تحقیق مقاله آشنایی با برنامه های مخرب

هنگامی که در سال 1984 برای اولین بار در مقالات علمی، امکان وجود ویروس مطرح شد، هیچ کس آن را جدی نگرفت. اما طولی نکشید که اولین ویروس پا به عرصه وجود گذاشت. در آن زمان نیز عده انگشت شماری خطر آن را درک کردند. برخی حتی نمی دانستند که آیا ویروس به طور اتفاقی رخ می دهد یا آن را می نویسند. یک یا دو متخصص، از این حد نیز فراتر رفتند و تولید ویروس را کاملاً انکار کردند. اما امروزه، می بینیم که مراکز رایانه ای پر از ویروسهای گوناگون است و تعداد آنها پی در پی افزایش می یابد.

در سالهای 1980، رایانه های بزرگ به صورت چند برنامه ای کار می کردند. هر کاربر می توانست برنامه های خود را به رایانه بسپارد و منتظر بماند تا اجرا و خروجی آن آماده شود. در بعداز ظهر یک روز جمعه، یک برنامه ساز برنامه الی را به عنوان بازرس اجرا کرد. کار برنامه آزمایش سیستم بود. بدین صورت که اگر برنامه دیگری در حال اجرا است، آن را از سیستم حذف کند و در غیر این صورت، خود به صف ورودی برود و منتظر بماند. پس از این که برنامه بازرس تمام شد، برنامه ساز می توانست کار اصلی خود را به سیستم بفرستد و بلافاصله خروجی را دریافت کند. زیرا بازرس تمام برنامه ها را از سیستم حذف کرده بود. متأسفانه، وجود یک اشکال کوچک در برنامه بازرس باعث شد که برنامه پی در پی خود را تکثیر و در صف وارد کند. درنتیجه، پس از چند ثانیه، هزاران نسخه از آن در صف ورودی تولید شد.

برحسب این که چه تعریفی برای ویروس ارایه می دهیم، می توانیم برنامه بازرس را یک ویروس رایانه ای بنامیم. بنابراین، می بینیم که ویروس مسئله‌أی جدید نیست و تولید آن نیز مشکل نیست.

اولین ویروسها، تصاویر گرافیکی و یا پیغامهایی را بر روی صفحه نمایش نشان می دادند. اما بیشتر ویروس های امروزی مخرب هستند. متأسفانه، ویروس های رایانه ای در ده سال اخیر خسارات بی شماری را به سیستمهای رایانه ای وارد ساخته اند. یکی از این خسارات، از بین رفتن اطلاعات باارزش است. البته این ضرر در مقابل وقت هزینه ای که برای تهیه برنامه های ضد ویروس و نصب آنها مصرف می شود، ناچیز است. حتی ویروسهای بی خطری که یک پیغام ساده نشان می دهند، یا یک قطعه موسیقی کوتاه می نوازند نیز وقت پردازنده و فضای حافظه را برای تکثیر مصرف می کنند. به علاوه، برای کشف و پیشگیری از آنها باید ضدویروس تهیه گردد. درنتیجه، آنها نیز باعث اتلاف وقت و هزینه می شوند.

ویروس تنها برنامه رایانه ای مخرب نیست. بلکه برنامه های مخرب نیز وجود دارد. از آن جمله، اسب تروا،‌‌‌ بمب منطقی و کرم را می توان نام برد.

اسب تروا: اسب تروا، برنامه ای است که کارهایی را انجام می دهد که در مستنداتش ذکر نشده است. معمولاً این کارها زیان آور نیز هستند. برای مثال، هنگامی که کاربر می خواهد و با سیستم کار کند، یک برنامه Login تقلبی، شماره حساب و کلمه عبور را از کاربر گرفته تا اجازه ورود به سیستم و کار با آن را صادر نماید. اما پس از فهمیدن شماره حساب و کلمه عبور، اطلاعات کاربر را دستکاری می کند. به عنوان مثالی دیگر، فرض کنید برنامه ای وجود دارد که باید فشرده سازی اطلاعات را انجام دهد. اما در حقیقت، هر پرونده ای را که به آن اعلام می کنند، از روی دیسک حذف می کند. نمونه ای از یک اسب تروا در شکل 1-4 نشان داده شده است.

(تصاویر و نمودار در فایل اصلی موجود است)

اگر پرونده horse.bat را با توجه به شکل 1-4 تولید کنیم و شخص علاقه‌مندی از روی کنجکاوی فرمان horse را اجرا نماید، تمام پرونده های موجود در دیسک A حذف خواهند شد.

