امپریونیسم اجتماعی در زمینه مهماننوازی
خلاصه: این گونه شیوههای تحقیق در زمینه مهماننوازی در حال افزایش هستند. امپریونیسم اجتماعی حالتی از اجتماع اتوبیوگرافیکی است که همراه با موارد وابسته به آن شرح داده میشود. مباحث متودولوژیکی همراه با بخش هماستی (خانه ماندن) و پیشرفتهای تاریخی در مبحث آماده است. بک بازبینی بررسیهای شاخص پیشین از منازل تجاری و خصوصی نیز مورد توجه قرار میگیرد. خلاصهای از یافتههای اساسی از مطالعات اخیر نیز راجع به امپریونیسم اجتماعی فراهم شده است. موارد متودولوژیکی مورد توجه شامل قابلیت انتخاب، تطابق مهمان ومیزبان و استقلال کارهای کیفی است. موارد بالقوه مهم راجع به هدف این تحقیق نیز راجع به مهماننوازی به طور گسترده مورد توجه قرار میگیرد. مقدمه: به این موضوع که اکثر تحقیقها راجع به مهماننوازی مثبتگر هستند، توافق وجود دارد (1999word) و شیوههای کیفی تحقیق نیاز به بررسی گستردهتر دارند (تایلورد ادگار 1999). شیوه تفسیر گرایانه در تحقیق کیفی از مهماننوازی معمول نیست یک بررسی راجع به شیوههای تحقیق کیفی درباره مهماننوازی مفقود شده است و این خود شاهدی برای نیاز به پیشرفتهای بیشتر در این زمینه است. ریلی و لاو (1999) راجع به شیوههای کیفی بحث میکند که شامل تجربیات شخصی، موارد روزانه، مباحثات و سمینارها است. آنها نیاز به حرکت در مسیر اولین سه لحظه تاریخی را برای تحقیق کیفی پیشنهاد میکنند. اولین آن موقعیت ملی است جایی که هدف درخواستهای کیفی جایگزینی حقیقت در زندگی است. دومین موقعیت نوگرایی است، جایی که تأکیدهای متودولوژیکی و مثبتگرایه طبقهبندی و استانداردسازی میشوند و شیوهای منسجم به ایجاد پاسخی برای منتقدان اقدام میکند که با میزانهای برابری از حقیقتگرایی، اندیشمندی، و عمومیسازی رو به رو است. و سومین آنها موقعیت «گونههای نامشخص» است، که در موضوعات، برنامهها و دورههای پیشین تحقیق قابل درک است و میتوان آنرا یافت. دیازین و لینگولن دو موقعیت دیگر را نیز شناسایی کردهاند. چهارمین آن «بحران بازنمود» است. در دورهای که خویشتن خود در مرحله دانش بینهایت است (زمینههای کاری و تفاسیر به عنوان فرآیندی مجزا شناسایی میشوند که فرد را به متن ارزشمندی، واقعگرایی و هدفمندی در تحقیق کیفی میبرند.) محققان در تلاشند که چگونه خود و اهدافشان را در متون انعکاسی قرار دهند. پنجمین آن موقعیت پست مدرن است. که بدنبال راههای جدیدی برای ارائه مواردی از قوم نگاری و ارزیابی مفاهیم جایگزین است. در این جا مفاهیم جدید و تصحیح موارد قبلی همچنان ادامه دارد. و در این مرحله به جایگزینی یک فرهنگ بررسی شده ملی میپردازند که از جوانب مختلف مورد بررسی و نظارت است، که نتیجهاش تئوریهایی با مقیاس کم در شرایط بخصوص است. دنزین و لینکولن (2000) دو موقعیت جدید را شرح دارند. و ریلی و لاو به شرح موارد تجربی «و آینده» پرداختند که مربوط به پیشرفتهای اخلاقی بود. با حرکت از میان موقعیتهای چهارم و پنجم که این مقاله معرفی میکند تحقیقها راجع به مهماننوازی معرفی شرح و بحث خواهند شد و اسپریونیسم اجتماعی را حالتی از علم (علوم) اجتماعی اتوبیوگرافیکی شرح میدهد. جوانب گسترده این تحقیق کیفی شامل انعکاسات روی ساختار دانش است. حاصل و هولینشید به مطالعه روی نسل، موقعیت و کنترل اجتماعی در بخش هوماستی (خانه ماندن) میکند. این مطالعه بدلیل مباحث قبلی و بعدی که راجع به آن انجام شده و خواهد داشت اهمیت دارد. بازده پایانی آن رابطهای ادراکی بین مهماننوازی و فضایی است که بخش «ماندن در خانه» را تشکیل میدهد. موارد این سفر آکادمیکی شرح داده شده است. واژه بخصوص «هواستی» یعنی ماندن در خانه واژهای است که کاربرد آنها در مواقعی است که توریست و مهمانان در یک خانه اقامت میکنند که البته با برخورد و رفتار میزبان یا اقوام رو به رو میشوند. و البته یک فضای عمومی وجود دارد که بین توریست و میزبان و یا مهمان و قوم خویش آن تقسیم میشود. که سهمی از فضای میزبان خانه در اختیار آنان قرار میگیرد. محدوده این اقامتها از انواع هتلها، تخت، صبحانه، و انواع میزبان متفاوت است که بر موارد خصوصی، اقتصادی و اجتماعی استوار است. در بعضی موارد گاهی مهمانخانهها، لژها و سوئیتها مشابه با هتلها در نظر گرفته میشوند که با تخت و صبحانه همراه هستند. بنابراین ارتباط میزبان و مهمان و تقسیم فضای خانه باعث عمومی شدن روابط