ، همه ی زمینهای خود را آزاد کرد. و این برگ زرین در نسل جوان کشور ما باقی ماند که با رهبری امام خمینی، در برابر دشمن ایستادند.
اما از ابتدای جنگ تا انتهای آن افرادی تحلیلهای دیگری داشتند که می گفتند و می نوشتند و علیه جنگ موضع می گرفتند و امام و ملت ، با منطق و عمل پاسخ آنها را می دادند .
پس از پایان جنگ برخی همراهان ، به سرزنش امام و مردم پرداختند و جنگ و استمرار آن را زیر سؤال بردند که از آن جمله می توان ‹‹ آیت الله منتظری ›› را نام برد .
ایشان در سخنان گوناگون و در کتاب خاطرات خود، علیه جنگ و مواضع امام سخنانی ایراد کرده که لازم است پاسخ مستندی به ایشان داده شود .
به طور خلاصه ادعاهای ایشان را در سه زمینه زیر میتوان دید :
1 – اصل شروع جنگ بخاطر شعارهای انقلاب اسلامی و حضرت امام خمینی بوده است واین شعارها نه ضرورتی داشت ونه صحیح بود فقط کشور ها را از خودمان ترساندیم و آنها با ما جنگیدند در حقیقت صدام برای تجاوز جرمی مرتکب نشده است
2 – ادعای اینکه من مخالف این حرکات بودم واز امام خواستم برای دیگر کشورها پیام حسن نیت بفرستد ولی امام قبول نکرد
3 – پس از فتح خرمشهر قرار بود خسارات ما داده شود ولی آقایان وامام اصرار کردند واینهمه خسارت دیدیم
4 - من با این حرکات مخالف بودم و معتقد بودم که اگر میخواهیم عرامت بگیریم حالا وقت آن است
در این تحقیق ، پاسخ سخنان و ادعاهای ایشان از لابلای اسناد مهم تاریخی و عمدتاً آشکار و رسمی بین المللی آورده شده و تناقضاتی که در سخنان و مواضع صریح خودشان، دیده شده است. تبیین گردیده است.
امید است بعنوان یک تحقیق بتواند ، مورد بهره انسانهای حق جو قرار گیرد .
خلاصه ای از تاریخ جنگ
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که در 31 شهریور سال 1359 آغاز شد هدفهایی را در پی داشت که برخی از آنها بشرح زیر می باشند .
1. اشغال خاک کشور اسلامی
2. اشغال مناطق نفتی
3. پیشروی به سمت عمق استراتژیک کشور
4. فلج کردن نیروهای نظامی
5. تسخیر استانها یکی پس از دیگری و . . .
6. به ستوه کشاندن نظام جمهوری اسلامی و سرنگونی آن
درتمام این مراحل، همدستی آشکاری بین تمامی جریانات ضد انقلابی و ضد اسلامی در داخل کشور و در سطح جهان وجود داشت .
حمایت سازمانهای بین المللی ، غربیها و اعراب از صدام
اکثریت قریب به اتفاق سازمانهای بین المللی ، سازمانهای عربی ، کشورهای خلیج فارس ، کشورهای اروپایی و دولتمردان کشور آمریکا درصدد آن بودند تا با حمایت تبلیغاتی ، مالی ، تسلیحاتی و همه جانبه از عراق او را در این جنگ به پیروزی برسانند آنها با به میدان آوردن تمامی امکانات خویش ، از صدام چهره‌ای صلح طلبی ساختند. که برای سرکوبی آنچه آنان ‹‹ تروریست ›› می‌خواندند. و یا اسلام ‹‹ خشونت گرا ›› می نامیدند . وارد صحنه شده ، تا این رژیم ضد حقوق بشر را سرکوب کنند!! در آن روزگاران ‹‹ صدام حسین ›› سمبل صلح و آزادی ، حقوق بشر و همه ی ‹‹ ارزشهای انسانی ›› بود. در مطبوعات غرب کمترین اثری از تبلیغات علیه صدام دیده می‌شد. مطبوعات کشورهای عربی نیز اینگونه بودند . آنان از صدام به عنوان کسی که قسمت شرقی جهان عرب را در برابر‹‹ فارس های مجوس ›› حفاظت می کند، نام می بردند و در این میان دو دولت ‹‹ سعودی ›› و ‹‹ کویت ›› بیشترین حجم حمایت از عراق را به عمل آوردند و کشور اردن و مصر نیز با تمام توان به حمایت از صدام پرداختند .
عربستان و کویت تمامی بناه در خویش را در اختیار عراق قرار داده و هر آنچه در توان داشتند به عراق کمک کردند . تا او بتواند در جنگ به پیروزی برسد . در اولین روزهای شروع تهاجم به میهن اسلامی ، نیروهای عراقی به پیروزی های وسیعی دست یافتند و توانستند بخش هایی از استانهای خوزستان ، ایلام و کرمانشاه را به تسخیر خویش درآوردند . در آن زمان، آنان با سلاحهای مدرن روز ، تانکهای روسی ، هواپیماهای روسی و فرانسوی ، و دلارهای نفتی کشورهای عربی به کشور ایران تهاجم کردند و شهرها را یکی پس از دیگری به تسخیر درآوردند .
