دارای یک کاف در انتها و یک بالن راهنما در ابتدای خود است که با cc8-5 هوا پر می شود. لوله های بدون کاف معمولا برای کودکان زیر 8 سال مورد استفاده قرار می گیرد. یک خط رادیو اوپک در سر تا سر کناره لوله وجود دارد که توسط آن می توان با CXR محل قرار گیری لوله را مورد بررسی قرار داد. قطر داخلی لوله که نمایانگر شماره لوله تراشه نیز هست ،از 5/2 تا 9 میلیمتر متغیر بوده ، هر کدام از اندازه های آن به میزان 5/0 میلیمتر با هم تفاوت دارد. فواصلی متعددی هم که بر حسب سانتیمتر روی لوله علامتگذاری شده است بیانگر فاصله انتهای لوله تا لب های بیمار است. در یک فرد بالغ معمولا این فاصله حدود 20 تا 22 سانتیمتر از سطح دندانها است. در چنین فاصله ای انتهای لوله تراشه حدود 2 تا 3 سانتیمتر بالاتر از کارینا (محل دوشاخه شدن تراشه) قرار می گیرد.درمردان عموما از لوله تراشه با قطر داخلی 8 میلیمتر استفاده می شود و در زنان از لوله تراشه 7 استفاده می شود.در هنگام لوله گذاری ، لوله ای با سایز کوچکتر نیز در دسترس باشد زیرا در صورت برخورد با موارد مشکل، می تواند کمک کننده باشد.
عوارض انتوباسیون تراشه
عوارض انتوباسیون تراشه نادر بوده و نباید تصمیم به گذاشتن لوله را تحت تاثیر قرار دهند. مطمئنا مزایای
قرار دادن صحیح لوله تراشه به مراتب بیشتر از خطرات انتوباسیون تراشه است.ممکن است عوارض انتوباسیون
تراشه،آن چنان که رخ می دهند طبقه بندی شوند.
عوارض حین لارنگوسکوپی مستقیم و انتوباسیون تراشه
جدی ترین و شایع ترین عارضه مربوط به لارنگوسکوپی مستقیم،ترومای دندانی است.تخمین زده می شود که از هر 4500 بیماری که تحت اداره راه هوایی فوقانی در خلال بیهوشی قرار می گیرند یکی محتمل آسیب دندانی گشته که نیازمند درمان بیشتر و یا خارج سازی است.بیمارانی که در معرض بیشترین خطر برای آسیبb دندان می باشند شامل آنهایی که از قبل ساختمان دندانی ضعیفی دارند و آنهایی که دارای آناتومی راه هوایی فوقانی خاصی هستند که لارنگوسکوپی مستقیم یا انتوباسیون تراشه را از لحاظ تکنیکی مشکل می سازد، هستند.
در صورت بروز صدمه اغلب مشاوره فوری با دندانپزشکی ضروری است. دندانی که از جایش خارج شده،باید برداشته شود ولی در صورتی که جستجو ناموفق بود،رادیوگرافی اختصاصی ریه و شکم باید فراهم گردد تا اطمینان حاصل شود که دندان از میان دهانه گلوت به داخل تراشه و یا راه های هوایی دیستال عبور نکرده است.
هیپرتانسیون سیستمیک و تاکیکاردی اغلب همراه با لارنگوسکوپی مستقیم و انتوباسیون تراشه می باشند.
این پاسخ ها معمولا گذرا و بی ضررند.اما این تغییرات در بیماران با هیپرتانسیون سیستمیک قبلی یا بیماری ایسکمیک قلب ممکن است تشدید گردد یا امکان دارد تعادل بین نیاز میوکارد به اکسیژن و انتقال آن را به خطر اندازد.دراین بیماران مهم است که مدت لارنگوسکوپی مستقیم به حداقل برسد.درصورتی که زمان آپنه به حداقل برسد و پره اکسیژناسیون کافی و تخلیه نیتروژن انجام شود،در حین لارنگوسکوپی مستقیم،دیس ریتمی قلبی پایدار یا جدی بعید است.
ترومای راه هوایی فوقانی،هنگام انتوباسیون مشکل تراشه محتمل تر است که دلیلش اعمال نیروی بیشتر بر راه هوایی بیمار و نیاز به تلاش چند باره در انتوباسیون است.شایع ترین پیامد،دندانهای خرد شده یا شکسته است.هنگام انتوباسیون مشکل تراشه،احتمال بالاتری از پارگی های قسمت خلفی حلق یا لب و کبودی وجود دارد.در موارد شدید، انقطاع طولانی اکسیژناسیون و تهویه ممکن است منجر به ایست قلبی و آسیب مغز گردد.