میگردد. خانه مفهومی است که بین این شخصیتها رابطه برقرار میکند. تقریباً 40 درصد هزینه اقامت در ابتدا گرفته میشود. که در بریتانیایی کبیر این میزان بیش از نیمی از آن و در ایالت متحده یک چهارم آن است. بیش از نیمی از کشورهای انگلیسی زبان با مهیمانوزای از توریسم آشنا هستند. بررسیهای ملی و منطقهای انواع مشخصی از اقامتهای میزبان و مهمان را نشان میدهد و روی انواع مختلف نگرش تجاری بحث میکنند. بنابراین از آنجا که اقامت در منازل مورد توجه قرار دارند بنابراین میبایست مورد بررسی قرار گیرند. بنابراین تعریف و تمرکز بر این مطالعات منجر به جداسازیهای محدود شونده و غیربخصوص در مشخصههای منازل عمومی و خصوصی خواهد شد. یک تحلیل متدولوژیکی از مطالعات نشان میدهد که بیشترین موضوع مورد توجه برای بررسی روابط میان میزبان و مهمان است. همچنین مؤلفان به بررسی نگرشهای عملکردی یا تعاملات اجتماعی در فرآیند مهماننوازی میپردازند. دو منبع اولیه اطلاعاتی شامل موارد زیر هستند: اولی مصاحبههایی است که گاهی اوقات به این موارد مطالعاتی منجر میشود و دومی مشاهدات همراه آن است. شیوه سه گانهسازی یا چند شیوهای در بخش عظیمی از تحقیق مورد استفاده قرار گرفت که شامل منابع اطلاعاتی ثانویه عظیمی راجع به کتابهای مهمان، ایفای نقش، نقشههای منطقه و تشریح چگونگی آرایش مبلمان است. که کتابهایی نیز راجع به آنها چاپ و منتشر شده است که از جمله آنها پیرس (1990) بود که به عنوان مشاهدهگر درباره میهمان بود علاوه بر آن کتابهای دیگری در سالهای 1981، 1994، 1953، 1995 از جانب گراهام، کرنگ، گافمن، مارکوس و دیگران به چاپ رسید. موضوعات اخیر راجع به این مطالب کتابهایی بود که مباحث آنها بر پایه مطالعات و مباحثات استوار بود. دیگر مطالعات نیز منجر به دستیابی به شیوههای خارقالعاده شد. در پی بررسی نگرشهای میزبان یا فردی که از هتل یا منزل مراقبت و آنرا برای میزبان فراهم میکند دریافتیم که تعاملات (رفتار برخورد) اجتماعی نقطه کانونی آن است. هیچیک از این مطالعات به بررسی فرد مشاهدهگر به عنوان تجربه مهمان بودن یا احساس مشتری بودن، نپرداخته است.
امپریونیسم اجتماعی: این مفهوم تئوری است که بوسیله جرج سیمل، جامعهشناس، مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. اینها براساس پاسخی هستند که از سوی فرد بیگانه یا مهمان در یک محیط واحد برای افراد ایجاد میشود. این نویسنده تلاش میکند که روند آگاهی را برای افراد به نمایش گذارد و وحدانیت تجربیات فردی را منعکس کرد که در تداخل با مفاهیم زیبایی شناختی است. اهداف زیبایی شناختی تنها جریان طبیعی مورد نظر نیست ولی تقویت کننده این مفهوم جهانی است. این شیوه تقویت کننده جبنههای انتقادی یک تئوری پست که بر جوانب ارزش مینهد و بر جامعه مرسوم و کهن ارزش مینهد. امپریونیسم سیمل برای فرهنگ هدفمندوی بینهایت است و که خود متافیزیکی ساخته و «جزیره خود محوری» میسازد. «گوی سرو ته بستهای از موارد خصوصی». که مملو از تجربیات فردی، روحی و احساسی فرد است. که درک آن مشکل است در اینجا بهترین شیوه تفکر است که تجربههای مهماننوازی را ارتقا میدهد و تحقیقی برای اهداف غیرفرهنگی است. تمایل برای دستیابی به احساس تجربی مشاهدات با این عقیده هماهنگی است که بعدی از زیبایی شناختی وجود دارد که غالباً وابسته به طبقه شخصیتی فرد و قالب ادراکی وی است. هریسون به «زیبایی شناختی توریست» اشاره میکند و از موارد تاریخی به عنوان پاسخها و خاطرات احساسی مثبت توریست نام میبرد. وقتی یک توریسم با آثار تاریخی برخورد میکند. عکسالعملها و احساس وی تجربیات مهمانداری مهم است. چنین هنر زیبایی شناختی سؤال برانگیز و همیشه مثبت است. امپریونیسم قابلیت انتخابی را پیشنهاد میدارد که بسته به مشاهدات است و دانش و ساختار اجتماعی آن مشاهدات را میسازد. الیس (1991) احساسها و تجربیات آنها دقت میکند و روی این موضوع بحث میکند که اهمیت مطالعه تجربیات اجتماعی و شخصی که روی احساسهای ادراکی متمرکز است، چقدر است. ویت تکنیک اجتماعی «خویشتننگری» را برای تعاملات اجتماعی ضروری میداند، که وابسته به تفکرات فعال راجع به فکر و احساس است. همراه با ساختار گرایی اجتماعی، حالتی از یادداشتها و روایات به صورت مجله بوجود آمده است. این شیوه به طور مشابه میتواند از طریق نوشتههای آزاد نیز بدست آید. جایی که موضوعات بدون توقف راجع به این مینویسد.