معمولاً برنامه اسب باید به طور خودکار اجرا شود و به سیستم آسیب برساند. برای مثال، یک فرمان type آن را فعال کند. فرض کنید در پرونده‌ای از فرمانهای ansi.sys استفاده کنیم و یکی از کلیدهای صفحه را با فرمان پاک کردن تمام پرونده های دیسک و کلید N را با Y عوض کنیم. اگر شخص کنجکاوی داخل پرونده را با فرمان type ببیند، از آن پس، هرگاه کلید مورد نظر تحریر شود، سیستم پیغام Warning all data will be deleted (Y/N) را صادر می کند که با تحریر کلید N تمام پرونده ها حذف خواهند شد.

- بمب منطقی:

بمب منطقی، برنامه ای است که برای خسارت زدن به سیستم، از یک دستور IF استفاده می کند. اگر شرایط مناسب باشد، یک کار زیان آور انجام می دهد، در غیر این صورت خیر. شرط می تواند زمان انجام خسارت، اسم یک فرد و یا هر عبارت دیگری باشد. برای مثال، یک برنامه ساز بمبی را در یک سیستم حسابداری نصب کرده بود که پرونده اضافه کاری را برای نام برنامه ساز جستجو نماید. اگر نام برنامه ساز وجود نداشت، پرونده حذف می شد. در غیر این صورت، پرونده در سیستم باقی می ماند. الگوریتم کار بمب منطقی در 2-4 نشان داده شده است.

کرم و ویروس

- کرم:

کرم برنامه ای رایانه ای است که علاوه بر اثرات جانبی، خود را نیز تکثیر می کند و برای تکثیر نیازی به یک برنامه ناقل ندارد. کرمها بیشتر در شبکه های رایانه ای وجود دارند. درخت کریسمس نمونه ای از برنامه کرم است. این برنامه هنگامی که اجرا می شود، یک درخت کریسمس مانند شکل 4-3 روی صفحه نمایش می دهد و همزمان خود را نیز روی شبکه منتشر می کند.

- ویروس: ویروس برنامه ای با ویژگیهای زیر است:

دارای اثرات جانبی است: ویروس، حاوی قطعه برنامه الی است که دارای اثرات جانبی زیان آور می باشد و در شرایط مناسب اثراتش را نشان می دهد. البته ویروسهایی هستند که تخریب کننده نیستند.

خودتکثیر است: ویروس خود را تکثیر می کند و بر روی دیسک منتشر می شود. این همان خاصیت ویروسهای بیولوژیکی است. خودتکثیری، یکی از مشخصه های ویروس است که آن را از سایر برنامه ها متمایز می کند.

مخفی است: موفقیت ویروس در این است که قبل از مشخص شدن اثرات جانبی آن، خود را به طور مخفیانه تکثیر می کند. این ویژگی ویروس نیز مانند ویروسهای بیولوژیکی است. ویروس بیولوژیکی نیز در دوران نهفتگی نشانه‌ای ندارد، اما به بقیه انسانها سرایت می کند. چون نشانه ای از خود ظاهر نمی کند، هیچ دلیلی ندارد که افراد از ناقل کناره گیری کنند و همین امر سبب انتشار بیشتر ویروس می شود.

معمولاً ویروسها همراه برنامه های مخرب دیگر به رایانه حمله می کنند. برای مثال، بعضی از آنها از مکانیسم بمب منطقی استفاده می کنند و در شرایط خاصی دارای اثرات جانبی هستند. ویروس armagid نمونه ای از این گونه ویروسهاست که در روز هشتم ماه مه هر سال فعال می شود و شکل مکان نما را به صورت دو خط متقاطع و به رنگ قرمز تبدیل می کند.

بعضی از افراد بر این عقیده هستند که ویروس رایانه ای نیز نوعی فناوری است و مانند بقیه نه خوب است و نه بد. قصد و نیت افراد بستگی دارد که از آنها در امور خوب یا بد، استفاده کنند. برای مثال، می توان ویروسی نوشت که در شبکه حرکت و پرونده های بی مصرف را از روی دیسک حذف نماید. و یا ویروسهایی طراح شود که در سیستم حرکت کنند. چنانچه سیستم فاقد ضد ویروس باشد و یا ضد ویروس قدیمی باشد، نگارش جدید را جایگزین آن نمایند. همچنین، می توانیم ویروسی بنویسیم که خود را به پرونده متصل نموده، اطلاعات آن را فشرده کند. سپس هنگام استفاده از پرونده، آن را از فشردگی خارج سازد.

تمام کسانی که تا کنون خواسته اند ویروس مفید بنویسند، ناموفق بوده اند. زیرا به دلیل کنترل ناپذیری ویروس، اگر اشکالی در ویروسهای مفید بروز نماید، رفع آن ناممکن می شود. به علاوه، چون ویروس مخفی است، بدون اجازه وارد سیستمهای مختلف می شود که این امر کار صحیحی نیست. سرانجام، ضدویروسها، تفاوت بین ویروسهای خوب و بد را نمی توانند تشخیص دهند و در صورت تشخیص نیز ویروس های بد زیر چتر ویروسهای خوب وارد سیستم خواهند شد.