دروغگویی
بسیارند افرادی که از دروغ گویی اظهار گلایه می کنند وبه رغم تلاش برای از بین بودن این عادت زشت در افراد ، ناکام می مانند . آنها سعی می کنند تمام نیازهای این افراد را برطرف کنند و او را از همنشینی با افراد دروغگو نا صالح دور نگاه دارند. با این حال ، او باز هم دروغ می گوید و دورغ گویی فرد زمینه بی اعتمادی بزرگان را فراهم می کند. دانستن این نکته حائز اهمیت است که دروغ گویی از امری کوچک و ساده آغاز می شود واگر با آن بر خورد مناسبی صورت نگیرد ، به تدریج به مرضی خطرناک تبدیل می شود . دروغ گویی به طور ذاتی در درون هیچ فردی نیست و این در واقع محیط ناسالم است که باعث به وجود آمدن این رفتار زشت می گردد. البته باید بدانیم که نباید به اجبار از این افراد بخواهیم راست بگوید ، بلکه باید شرایط مناسب برای دروغ نگفتن را فراهم کنیم .
دروغ گویی عادتی ناپسند است که از دوران کودکی آغاز می شود و دارای انواع مختلف ، از جمله : تخلیی ، اکتشافی ، شاخدار و واقعی است . مقطع سنی کودک ، قرار گرفتن او در گروه جوشی ، اجاره نداشتن در بیان حقیقت ، خودنمایی کودک ، ترس و اجبار در اجرای دستورهای پدر و مادر ، بر نیامدن از عمده مسئولیت های سنگین ، الگو برداری از دورغ گویی پدر و مادر ، شنیدن دروغ مصلحتی از بزرگسالان و....... در بروز دروغ گویی در کودکان موثر است . خوش قولی والدین ، آماده بودن برای شنیدن حقایق تلخ و شیرین از زبان کودک ، استفاده نکردن از تنبیه ، تحقیر نکردن کودک ، ارائه الگویی مناسب از خود در ذهن کودک و عمل به آنچه از او می خواهیم ، می تواند در پیشگیری و اصلاح دروغ گویی فرزندان موثر باشد .