سقوط شهرها
خرمشهر پس از 34 روز مقاومت سقوط کرد و تعدادی از شهرهای دیگر در استانهای خوزستان ، ایلام و کرمانشاه نیز به اشغال درآمد و نوامیس این ملت ، زنان و کودکان در زیر چکمه های ارتش خون آشام رژیم صدام افتادند . میلیونها تن از مردم مظلوم ایران ‹‹ آواره ›› شدند و در شهرها سرگردان گردیدند. تمامی محاسبات نشان می داد که صدام، باید کار جمهوری اسلامی را تمام کند، و این ظرف چند روز عملی است. و همه دشمنان انتظار سقوط نظام اسلامی را می‌کشیدند . در درون کشور نیروهای طرفدار آزادی غربی با سرزنش و تحقیر نیروهای انقلابی و با جو سازی ها و شایعه پراکنی هادر درون شهرها به حمایت وسیع روانی از تهاجم نظامی عراق پرداختند. آنان به جای آنکه جبهه ی جنگ را به مرزها منتقل کنند به درون شهرها منتقل کردند .
نقش سازمانهای داخلی در حمایت از اهداف صدام
سازمانهایی مانند نهضت آزادی ، سازمان مجاهدین خلق و سازمانهای کمونیستی و غرب گرا ، همگی در یک کلام مشترک بودند و آن اینکه آزادی ، مسئله ای اصلی است و آزادی را آنگونه معنی می کردند که غربی ها می پسندیدند .
غربیها که در پشتیبانی صدام همه با هم یک دل و یک صدا بودند. همانها که هرگز به این سؤال اساسی پاسخ ندادند که چگونه است، که صدام بدون انتخابات و بدون آنکه در کشورش کمترین رنگ و بویی از انتخابات وجود داشته باشد ‹‹ سمبل آزادی خواهی ›› محسوب می‌شد. همانها که با جریانات داخلی کشور همنوا علیه جمهوری اسلامی بودند .
جریانهای داخلی کشور،جریانات لیبرال و جریانات مطبوعاتی، با سوء استفاده از‹‹ آزادی بی حد و حصری ›› که برای آنان وجود داشت همواره از‹‹ استبداد ›› سخن می‌گفتند، در حالیکه کشور درگیر در جنگ، بطور طبیعی باید ‹‹وضعیت اضطراری›› اعلام می کرد و مطبوعات را محدود میکرد ، اما در ایران چنین نبود و‹‹ مرثیه سرایان›› آزادی غربی ، با استفاده از فضای ‹‹ بی حساب و کتاب›› ، علیه آزادی موجود سخن می گفتند!! و به خالی کردن دل مردم از مقاومت می‌پرداختند و توجه آنان را به داخل شهرها منتقل می کردند . آنان توانستند در آن مدت ، درگیری های فراوان خیابانی ایجاد کنند. در حالی که لازم بود نیروهای عملیاتی به مناطق جنگی اعزام شود اینان در درون شهرها آشوب برپا کرده و هر روز تیتر اصلی روزنامه هایشان مبارزه با ‹‹خشونت›› ، ‹‹شکنجه›› و شایعه های فراوان علیه نیروهای اصیل انقلابی بود .
نقش نیروهای انقلاب اسلامی
اما به دور از تمامی این جریانات، نیروهای انقلاب اسلامی (و خصوصاً جوانان سلحشور و برومندی که با کیمیاگری خمینی بزرگ به طلای ناب مبدل شده بودند) در صحنه های نبرد ، مظلومانه مقاومت کردند. و در همان روزهای آغازین، ماشین جنگی صدام را از حرکت باز داشتند . ماشین جنگی ای که باید تا عمق استراتژیک کشور پیش می آمد ، در همان اولین روزها به گل نشست و نتوانست از میانه ی راه خوزستان جلوتر بیاید. از قصر شیرین فراتر نتوانست بیاید و در نزدیکی سر پل ذهاب متوقف شد . و از آنجا نیز اخراج گردید . نیروهای رزمنده و مقاوم جمهوری اسلامی که با روحیه ایمان می‌جنگیدند. در حالی که از کمترین سلاح و کمترین برابری اسلحه با دشمن برخوردار نبودند. با یاری و اتکاء به خداوند وتوسل به ائمه اطهار ‹‹علیهم صلوات الله››، در صحنه های نبرد مظلومانه و غریبانه جنگیدند . و ‹‹ ملی گرایان واقعی ›› آنها بودند که با تکیه بر ‹‹ دین ›› از آب و خاک کشور ‹‹دفاع›› کردند ، نه آنان که با ‹‹ شعار ملی گرایانه ›› به کمک و یاری روانی و تبلیغاتی دشمن شتافته بودند.