الف- ضوابط بهداشتی جایگاه طیور گوشتی
1- رعایت ضوابط نظام دامداری در تاسیس مرغداری الزامیست ( جداول تدوبنی 1374).
2- زمین محل احداث مرغداری می بایستی در مناطقی در نظر گرفته شود که از نظر زیست جوندگان (انواع موش ) عاری یا از نظر میزان جمعیت بسیار محدود باشند .
3- وجود حصار در اطرلف سالنها و سایر تاسیسات به منظور جلوگیری از ورود حیوانات و افراد متفرقه الزامیست.
4- وجود حوضچه های ضد عفونی در مبادی مجموعه مرغداری ودرصورت چند سنی بودن در مبادی ورودی تاسیسات هرگله نیز الزامیست . درصورت وجود کارخانه تهیه خوراک در مرغداری وجود حوضچه ضد عفونی در مبادی ورودی آن ضروریست.
5- احداث دفتر اداری وسرویس های بهداشتی در ابتدای مبادی ورودی مرغداری الزامیست.
6- اطاق مناسب جهت ضد عفونی اقلام مورد نیاز واحد در مبداء ورودی در نظر گرفته شود. 7- فاصله بین سالنها بین 15-10 متر و فاصله سالنها از حصار اطراف حداقل به اندازه عرض سالنها بوده وکمتر از 12 متر نباشد
8- احداث پارکینگ در خارج از محوطه مرغداری و به منظور جلوگیری از ورود خودروهای متفرقه ضروریست.
9- سطوح داخلی وخارجی کلیه سالنها وتاسیسات می بایستی قابل شستشو وضد عفونی کردن وتا ارتفاع مناسب قابل سوراندن باشد.
10- بمنظور جلوگیری از ورود پرندگان نصب توری برروی کلیه پنجره ها ومنافذ ورود و خروج هوای سالنهای مرغداری وسایر تاسیسات الزامیست.
11- سالن ها وسایر تاسیسات باید بنحوی ساخته شود که از نفوذ جوندگان وسایر حیوانات جلوگیری شود.
12- محوطه مرغداری (بین سالنها واطراف سالن های پرورش )تا شعاع 12 متری میبایست قابل شستشو وضد عفونی کردن وشعله دادن باشد.
13- محوطه مرغداری میبایست فاقد نقاط کور و غیر قابل کنترل باشد .از هرگونه تاسیسات اضافی وضایعات (وسائل مستعمل وفرسوده )عاری باشد.
14- به فاصله 3-5 متر از حصار دور تا دور مرغداری چند ردیف درختکاری شود منوط به اینکه فاصله 12 متر فضای قابل شستشو از آخرین سالن رعایت شده باشد.
15- درمجتمع های بزرگ مرغداری (چند سنی )بین فارم ها درختکاری انبوه یا جنگل کاری شود.
16- آب مصرفی:
منابع آب بهداشتی کافی می بایست قابل تامین باشد.
متابع آب شبکه آبرسانی داخل مرغداری (هوائی وزمینی )غیر قابل نفوذ باشد.
منابع آب شبکه آبرسانی قابل لایروبی – شستشو – ضد عفونی وکنترل باشد.
17- چاه فاضلاب وچاه تلفات بایست دارای موقعیت مناسب و فاصله لازم از منابع آب و شبکه آبرسانی باشد.
18- مرغداری میبایست دارای شبکه برق رسانی کافی جهت سالن ها وسایرتاسیسات باشد ضمنا”موتور برق اضطراری در واحد هائی که از شبکه های برق رسانی استفاده میکنند نیز ضررویست.
19- کوره لاشه سوز وچاه تلفات غیر قابل دسترس حیوانات باشد و با درنظر گرفتن جهت وزش باد در دورترین نقطه از سالنها احداث گرد بنحوی که در بهداشت منطقه و واحد مرغداری تأثیر منفی نداشته باشد.
20- اطاق کالبدگشائی به تناسب ظرفیت هر فارم در محل مناسب ونزدیک به محل دفع تلفات تاسیس گردد وقابل شستشو و ضدعفونی باشد.
21- واحد مرغدرای می بایست دارای منابع سوخت کافی و با ظرفیت مناسب باشد ومنابع مذکور در جوار حصار مرغداری تعبیه گردد بنحوی که جهت تخلیه سوخت نیاز به ورود وسیله نقلیه به داخل مرغداری نباشد.
22- فاصله لازم بین منابع تامین سوخت و آب مصرفی مرغداری بمنظور جلوگیری از نشت مواد سوختی به شبکه آب رسانی رعایت گردد.
23- دیوارها وسقف سالن های پرورش میبایست دارای عایق بندی مناسب باشد.
24- کف سالنها وتاسیسات از سطح زمین محوطه بیرونی بمنظور جلوگیری از نفود آب و رطوبت و عوارض بعدی آن بالاتر قرار گیرد.
25- طول وعرض و ارتفاع سالنها بسته به آب وهوای مختلف وسیستم پرورشی به منظور تامین تهویه مناسب وجلوگیری از تغییرات شدید حرارت در نظر گرفته شود.
26- برای هر سالن اتاق سرویس جهت جلوگیری از ورود مستقیم هوای بیرونی . نصب مخزن جهت آب داروئی و اقدامات کنترلی گله وسایر تجهیزات در محل مناسب در نظر گرفته شود.
27- در سیستم تهویه سالن های پرورش مواد زیر بعنوان نکات لازم جهت طراحی سیستم تهویه پیشنهاد میگردد :
1- میزان هوای لازم بر اساس وزن زنده پایان دوره ،حداکثر گرمای محیط ووضعیت رطوبت در طول سال میبایست در نظر گرفته شود تا هوای مورد نیاز تامین گردد .
(جدول پیشنها ی بعنوان راهنما ضمیمه میباشد).
2- سرعت جریان هوا در سالن حداکثر 2/0 متر درثانیه باشد.
3- نحوه ورود هوا بنحوی تنظیم شود که ضمن رعایت بند 1و2 از ایجاد کوران در سالن جلوگیری بعمل آید.
4- سیستم های تهویه با توجه به شرایط آب و هوای منطقه ای ونکات فوق بصورت انگوهای مناسب توسط کارشناسان ذیربط طراحی گردد.
5- وضعیت خروجی سیستم تهویه بایستی دارای شرایط زیر باشد:
الف – نصب کانال فلزی ( داکت ) بمنظور جلوگیری از پخش هوای داخل بر روی هواکش ها توصیه میگردد .