ال 90
قرارداد خودروی ال ۹۰ و تأسیس «رنو پارس» در آخرین روزهای سال ۸۲ نهایی شد. این طرح به طور کلی از سوی کارشناسان مناسب و مثبت ارزیابی شده است، اما برخی ابهاماتی را نیز درباره آن مطرح کرده اند. رنو تمام نیروی خود را برای تبدیل شدن به چهارمین قدرت خودروسازی جهان، کنار زدن رقیب دیرینه خود پژو در ایران و خاورمیانه و همچنین در اختیار گرفتن بازار غرب آسیا، به وسیله طرح ال-۹۰ در ایران به کار گرفته است. البته رنو با این اقدام غیرقابل پیش بینی، به دلیل این که با خرید سهام نیسان، سامسونگ موتور و داکیای رومانی متحمل بدهی شده، ریسک یک سرمایه گذاری بزرگ در ایران را نیز پذیرفته است.
از سوی دیگر به گفته اغلب کارشناسان، این قرارداد در صورت اجرا شدن درست، سبب جهش صنعت خودروی ایران می شود. ویسه این قرارداد را سبب بیمه شدن صنعت خودرو ایران در مواجهه با جهانی سازی می داند. وی چندی پیش در توضیح درباره این قرارداد به خبرنگار ایسنا، گفته بود: «تکنولوژی ساخت خودرو و پلات فورم که ۶۵ درصد آن را تشکیل می دهد؛ در طرح ال-۹۰ به ایران انتقال می یابد. در این طرح از همان ابتدا کار انتقال تکنولوژی صورت می پذیرد، از ویژگی های مهم این طرح که در طرح های قبلی وجود نداشت، انتقال مهندسی خودرو به داخل کشور است.» ویسه گفت: «دانش طراحی خودرو و پلات فورم در طرح وانت ال-۹۰ که یکی از خودروهای مجموعه X90 در ایران است، در این طرح به کشور انتقال خواهد یافت.» رئیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع کشور تأکید کرد: «در این طرح حدود ۳۵ تا ۴۰ قطعه ساز اروپایی با قطعه سازان ایرانی جهت تولید قطعات ال-۹۰ در ایران مشارکت می کنند و از این طریق دانش ساخت قطعات خودرو به ایران انتقال می یابد و بیش از یک میلیارد دلار در بخش قطعه سازی کشور سرمایه گذاری خواهد شد.» همچنین علیمرادلو، رئیس هیأت مدیره شرکت رنو پارس، نیز در توضیح بیشتر درباره قرارداد ال-۹۰ به خبرنگار ایسنا گفت: «در طرح خودروی ال۹۰، ۱۵۰ هزار نفر اشتغالزایی در واحدهای خودروسازی، قطعه سازی و مهندسی ایجاد می شود.»
وی افزود: « در طرح ال-۹۰ حدود ۱۴۰ هزار نفر در بخش قطعه سازی اشتغال ایجاد خواهد شد و ۱۵ هزار نفر نیز در شرکت خودروسازی وابسته به رنو پارس و ایران خودرو- سایپا مشغول به کار می شوند. حدود ۶۰۰ نفر نیز در بخش های مهندسی رنو پارس مشغول به فعالیت می شوند.» وی گفت: «در گام اول قطعات بدنه، بلوکه موتور و تزئینات داخلی در ایران ساخته می شود و در پایان طرح موتور و سیستم انتقال قدرت و شاسی به طور کامل ساخت داخل می شود.» وی وظیفه شرکت رنو پارس را طراحی قالب و ساخت قالب، سرمایه گذاری برای ابزار مخصوص، ایجاد خطوط مونتاژ و کارهای مهندسی طرح و همچنین راه اندازی خودروسازی نیوکو دانست.
علیمرادلو ادامه داد: «رنو پارس در کارهای مهندسی و کیفیت، بازاریابی و خدمات پس از فروش ال-۹۰ نیز فعالیت انجام می دهد. گروه های مهندسی رنو پارس برای تولید و انتقال دانش فنی و ساخت قطعات این خودرو در ایران شامل یک گروه مهندسی موتور و سیستم انتقال قدرت و دو گروه در بخش گروه مهندسی خودرو برای تولید و ایجاد خطوط مونتاژ این خودرو خواهد بود.» وی گفت: «در ساخت بدنه هم از بدنه سازی هایی مانند سایپاپرس برای تولید بدنه استفاده می کنیم بدنه در کارخانه های قطعه سازی در ایران تولید و برای مونتاژ نهایی و اتصال به هم به کارخانجات ارسال می شود، البته بسیاری از بدنه سازی ها باید توسعه یابند.» وی درباره تهیه قطعات و انجام کارهای مهندسی قطعه سازی در رنو پارس گفت: «تیم های مهندسی در رنو پارس در حال شکل گیری است و سیستم تأمین قطعه کاملاً متفاوت از سیستم سابق در ایران خواهد بود.» وی تأکید کرد: «در این طرح شرایط سختی بر قطعه سازان حاکم خواهد بود و تنها قطعه سازی در این طرح از آنها استفاده می شود که قطعه را به موقع تحویل دهند و براساس استاندارد کیفیت و قیمت که شرکت رنو فرانسه می خواهد تولید قطعه کند.»
همچنین جعفری استاد دانشگاه علم و صنعت، درباره از بین رفتن احتمالی بعضی از قطعه سازان در طرح ال-۹۰ گفت:«پژو جی. ال. ایکس در سال های آینده با قیمت ۸ میلیون و پراید با قیمت ۴ میلیون تومان به بازار عرضه می شود. در این بازار رقابتی با این جامعه قطعه ساز و با این قیمت ها، اگر شیشه بالابر چینی ارزان تر از ایرانی بود، رنو پارس از او می خرد.» وی ادامه می دهد: «البته این ابهام وجود دارد که اگر فرانسوی ها می خواهند مدیریت کنند آیا این ۲ هزار قطعه ساز ایرانی را می توانند تحمل کنند یا خیر؟ برای پشتیبانی خطوط تولید پلات فورم مشترک ایران خودرو و سایر خودروسازان آمادگی را برای این فعالیت اقتصادی انجام داده اند؛ آنانی که قطعه سازان زیرپله ای را ارتقا دادند و سیستم بخشیدند برای این پلات فورم مشترک چه می کنند؟ باید به این فکر بود اگر رنو- نیسان این دو هزار قطعه ساز ما را حذف کردند چه به دست آورده و چه از دست می دهیم. به همین دلیل باید دید برای چهار عامل کیفیت، سرعت، خدمات و قیمت که زنجیره تأمین ما باید به نمایش بگذارد مدیریت پلات فورم چه اندیشه و چه راهبردی را در نظر گرفته است؟»
منافع مشترک ایران و فرانسه در قرارداد ال -90
قرارداد خودروی ال-90 و تاسیس رنو پارس در آخرین روزهای سال 82 نهایی شد. این طرح به طور کلی از سوی کارشناسان مناسب و مثبت ارزیابی شده است، اما برخی ابهاماتی را نیز درباره آن مطرح کرده‌اند.