حومه نشینی گاهی اوقات در مجاورت مرکز شهری رخ می‌دهد، همانطور که در مورد شهر (BTC) در اسلونی، شهر (جابلژانا) می بینیم. آقای بوستجان وگو از گروه معماری ساداروگو ما را به یک سفر کوتاه برده و تکامل توسعه یک مرکز خرید حومه‌ای را که درو ازی نقطه کور شهری میباشد نشان می‌دهد و رشد آنرا به سمت تبدیل شدن به یک شهر و مرکز معتبر و اصل توضیح می‌دهد.
باید گفت شهر(BTC) بزرگترین مرکز تجارتی- ورزشی – تفریحی اسلونی میباشد هدف آن بهترین و بزرگترین شدن در اروپاست.
دو جمله بالا موقعیت امروزی و هدف خلاصه شده کمپانیBTC را که مالک مرکز خرید BTCیا شهرک BTC واقع در منطقه ای ما بین جاده های داخلی و خارجی شهر جایلژانا است نشان می‌دهد.
این شهرک و مرکز خرید از نظر مساحت و اندازه شبیه شهر( جایلژانا) بوده و در موقعیت 3 کیلومتری از این شهر قرار دارد. این شهرک یک موقعیت دو گانه و حد واسطه دارد، و شهری تجاری با زیر ساختارهی مشخص، ترکیب و منظری جالب در روز وشب میباشد که معمولاً در راستای جاده های بزرگ در پیرامون شهرهای بزرگ دیده میشود. در حقیقت آن یک تمرکز از حومه نشینی میباشد که در قالب یک مدنیّت و شهر نشینی قرار گرفته است. مرکز BTC)) منطقه ای مشخص مناطق شهری و غیر شهری را از هم جدا می نمود در اینجا پاک شده و شرایط بگونه ای تکمیل گشته اند که شهرک خرید و تجاری BTC به شهری اصیل و بی همتا تبدیل گشته است. برای بهتر درک کردن شجره نامه این تغییر شکل مدنی عجیب و خارق العاده ما لازمست تا نظری داشته باشیم به اینکه آن چگونه شروع شده و این توسعه را دنبال نموده تا بصورت امروزی درآید قبل از اینکه نظر اشتباهی درمورد آینده آن داشته باشیم. با برگشتن به سالهای 1950، قسمت شرقی این شهر که هم اکنون (BTC)میباشد یک منطقه صنعتی ویژه، انبارها و خطوط راه آهن بود که در راستای جاده ای که امروزه(لتالیسکاکستا) (جاده هوایی) میباشد و منتهی به شهر و باند فرودگاه قدیمی میشود قرار دارد.
خانه های حومه نشنین فقیر، آپارتمان های مسکونی کوچک و تکه هایی از مناطق سر سبز ما بین ریل های آهن، ونیز انبارها و کارگاههای بزرگ باعث شدند منطقه تظاهری حومه ای و شهرکی بخود گیرد و تنها آنهایی که در اینجا زندگی یا کار می کردند که می توانستند در مناطق حومه نشین BTC)) یافت شوند. منطقه ای که زیاد هم جالب و جاذب نبود.
این منطقه یا مرکز گمرکی سپس توسعه پیدا کرد و گسترش یافته راهروهای جدید ساخته شدند و ساختمانهای اداری کوچکی ساخته شدند و بدین ترتیب رؤسایی برای انبارها و شرکت های مشارکتی فراهم شد. در اواسط سالهای 1970، این مرکز احتیاجات کشور یوگسلاوی را بعنوان بزرگترین مشتری اروپا فراهم می نمود. مردم بیشتر و بیشتر از دیگر قسمت های شهر به این منطقه حومه نشنین شرقی آمدند و شروع به مشارکت شغلی در مناطق تجاری BTC)) نمودند. اما این منطقه و سرزمین یک منطقه ممنوعه و بسته بود و از مابقی شهر جدا شده بود و توسط ورودیا پاسپورت اجازه دخول داشت. حالا آن یک منطقه تجاری بود که توسط سر حدّهایی جدا گشته بود، خطّه یا منطقه ای که با نرده ها محصور گشته بود(شبیه یک فرودگاه و یا سربازخانه ارتش).
با جدایی اسلوتی از یوگسلاوی،و استقلال آن از شروع سالهای 1990 به بعد، و خصوصی شدن اموال و دارایی های اجتماعی، مرکز تجاری کم کم هدف خود را از دست داد. آن کشور بزرگ به تاریخچه ای تبدیل گشته و شرکت های بزرگ محو گشتند، انبارها بدون سود و تقریباً خالی بودند آن هم در منطقه ای که به سمت مدینّت و شهری شدن پیش می رفت. یا انبارها باید با آسانی تخریب و ویران می گشتند تا ساختارهای جدید، آپارتمان ها و عمارات تجاری و انستیتوهای عمومی توسعه می یافتند که می توانست ساریعاً این شهرک شرقی را مدنیّت بخشد؟ ویا اینکه آنها بدی (انبارها و مراکز گمرکی) به خریداران مختلف فروخته می شدند و آینده این منطقه به دست شانس سپرده می شد؟!
بصورت جالبی، شرکت با کمپانی که مالک مرکز گمرک یا انبارها بود باقی ماند و بعنوان یک شرکت با مسوؤلیت محدود اصلاح گشت و BTC)) هم اکنون دویست هزار متر مربع انبار را مالک است و شامل زیر بناها و زمین هایی است که این منطقه را محصور نموده اند
سمت چپ: زیر تصویر- گروه معماری سادار وگو وشهرک BTC))، جابلژانا، اسلونی، سال 2003 تیم طراحی شامل(ساداروگو، بوستجان وگو، توماس کریستف، اندره، نابرگوی، و اٌزرین اسکُریک می‌باشند.)